Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Σήμερα θα ξεκινήσω με παραγράφους
που θα έχουν ως αφετηρία τη φράση «Έλεγα χθες…»,
καθώς το -προ τού αγώνα- άρθρο μου
με τίτλο «Ζώντας και αναπνέοντας για τη Στιγμή»,
θα μάς συνδέσει με όσα είδαμε στο ματς τού Π.Α.Ο.Κ. με την Κράσνονταρ
και με ό,τι μέλλει γενέσθαι σε αυτό το αμφίρροπο ζευγάρι…
…
Έλεγα χθες:
«Εφέτος, ο μεγάλος στόχος μοιάζει να είναι πιο κοντινός από κάθε άλλη φορά·
οι οιωνοί είναι αίσιοι σε βαθμό πεπρωμένου,
αφού ο Π.Α.Ο.Κ. έχει ήδη αποκλείσει την Μπεσίκτας και την Μπενφίκα.
Τώρα καλείται απλώς να σεβαστεί τούς οιωνούς
που ο ίδιος εδημιούργησε για τον εαυτό του
και να μην επιδείξει για μία ακόμη φορά την παραδοσιακή επιπολαιότητά του.».
Κρατάμε τις λέξεις «Οιωνοί» και «Επιπολαιότητα».
Έλεγα χθες:
«Είμαι απολύτως πεπεισμένος,
ότι αν ο Π.Α.Ο.Κ. επιδείξει την απαιτούμενη σοβαρότητα
στις δύο αναμετρήσεις με την Κράσνονταρ,
θα προκριθεί σίγουρα στους ομίλους
(με ό,τι συνεπάγεται μία τέτοια επιτυχία για το μέλλον του).
Το αποψινό ματς ίσως κρίνει τα πάντα, ίσως και τίποτα·
όμως, όλα εξαρτιούνται από τον Π.Α.Ο.Κ.,
που -κατά την προσωπική μου άποψη- είναι το απόλυτο φαβορί.».
Κρατάμε τις λέξεις «Σοβαρότητα» και «Φαβορί».
Έλεγα χθες:
«Συν τοις άλλοις, δε,
η Κράσνονταρ (θα) έχει και το πρόσθετο άγχος
ότι ο πρώτος αγώνας διεξάγεται στο γήπεδό της.
Η αντίπαλος τού Π.Α.Ο.Κ.
καλείται να σταθεί με σοφή ψυχραιμία μπροστά σε αυτό το “δίκοπο μαχαίρι”
και να πάρει την εξαιρετικά δύσκολη απόφαση
αν θα επιτεθεί για να τιμήσει την έδρα της
ή αν θα κρατήσει στάση αναμονής·
πολύ αμφιβάλλω ότι η άπειρη ρωσική ομάδα δύναται να αντεπεξέλθει
σε αυτήν την εξαιρετικά απαιτητική συνθήκη.».
Κρατάμε τη λέξη «Άγχος».
Έλεγα χθες:
«Όπως και να ’χει,
είτε η Κράσνονταρ αγωνιστεί επιθετικά, είτε συντηρητικά,
ο Π.Α.Ο.Κ. θα πρέπει να είναι ψυχολογικώς και στρατηγικώς προετοιμασμένος,
ώστε να τη χτυπήσει στα τρωτά σημεία της.
Ευκαιρίες θα υπάρξουν·
ως εκ τούτου,
αν στα κρίσιμα σημεία ο Π.Α.Ο.Κ. διαθέτει (αυτο)συγκέντρωση και αποφασιστικότητα,
είναι εκ των ων ουκ άνευ βέβαιο ότι θα βάλει το όνομά του στη φετινή ελίτ τής Ευρώπης.».
Κρατάμε τις λέξεις «Στρατηγικώς Προετοιμασμένος», «Τρωτά Σημεία»,
«Ευκαιρίες», «(Αυτο)Συγκέντρωση».
