Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Χαμός γίνεται από χθες
με τη συνέντευξη που έδωσε ο προπονητής τού Π.Α.Ο.Κ., Ραζβάν Λουτσέσκου,
σε δημοσιογραφικό μέσο τής χώρας του
(συγκεκριμένα, στην ιστοσελίδα «fanatik.ro»).
Ερωτώμενος για το πρόσφατο ντέρμπι με την Α.Ε.Κ.,
προέβη σε αναδρομή στα περυσινά γεγονότα
και έκανε μία δήλωση που έχει προκαλέσει πολλές αντιδράσεις..:
«[…Πιστεύω πως,
στην Ιστορία του Αθλητισμού, στην Ιστορία του Ποδοσφαίρου,
αυτό συνέβη μόνο κατά τη διάρκεια της Γερμανίας του Χίτλερ.
Δεν θυμάμαι κάποιαν άλλην αντίστοιχη κατάσταση·
να χάνεις δύο παιχνίδια, το ένα πίσω από το άλλο,
χωρίς να μπορείς να κάνεις κάτι.]
[…Για εμάς παραμένει αυτή η πικρία για όλα όσα έγιναν.
Στην Ελλάδα πολλοί αντίπαλοι μού επιτίθενται επειδή λέω την αλήθεια.
Είναι πολύ απλό. Το λέω φυσικά, είναι ένα γεγονός.]».
Είναι ατόπημα η αναφορά τού Λουτσέσκου στον Χίτλερ;
Έχουν δίκιο όσοι τον μέμφονται για αυτήν του τη δήλωση;
Πάμε να δούμε πού βρίσκεται η Αλήθεια…
*** Για να τοποθετηθούμε με σφαιρικότητα στα ανωτέρω ερωτήματα,
οφείλουμε πρώτα απ’ όλα να απαντήσουμε στο ερώτημα
«Τι είναι το Ποδόσφαιρο;».
Αν απαντήσουμε ότι πρόκειται απλώς για ένα άθλημα, για ένα σπορ,
τότε η προσέγγιση τού Λουτσέσκου είναι εντελώς λανθασμένη,
ιδρυματοποιημένη, παρωπιδική και εγωπαθής.
«Τι πάει και μπλέκει το ποδόσφαιρο και τις ομάδες με τον Χίτλερ;»,
θα σού πει κάποιος.
«Τι δουλειά έχει να μπλέκει ένα χαμένο πρωτάθλημα, μία ποδοσφαιρική αδικία,
με τον αρχιναζί που αιματεκύλησε την ανθρωπότητα;».
Αυτή είναι η μία όψη τού νομίσματος.
Υπάρχει όμως και η άλλη προσέγγιση,
που αντιμετωπίζει το συγκεκριμένο άθλημα στις ρεαλιστικές του βάσεις
(δεν εξετάζω αν είναι σωστές αυτές οι βάσεις,
μα οφείλουμε να δεχθούμε ότι υπάρχουν):
Το Ποδόσφαιρο είναι Κοινωνικό Φαινόμενο.
Το Ποδόσφαιρο έχει υπερβεί τον αρχικό ρόλο του·
δεν είναι μόνον ένα παιχνίδι· είναι πολύ παραπάνω από ένα παιχνίδι.
Και βεβαίως,
όταν κάτι φτάνει να προσλαμβάνει τη διάσταση τού Κοινωνικού Φαινομένου,
συνεπαγωγικώς μετατρέπεται και σε «Πολιτικό Φαινόμενο»
(σάς παραπέμπω στα πάμπολλα ιστορικά παραδείγματα,
όπου δικτατορικά καθεστώτα χρησιμοποίησαν το Ποδόσφαιρο
ως μέσο αποπροσανατολισμού και χειραγώγησης των λαών-μαζών·
άκρως αντιπροσωπευτική είναι η περίπτωση τού Μουντιάλ τού ’78,
με την Αργεντινή να κατακτάει το τρόπαιο
υπό τη δολοφονική εξουσία τού φασίστα Βιδέλα).
*** Τώρα, λοιπόν, μπορούμε να κρίνουμε τη δήλωση Λουτσέσκου,
έχοντας ισχυρό υπόβαθρο διασφάλισης τής αντικειμενικότητας.
Είναι συμβατή η επίμαχη δήλωση με τη Μεταφορικότητα τού Λόγου;
Είναι συμβατή με τα δικαιώματα που μάς δίνει η Αγανάκτηση;
Όχι, δεν είναι.
Όπως και να το δούμε, δεν είναι.
Ανεξάρτητα από το γεγονός
ότι ο Π.Α.Ο.Κ. έχασε ΚΑΙ από αδικίες
τις πολλές πιθανότητές του για κατάκτηση τού περυσινού πρωταθλήματος
(και όχι το πρωτάθλημα, διότι δεν το είχε εξασφαλισμένο),
οι σχηματικές διατυπώσεις
δεν δικαιούνται να φτάνουν σε παραλληλισμούς που εμπλέκουν τον Χίτλερ·
είναι μέγα λάθος
να επαναφέρουμε τις απάνθρωπες μνήμες και εικονοπλασίες τού Ναζισμού,
επειδή ρίξαμε ένα ρολό ταμειακής στον γελοίο Γκαρσία,
αυτός έπαιξε κακόγουστο θέατρο,
και μετά ήρθε και ο Κομίνης να ακυρώσει ένα κανονικό γκολ.
