Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Όταν στις 13 Φεβρουαρίου 2019
οι αδελφοί Αγγελόπουλοι απεφάσιζαν να… αυτοκτονήσουν τον Ολυμπιακό
-προκειμένου να κρύψουν πίσω από το δάχτυλό τους
τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα
που αντιμετωπίζει η πάλαι ποτέ αυτοκρατορία τους-
ο σύλλογος που έχει αναδειχθεί τρεις φορές πρωταθλητής Ευρώπης
έμπαινε στη μελανότερη σελίδα τής ιστορίας του.
Απ’ το πουθενά, ο Ολυμπιακός βρέθηκε να αγωνίζεται στη Α2,
και το περιβόητο τσιτάτο «Μέχρι Τέλους»
εισήχθη διά παντός στο ελληνικό (παρ)αθλητικό λεξιλόγιο·
το συγκεκριμένο σλόγκαν ήχησε μελωδικά
στα αφτιά ενός ακροατηρίου με υπομηδενική νοημοσύνη
και -προς γενική έκπληξη και θυμηδία- υϊοθετήθηκε πανηγυρικά
από μία πολυάριθμη τηλεκατευθυνόμενη μάζα.
Όντα με ανύπαρκτη αντιληπτικότητα και με παντελή έλλειψη κριτικής ικανότητας,
ενθουσιάστηκαν με τη δήθεν επανάσταση·
εν’ ριπή οφθαλμού, λοιπόν,
μετέτρεψαν σε παντιέρα το λειψό αφήγημα
ότι ο Ο.Σ.Φ.Π. αδικούταν από τη διαιτησία και μάλιστα σε σφαγιαστικό βαθμό.
Τι κι αν οι «ερυθρόλευκοι» είχαν πάρει τα τρία από τα επτά τελευταία πρωταθλήματα;
Τι κι αν ένας εξ’ αυτών των τίτλων κατεκτήθη με καραμπινάτα βήματα τού Σπανούλη;
Ουδέν ακλόνητο επιχείρημα δύναται να κλονίσει τη Βλακεία και τον Βλάκα.
Έτσι,
το τεράστιο στοίχημα -που ελλόχευε ως κίνδυνος επί χρόνια-
είχε πλέον χαθεί οριστικά·
η τοξικότητα που διακρίνει εδώ και δεκαετίες το ποδοσφαιρικό τμήμα τού συλλόγου
και πατρονάρεται σε απόλυτο βαθμό από τις διοικήσεις του,
τώρα είχε περάσει και στο μέχρι πρότινος αξιοσέβαστο μπασκετικό τμήμα.
Το γεγονός, μόνο τυχαίο δεν ήταν.
Όσο ο Ολυμπιακός έπαιρνε τα πρωταθλήματα με απ’ ευθείας ανάθεση
από τον Σαρρή, τον Γκιρτζίκη και τα λοιπά ενεργούμενά τους,
όλα ήταν καλά.
Μόλις έμεινε η ποδοσφαιρική ομάδα χωρίς τίτλο επί μία διετία,
η τοξικότητα παρεισέφρησε οριστικά και στο μπάσκετ,
με τα γνωστά καταστροφικά αποτελέσματα.
Έκτοτε,
το «Εθνικό Άθλημα» τής Ελλάδος ταλαιπωρείται βάναυσα από μεθοδεύσεις,
από διαρκείς πυροδοτήσεις τής Βίας, από προσχηματικές ενέργειες·
το Μπάσκετ μετετράπη σε καταφύγιο για όλα αυτά τα μιάσματα
που θεωρούν ως «Κανονικότητα» την «Παράγκα» και την «Εγκληματική Οργάνωση»
(προσφάτως, μάλιστα,
προσετέθη στο «Ρόστερ τής Τοξικότητας» μία σκαιή και άνανδρη μαριονέτα·
όλοι καταλαβαίνετε ποιον εννοώ
και αυτό πιστοποιεί με τον πλέον εκκωφαντικό τρόπο
ότι πράγματι πρόκειται για μαριονέτα·
επειδή, δε, παραπέμπει σε ανδρείκελο λατινοαμερικανικής μπανανίας,
από τούδε και στο εξής θα τον αποκαλώ
με το συνωμοτικό προσωνύμιο «Μάριο Νέτα»).