*** Πάμε τώρα να συνδέσουμε τις σταχυολογημένες λέξεις-κλειδιά
με τη χθεσινή αναμέτρηση…
Όταν έκανα λόγο για οιωνούς,
δεν επρόκειτο για παγανιστική, δεισιδαίμονα ή μεταφυσική προσέγγιση·
το timing έδειχνε εξαιρετικό για τον Π.Α.Ο.Κ.,
καθώς είχε ήδη στο ενεργητικό του δύο μεγάλες προκρίσεις
και -συνεπαγωγικώς- την ψυχολογία του στα ύψη.
Οι οιωνοί, λοιπόν,
εσυνέχισαν να δηλώνουν το «παρών» ΚΑΙ στην αναμέτρηση με τη ρωσική ομάδα.
Μόλις στο 5ο λεπτό ο Π.Α.Ο.Κ. εκέρδισε πέναλτι,
όταν σε σουτ τού Σβαμπ η μπάλα βρήκε στο χέρι τού Πανταλεάο.
Την εκτέλεση ανέλαβε ο Πέλκας
και αντιληφθήκαμε άπαντες
γιατί δεν πρέπει να αναλάβει ξανά εκτέλεση πέναλτι ο Πέλκας·
ένα κάκιστο συρτό σουτάκι προπόνησης, στη μέση τού τέρματος,
που αποκρούσθηκε πανεύκολα από τον Σαφόνοφ.
Ο Π.Α.Ο.Κ. είχε ήδη βρει από τόσο νωρίς μία τεράστια ευκαιρία,
αλλά την είχε χάσει.
Η Απαισιοδοξία έκανε την εμφάνισή της.
Όμως,
στο 32ο λεπτό οι οιωνοί τονίζουν με τον πλέον εκκωφαντικό τρόπο
ότι εμμένουν να υποστηρίζουν τον «Δικέφαλο τού Βορρά»
στην προσπάθειά του για επίτευξη τού ονείρου
και για πρόκριση στους ομίλους τού «Τσάμπιονς Λιγκ».
Ο Γιαννούλης βγάζει έξοχη κάθετη πάσα στον Ζίβκοβιτς,
αυτός κάνει μεταβίβαση-ξυραφιά στη μικρή περιοχή των αντιπάλων,
η μπάλα καταλήγει στα δίχτυα των γηπεδούχων από μαγικό «τσίμπημα».
Σκόρερ; Ο Πέλκας.
Ναι,
ο παίκτης που έχασε το πέναλτι, επιτυγχάνει το πολυπόθητο εκτός έδρας γκολ·
ο Π.Α.Ο.Κ. προηγείται και η πόρτα τής πρόκρισης ανοίγει πλέον διάπλατα.
Ή μήπως όχι;
Πριν αλέκτορα φωνήσαι, ο Γιαννούλης μετατρέπεται σε… αλεκτοράκι.
Πριν προλάβει η Κράσνονταρ να συνειδητοποιήσει
τη δύσκολη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει,
πριν τα πόδια αρχίσουν να βαραίνουν και το μυαλό να θολώνει,
ο αριστερός μπακ τού «Δικεφάλου τού Βορρά»
αποφασίζει να συμπυκνώσει σε μία φάση όλα τα αρνητικά χαρακτηριστικά του·
άνευ λόγου και αιτίας υποπίπτει σε παντελώς χαζό πέναλτι.
Είναι το 38ο λεπτό τού αγώνα
και -πριν προλάβει ο Π.Α.Ο.Κ. να συνειδητοποιήσει
την ευνοϊκή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει-
δέχεται την ισοφάριση από μία ασυγχώρητη επιπολαιότητα
(σύμφωνοι,
είναι πολύ πιθανό -αν εσφύριζε Άγγλος διαιτητής-
να μην τιμωρούταν το μαρκάρισμα τού Γιαννούλη με την «εσχάτη των ποινών»,
αλλά αυτό δεν αναιρεί την απαράδεκτη νοοτροπία του).
Σε τούτο το σημείο, λοιπόν,
θέλω να πω δυο λόγια για τον συγκεκριμένο ποδοσφαιριστή τού Π.Α.Ο.Κ..