Τι σόι «Value for Money» είναι αυτό που διεκδικεί ο Λουτσέσκου;
Τι σόι «Υπερ-Αξία» νομίζει ο Ρουμάνος προπονητής
ότι θα παραγάγει αν κατακτήσει ένα πρωτάθλημα Ελλάδος;
Επιτέλους,
θα πρέπει να πάψει ο οργανισμός «Π.Α.Ο.Κ.» να έχει αυτήν τη συμπεριφορά.
Εννοείται ότι καταλαβαίνω απολύτως και συναισθάνομαι
τη δίψα για την κατάκτηση ενός τίτλου μετά από 34 χρόνια
(αν ανατρέξετε σε περυσινά κείμενά μου
και ιδίως σε εκείνες τις μέρες τού ποδοσφαιρικού ζόφου
όπου η «Εγκληματική Οργάνωση» έστησε κυριολεκτικά τον Π.Α.Ο.Κ.,
θα βρείτε μεταξύ άλλων να τοποθετούμαι λέγοντας,
ότι ο Π.Α.Ο.Κ. ήταν το συναισθηματικό μου φαβορί για το πρωτάθλημα).
*** Επιτέλους,
ας πάψει ο «Δικέφαλος τού Βορρά» να καταρρίπτει την ίδια του την υπερηφάνεια
και να προσπαθεί να εκφράσει την οργή του
μέσα από εξαιρετικά άστοχες ιστορικές σημειολογίες.
Ναι,
ισχύει ότι ενίοτε στο λεξιλόγιό μας
χρησιμοποιούμε τον Γκέμπελς και τις μεθόδους του
για να περιγράψουμε όσα συμβαίνουν εδώ και 22 χρόνια στο Ελληνικό Ποδόσφαιρο·
όμως, καθώς φαίνεται,
η επίκληση τού Γκέμπελς απετέλεσε τη λεκτική μετάβαση και στον Χίτλερ,
πιστοποιώντας πως πλέον έχει χαθεί κάθε μέτρο
και ότι στη νεοελληνική ποδοσφαιρική κοινωνία
ο Μικρόκοσμος υπερβαίνει τον Κόσμο.
Εν κατακλείδι,
είναι μέγα επικοινωνιακό σφάλμα να συνδέεις ένα χαμένο πρωτάθλημα,
με τον αρχιναζί και τα εκατομμύρια νεκρούς.
Δηλαδή, το επόμενο βήμα ποιο θα είναι;
Να παίξει ο Π.Α.Ο.Κ. σε κάποιαν καυτή έδρα
και να ακούσουμε τον Λουτσέσκου να μιλάει για «Άουσβιτς» και «Νταχάου»;
Ακόμη και το γεγονός
ότι η Ρουμανία στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο
υπήρξε σύμμαχος τού Χίτλερ,
θα έπρεπε να κάνει τον προπονητή τού Π.Α.Ο.Κ.
πιο φειδωλό στις δηλώσεις του.
Ως εκ τούτου,
ας φροντίσει ο Ραζβάν Λουτσέσκου να διδαχθεί και να εφαρμόσει
τη σοφή ρήση τού Πυθαγόρα τού Σάμιου..:
«Χρη σιγάν ή κρείσσονα σιγής λέγειν.»!
(«Πρέπει να σιωπαίνεις ή να λες κάτι καλύτερο από τη Σιωπή.»)
*** Και κάτι τελευταίο..:
Επειδή διαθέτω μια στοιχειώδη γνώση τής Επικοινωνίας και τού Μάρκετινγκ,
έχω να πω στον αγαπητό μου Π.Α.Ο.Κ. και στους αγαπητούς μου Παοκτζήδες,
να μάθουν να ζουν με αυτό που συνέβη πέρυσι
και να το αντιμετωπίζουν με τρόπο
που δεν θα μετατρέπει μία Μεγάλη Ομάδα σε «Περιφερόμενο Παραλήρημα».
Ο Π.Α.Ο.Κ. έχει έρθει για να μείνει,
έχει έρθει για να κατακτήσει τούς τίτλους
που τού οφείλουν η Ιστορία και η Δικαιοσύνη,
και είναι κρίμα να φτάσει να συμβολίζει τη «Νεόπλουτη Κλάψα».
Εύχομαι,
τη Δευτέρα 6 Μαΐου 2019
(αμέσως μετά την 30ή και τελευταία αγωνιστική τού πρωταθλήματος),
να ξεκινήσω τη στήλη με τη φράση
«Π.Α.Ο.Κ. – Πρωταθλητής Ελλάδος 2018-19»!
Απόφθεγμα Ημέρας:
Μαγκιά είναι,
να μην αφήνεις την αξιοπρέπειά σου να ηττηθεί από την ανυπομονησία σου.
ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ
* Όσα θα συμβούν στο αποψινό ντέρμπι Κυπέλλου, Π.Α.Ο.Κ.-Άρης
* Πού οδεύει το εφετινό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου;
* Τι θα σημάνει η έλευση τού «V.A.R.»;
* Ό,τι άλλο θέλουμε…
* Και ό,τι άλλο ήθελε προκύψει…
*** Γυρίστε ανάποδα την κλεψύδρα· ξεκινάει η αντίστροφη μέτρηση!
*** Αύριο πάλι…
Ο Αθλητάμπουρας