*** Μ’ αυτά και μ’ αυτά, φτάνουμε στο σήμερα…
Απόψε έχουμε το ντέρμπι των «αιωνίων» για τη «Euroleague»,
το οποίο σκιάζεται από την πρόσφατη απαράδεκτη επιστολή
με την οποία ο Πρίντεζης, ο Παπανικολάου και ο Κόνιαρης
εδήλωσαν την αποχή τους από την Εθνική Ομάδα
λόγω τής ανάληψης τής τεχνικής ηγεσίας της από τον Ρίκι Πιτίνο.
Τι κι αν ο τεράστιος «Hall of Famer» προπονητής
θα αναλάβει τα καθήκοντά του στο ομοσπονδιακό μας συγκρότημα
από το ερχόμενο καλοκαίρι..;
Τι κι αν ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός
δεν αγωνίζονται στην ίδια κατηγορία τού ελληνικού πρωταθλήματος..;
Τι κι αν στο παρελθόν ο Παναγιώτης Γιαννάκης, όντας προπονητής τού Ολυμπιακού,
βρισκόταν χωρίς προβλήματα και διαμαρτυρίες στο τιμόνι τής Εθνικής..;
Τι κι αν ετούτην τη στιγμή που μιλάμε
είναι -επί παραδείγματι- προπονητής στην Εθνική ομάδα πόλο
ο προπονητής τού Ολυμπιακού..;
Ουδέν ακλόνητο επιχείρημα δύναται να κλονίσει
μία εκστρατεία προπαγάνδας που απευθύνεται σε όντα υπομηδενικής νοημοσύνης
(αυτονοήτως,
ΔΕΝ αναφέρομαι στους υγιείς και σκεπτόμενους «ερυθρόλευκους» φιλάθλους).
*** Δεν χρειάζεται να διαθέτεις λογοτεχνική εξοικείωση,
προκειμένου να αντιληφθείς ότι αυτή η απαράδεκτη επιστολή,
αυτό το κατάπτυστο μνημείο μισαλλοδοξίας,
αυτός ο αχταρμάς αοριστίας,
αυτό το νομικίστικο εξάμβλωμα,
δεν συνετάχθη από τον Πρίντεζη, τον Παπανικολάου και τον Κόνιαρη.
Όμως, το συγκεκριμένο στοιχείο, εν’ τέλει, δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία,
διότι το σημαντικό είναι ότι -είτε την έγραψαν οι ίδιοι, είτε όχι-
την υπογράφουν.
Ο Πρίντεζης, ο Παπανικολάου και ο Κόνιαρης υπέγραψαν το «Βατερλό» τους·
από αθλητές υποβιβάσθηκαν σε «υπάλληλοι».
Είναι ηλίου φαεινότερον ότι δέχθηκαν αφόρητη πίεση για να πράξουν όπως έπραξαν·
όπως πριν από το ποδοσφαιρικό ντέρμπι με τον Π.Α.Ο.Κ.
οι διοικούντες την «Π.Α.Ε.»
εδημιούργησαν -με την καταγέλαστη επιστολή τους για τη διαιτησία- τεχνητή όξυνση,
την ίδια ακριβώς μέθοδο μετήλθαν και οι διοικούντες την «Κ.Α.Ε.»
πριν από την αναμέτρηση με τον Παναθηναϊκό στο φλεγόμενο «Ο.Α.Κ.Α.».
*** Σ’ αυτό το σημείο, λοιπόν,
πρέπει να επιμερίσουμε με ακριβοδίκαιο τρόπο
τις ευθύνες των τριών μπασκετμπολιστών…
Θα ξεκινήσω από τον Κόνιαρη,
τον οποίο, όπως θα παρατηρήσατε,
απεφάσισα να καλύψω -στη φωτογραφία που συνοδεύει το άρθρο- με «ψηφιδωτό».
Ο Κόνιαρης έχει τη λιγότερο σημαντική ευθύνη στη συγκεκριμένη υπόθεση,
ακριβώς επειδή είναι ο λιγότερο σημαντικός παίκτης·
συνάμα,
φαντάζει έως και γελοίο να αρνείσαι την παρουσία σου στην Εθνική Ομάδα
όταν -κατά πάσα πιθανότητα- δεν πρόκειται να κληθείς.