Ουδείς αμφιβάλλει και ουδείς αμφισβητεί ότι ο Γιαννούλης είναι ταλαντούχος·
όμως,
είναι και αφόρητα εκνευριστικός
όταν ενσαρκώνει με αντιφατικούς τρόπους το ζωϊκό βασίλειο.
Ο Γιαννούλης που έχει φτάσει να θεωρείται για τον σύλλογο ως «ιερή αγελάδα»,
ενώ ακόμη δείχνει ότι δεν έχει ξεπεράσει το στάδιο
που στην Ανδρική Γλώσσα εκφράζεται μονολεκτικώς με τον όρο «κοκοράκι».
Δεν γίνεται να είσαι «ιερή αγελάδα» όταν είσαι «κοκοράκι»·
αυτό ακριβώς είναι το μεταιχμιακό στάδιο
που δεν έχει καταφέρει να υπερβεί ο Γιαννούλης,
αυτός είναι ο λόγος που ο βεντετίζων Γιαννούλης
κάνει σοβαρότατα αβίαστα λάθη σε κομβικής σημασίας παιχνίδια
(θυμίζω το πρόσφατο ματς με την Μπεσίκτας,
όπου η τουρκική ομάδα είχε μειώσει στο σκορ
και είχε αναθερμάνει τις ελπίδες της για πρόκριση,
όταν ο Γιαννούλης απεφάσισε
να κάνει ένα ανούσιο και άστοχο δρεπανοειδές τάκλιν στο κέντρο τού γηπέδου,
και άφησε εκτεθειμένη την άμυνα·
θυμίζω, επίσης,
το αυτογκόλ τού Γιαννούλη που έκρινε το ντέρμπι τίτλου
ανάμεσα στον Π.Α.Ο.Κ. και στον Ο.Σ.Φ.Π.,
τον περασμένο Φεβρουάριο στην «Τούμπα»).
Σαν πολλά δεν μαζεύονται..;
…
Μ’ αυτά και μ’ αυτά,
ο Π.Α.Ο.Κ. εφρόντισε -άθελά του-
να αφαιμάξει τεράστια ποσότητα από το άγχος τής Κράσνονταρ,
μένοντας μπροστά στο σκορ μόλις για έξι λεπτά.
Δεν υπήρξαν οι στοιχειώδεις σοβαρότητα και (αυτο)συγκέντρωση,
ώστε -αν μη τι άλλο- να επήγαιναν οι δύο ομάδες στα αποδυτήρια
με τον Π.Α.Ο.Κ. προηγούμενο.
Ήταν η Αρχή τού Εγκλήματος.
Ο Π.Α.Ο.Κ. τού Αμπέλ Φερέϊρα απέδειξε ΚΑΙ χθες
ότι δεν αντέχει να είναι φαβορί ή να εξελίσσεται σε φαβορί
και -κατ’ επέκτασιν- δεν είναι στρατηγικώς προετοιμασμένος
να χτυπάει με κυνικότητα (σ)τα τρωτά σημεία τού αντιπάλου.
Βρέθηκε μπροστά με 0-1,
και αντί να αναγκάσει την Κράσνονταρ να παίξει το παιχνίδι του,
έπαιξε αυτός το δικό της.
Τα χειρότερα έρχονταν…
…
Πριν πάμε στο δεύτερο ημίχρονο,
οφείλω να σταθώ στην Ασχετοσύνη και στην Ανοησία
που από εχθές το βράδυ κάνουν παρέλαση.
Άμπαλοι οπαδοί, αλλά -ατυχώς- και αρκετοί δημοσιογράφοι,
επιδίδονται σε ακατάσχετη μπουρδολογία
και μέμφονται τη «(δήθεν) ατυχία» τού Π.Α.Ο.Κ. στο χαμένο πέναλτι τού Πέλκα.