Το ακόμη γελοιωδέστερο είναι ότι ο Κόνιαρης υπέγραψε μία επιστολή,
στην οποία κυριαρχεί η δήθεν δέσμευση τού Πιτίνο
σε κατ’ ιδίαν διάλογο που είχε με τούς Πρίντεζη και Παπανικολάου,
ότι δεν θα ανελάμβανε μαζί με την Εθνική και κάποιον ελληνικό σύλλογο.
Άρα, ο Κόνιαρης δεν υπέγραψε και δεν προσυπέγραψε ένα γεγονός,
αλλά μια διήγηση.
Το ερώτημα που προκύπτει από αυτήν τη συμπεριφορά του, είναι όντως κομβικό..:
«Και τι να έκανε;».
Πράγματι,
όταν οι παλαιότεροι, εμπειρότεροι και σαφώς πιο καταξιωμένοι συμπαίκτες σου,
υποκύπτουν στα τοξικά «θέλω» τής διοίκησης,
εσύ θα πρέπει να έχεις τεράστια αποθέματα μαγκιάς για να διαχωρίσεις τη θέση σου.
Ε, όπως αποδείχθηκε, ο νεαρός Κόνιαρης δεν διέθετε την απαιτούμενη μαγκιά·
και όσο κι αν δικαιούται τής σχετικής κατανόησής μας,
η μείζων ζημία που προεκάλεσε στον εαυτό του
είναι ότι πλέον θα θεωρείται ως «δεδομένος υπηρέτης».
Αν δεν επαναστατήσεις όταν είσαι νέος,
μην περιμένεις ότι θα επαναστατήσεις στα γεράματα.
Ως εκ’ τούτων,
το υποτιμητικό ρητορικό ερώτημα «Ποιος Κόνιαρης;»
που εξέφρασαν αναρίθμητοι φίλαθλοι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης
όταν έγινε γνωστό το περιεχόμενο τής επίμαχης επιστολής,
δεν έχει μόνο αγωνιστική υπόσταση, αλλά περιγράφει και την προσωπικότητα.
…
Πάμε τώρα στον Παπανικολάου…
Ανεξάρτητα από τις κατά καιρούς παρορμητικές συμπεριφορές του
(που σε περιπτώσεις όπως η πολυσυζητημένη μπουνιά στον Σίνγκλετον
προσιδιάζουν στον Τσογλανισμό),
ουδείς αμφισβητεί ότι ο Παπανικολάου είναι παθιασμένος με την Εθνική Ομάδα·
ναι,
είναι αλήθεια ότι τα τελευταία χρόνια
κατεδαφίζει τα στεφάνια και τα ταμπλό με την αστοχία του,
ναι,
είναι ακριβές ότι η συνολική απόδοσή του βαίνει σταθερά μειούμενη,
αλλά η αγάπη του και το πάθος του είναι δεδομένα.
Αυτά τα δεδομένα, λοιπόν, τα απεκήρυξε σε μία στιγμή, με μία επιστολή.
…
Και φτάνουμε στον Πρίντεζη…
Ο Πρίντεζης κυριολεκτικά εγκλημάτισε απέναντι στη μεγάλη ιστορία του
και στην εκτίμηση που τού έτρεφε σύσσωμος ο φίλαθλος κόσμος τής χώρας.
Ο λόγος που στρέφω πάνω του όλην την ένταση τής μομφής μου,
δεν είναι ότι έβαλε κι αυτός την υπογραφή του·
είναι βέβαιο ότι -όντας εμβληματικό πρόσωπο για τον Ολυμπιακό-
υπέστη τη μεγαλύτερη ψυχολογική πίεση από τη διοίκηση
και σίγουρα βρέθηκε μπροστά σε τεράστιο δίλημμα.
Όμως, ο Πρίντεζης είναι ασυγχώρητος,
διότι ενώ στην προκειμένη περίπτωση εδείλιασε και υπέγραψε,
ήταν ο ίδιος που είχε σηκώσει την «Παντιέρα τής Επανάστασης»
επειδή ήταν απλήρωτος.