Βρε άσχετοι, βρε ανόητοι, βρε άμπαλοι,
για ποιον λόγο είναι προτιμότερο να προηγηθείς στο 6ο λεπτό και όχι στο 32ο;
Δηλαδή, αν ο Π.Α.Ο.Κ. είχε μπει μπροστά στο σκορ από το 6΄,
θα είχε βάλει μέχρι το 32΄ καμιά δεκαριά γκολ ακόμη;
Βρε άσχετοι, βρε ανόητοι, βρε άμπαλοι,
έχετε τέτοια έλλειψη φαιάς ουσίας,
ώστε να βαφτίζετε ως «ατυχία» τον πιο αισιόδοξο οιωνό.
Ο παίκτης που έχασε το πέναλτι, εσκόραρε είκοσι έξι λεπτά αργότερα,
και εσείς αντί να μακαρίζετε το γεγονός, κλαίγεστε.
Μάλιστα, για να καταδείξω πόσο ηλίθια ήταν αυτή η προσέγγιση,
θα θέσω ένα ρητορικό ερώτημα
χρησιμοποιώντας την ίδια «λογική» με τούς «μυρωδιάδες»:
Με βάση το γεγονός ότι η Κράσνονταρ επεκράτησε με 2-1
ενώ από το 32΄ βρέθηκε πίσω στο σκορ,
ποιος εγγυάται ότι αν είχε βρεθεί να χάνει από το 6΄
δεν θα είχε βάλει τρία ή τέσσερα γκολ;
Κουκούτσι μυαλό δεν έχετε;
Κάρβουνο καίτε;
Εκεί, δε, που ετερματίσθη η Ηλιθιότητα,
ήταν από μία -ευτυχώς ισχνή- μειοψηφία,
η οποία διετείνετο -μετά το γκολ τού Πέλκα-
ότι αν είχε μπει το πέναλτι, το σκορ θα ήταν 0-2.
Χαχαχαχαχα, πάει να με πιάσει νευρικό γέλιο·
ευτυχώς που υπάρχει η διαχρονική ατάκα τού Αϊνστάϊν
και καταφέρνω να διατηρήσω μερικώς την αυτοκυριαρχία μου.
…
Πάμε τώρα και στο δεύτερο ημίχρονο…
Ο Π.Α.Ο.Κ.,
παρασυρμένος από την τζογαδόρικη νοοτροπία
ότι «Τα Χαμένα Κέρδη πρέπει πάση θυσία να επανακτηθούν…»
(νοοτροπία που έχει οδηγήσει σε αναρίθμητες χρεωκοπίες),
δεν είχε τη σύνεση και την ικανότητα να συνειδητοποιήσει
πως και το 1-1 μια χαρά σκορ ήταν·
αυτά που λέγονται για τα «1-1» που άλλοτε οδήγησαν την ομάδα σε αποκλεισμούς,
τα ακούω βερεσέ διότι δεν έχουν το παραμικρό ενδιαφέρον.
Ο Π.Α.Ο.Κ., λοιπόν, έπαιξε το παιχνίδι τής Κράσνονταρ,
αλλά υστερώντας μεσοεπιθετικώς τής ρωσικής ομάδας·
εδώ έπεσε θύμα τού «Όσα βάλουμε κι όσα φάμε…»
η μέγιστη Εθνική Βραζιλίας τού 1982 (στο Μουντιάλ τής Ισπανίας),
δεν θα έπεφτε ο Π.Α.Ο.Κ. που έπαιζε χωρίς φορ
και με κατά συνθήκην δεξί μπακ τον εμφανώς δυσανασχετήσαντα Κρέσπο;
Το ματσάκι ήταν ανοιχτό, η μπάλα επήγαινε πάνω-κάτω,
το κέρμα πήγε να κάτσει στον Π.Α.Ο.Κ.
αλλά η προβολή τού Ελ Καντουρί στο 68΄ βρήκε το δοκάρι
και δύο λεπτά αργότερα ήρθε το 2-1
από πανέξυπνη λόμπα-ασίστ τού Μπεργκ στον Καμπελά.
Σε αυτήν τη φάση απεδείχθη περίτρανα -και για πολλοστή φορά-
ότι ο «Δικέφαλος τού Βορρά» έχει σημαντικό πρόβλημα (και) στη θέση τού τερματοφύλακα.