Ο Πρίντεζης έκανε επανάσταση για τα φράγκα (του),
αλλά αρνήθηκε την επανάσταση για την (μπασκετική) αξιοπρέπειά του.
Αυτό το στίγμα, αυτή η σκιά, θα τον ακολουθεί εφ’ όρου ζωής.
…
Όσο για τούς αδελφούς Αγγελόπουλους, τα έχουμε ξαναπεί·
και μόνο που ρίξαν’ τον Ολυμπιακό στην Α2
(με όλα τα συμπαρομαρτούντα που συμβαίνουν από τις 13 Φεβρουαρίου και εντεύθεν),
από ηγέτες τής ομάδας κατήντησαν καταστροφείς της.
Έτσι,
έγιναν άθελά τους μία χαψιά
για αυτόν που θέλει να μονοπωλεί τις επιτυχίες τού Ολυμπιακού
και να παριστάνει τον «Εθνάρχη» τού συλλόγου.
Αν προσέξουμε από πού προήλθε η ενορχήστρωση τής τοξικότητας,
είναι εύκολο να αντιληφθούμε ότι υπάρχει κάποιος στις τάξεις τού Ολυμπιακού
που επιχαίρει με τα τραγελαφικά που συμβαίνουν στο μπασκετικό τμήμα.
Αδελφοί Αγγελόπουλοι, αν είχατε συμβουλευτεί τον Σωκράτη Κόκκαλη,
τώρα ο Ολυμπιακός δεν θα αγωνιζόταν στην Α2.
Και οι νοούντες νοήτωσαν…
*** Κλείνω με λίγα λόγια για το αποψινό ντέρμπι…
Στην παρούσα χρονική συγκυρία,
ο Παναθηναϊκός είναι αναμφιβόλως καλύτερη ομάδα από τον Ολυμπιακό
και διαθέτει εμφανώς καλύτερο ρόστερ.
Όμως, αυτή η διαφορά δυναμικότητας
(όσο κι αν ενισχύεται από το γεγονός ότι σήμερα ο Π.Α.Ο. είναι γηπεδούχος),
δεν παύει να καθιστά εκτός πραγματικότητας
την υπεραισιόδοξη εκτίμηση που εκφράζουν πολλοί Παναθηναϊκοί
για διαφορά 30 και 40 πόντων.
Για να φτάσεις σε τέτοιον θρίαμβο,
πρέπει να πάνε όλα καλά σε εσένα και όλα στραβά στον δυνατό αντίπαλό σου·
δεν αποκλείεται να συμβεί, αλλά δεν είναι και το πιθανότερο.
Χώρια που υπάρχει και το ενδεχόμενο,
τα πάντα να συμβούν εντελώς αντίστροφα·
η πρόσφατη εκτός έδρας νίκη τού Ολυμπιακού επί τής «ΤΣ.Σ.Κ.Α.»
πιστοποιεί τού λόγου το αληθές.
Συνελόντι ειπείν, ακόμα και οι πιο τερατώδεις διαφορές,
εξεκίνησαν από την ταπεινή διαφορά τού ενός πόντου.
Αν, λοιπόν, ο Παναθηναϊκός είναι ταπεινός, θα νικήσει·
και πιστεύω, ότι με την παρουσία τού Ρίκι Πιτίνο στον πάγκο,
είναι μοιραίο η νίκη να ντυθεί στα «πράσινα» αλλά και στα «γαλανόλευκα».
*** Ναι, όπως ήρθαν τα πράγματα,
ο Παναθηναϊκός θα παίξει απόψε και για την Ελλάδα,
υπερασπιζόμενος τον προπονητή τής Εθνικής Ομάδας
απέναντι σε μία απύθμενα μισαλλόδοξη και μισεθνική κατασκευασμένη επιστολή.
Ανάμεσα στην Ελλάδα και στην οποιανδήποτε εταιρεία,
μόνο τα υπομηδενικής νοημοσύνης όντα επιλέγουν την «εταιρεία».
ΕΞΩ ΟΙ ΒΛΑΚΕΣ ΑΠ’ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
Ο Αθλητάμπουρας