Η αδυναμία τού Ζίβκοβιτς να ελέγχει αποτελεσματικά την περιοχή του,
είναι ήδη εντοπισμένη
και την είδαμε και χθες στη φάση όπου η Κράσνονταρ πήρε κεφάλι στο σκορ·
ο πορτιέρε τού Π.Α.Ο.Κ. έβοσκε από την αρχή ως το τέλος,
με αποκορύφωμα την παντελώς άστοχη έξοδό του
και την κάκιστη συνεννόηση κι αλληλοκάλυψη με τον Κρέσπο
(εθύμισε την αντίστοιχη περυσινή «Βαβέλ» τού Πασχαλάκη με τον Βαρέλα,
στην τραυματική ήττα από τη Σλόβαν Μπρατισλάβας).
*** Ανακεφαλαιώνοντας…
Ο γέγονε, γέγονε, λοιπόν.
Το θέμα είναι, τώρα τι γίνεται…
Ο Π.Α.Ο.Κ. θα κληθεί σε μία εβδομάδα από σήμερα
να ενδυθεί την Εθνική Ελλάδος τού 2004
και να πετύχει το αγαπημένο της σκορ·
τού αρκεί το πτωχό, οικονομικό, ταπεινό 1-0, για να πάει στ’ αστέρια.
Ο στόχος, κάθε άλλο παρά απαγορευτικός είναι·
ένα γκολ αρκεί.
Όμως, ακριβώς επειδή οι δύο ομάδες που είδαμε εχθές το βράδυ,
έδειξαν ότι δεν το έχουν σε τίποτα να κάνουν ένα ματς «ροντέο»,
τα πάντα είναι ανοιχτά.
Η πρόκριση θα παιχτεί στις λεπτομέρειες (ή, και στη μία λεπτομέρεια)
και ουδέν αποτέλεσμα θα αποτελέσει έκπληξη·
προσωπικώς, δεν θα ξαφνιαστώ αν ο Π.Α.Ο.Κ. συντρίψει την Κράσνονταρ,
όπως δεν θα ξαφνιαστώ και αν η Κράσνονταρ συντρίψει τον Π.Α.Ο.Κ..
Και βεβαίως, όλες οι ενδιάμεσες καταστάσεις έχουν τις δικές τους πιθανότητες·
φανταστείτε να κριθεί η πρόκριση στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων,
ή στην παράταση, ή στα πέναλτι
(μόνο που φαντάζεσαι ετούτα τα ενδεχόμενα, ταράζεσαι·
σκέψου να ζήσεις κιόλας ένα απ’ αυτά τα χιτσκοκικά-γκρανγκινιολικά φινάλε,
που θα ’λεγε κι ο αγαπημένος Δημήτρης Χατζηγεωργίου).
*** Επιμύθιο:
Χθες ο Π.Α.Ο.Κ. απώλεσε μία πολύ μεγάλη ευκαιρία·
ηττήθηκε ενώ θα μπορούσε να είχε νικήσει,
έχασε ενώ -επί τής ουσίας- ήταν τυχερός.
Το Ποδόσφαιρο είναι ένα άθλημα που 22 παίκτες κλοτσούν μια μπάλα
και ο Π.Α.Ο.Κ. κλοτσάει την τύχη του.
Συνελόντι ειπείν,
άτυχος είσαι όταν δεν έχεις ευκαιρίες
και όχι όταν έχεις ευκαιρίες αλλά τις πετάς στα σκουπίδια.
Ας ελπίσουμε ότι η 30ή Σεπτεμβρίου θα είναι η ημέρα
που ο Π.Α.Ο.Κ. θα αλλάξει οριστικά επίπεδο.
Όμως, ό,τι κι αν γίνει,
(θα) υπάρχει ήδη η ντιενεϊκή εξήγησή του..:
Π.Α.Ο.Κ. είσαι αφού…
Ο Αθλητάμπουρας
