Ο Αθλητάμπουρας

Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους

*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…

*** Ένα είναι το αμείλικτο ερώτημα
που έχει προκύψει από τούς έως τώρα αγώνες τού Παγκοσμίου Κυπέλλου:
Γιατί ο Μέσι τής Εθνικής Αργεντινής
είναι ο Χειρότερος «Καλύτερος Ποδοσφαιριστής Όλων των Εποχών»;

Κατ’ αρχάς και κατ’ αρχήν,
θα πρέπει να δώσουμε απάντηση στο κάτωθι πρωτογενές-κομβικό ερώτημα:
Ποια είναι τα στοιχεία που ορίζουν
ότι κάποιος είναι «Ο Καλύτερος Ποδοσφαιριστής Όλων των Εποχών»;
Εν κατακλείδι, ποια είναι τα Κριτήρια;

Η δική μου αξιολόγηση λέει,
ότι το βασικό κριτήριο είναι η προσωπική επαφή τού παίκτη με την Μπάλα.
Η Τεχνική. Η Αναγωγή τού Ποδοσφαίρου σε Τέχνη.
Το Ταλέντο!

Το Ταλέντο είναι η «Λέξη-Κλειδί».
Το Ταλέντο είναι το Θεμελιώδες Κριτήριο.

*** Βεβαίως,
θα πει κάποιος (και σωστά θα πει) ότι πολλά «ταλέντα» πήγαν χαμένα.
Όμως, δεν γίνεται να είσαι ο «Καλύτερος» στο αντικείμενό σου,
αν δεν διαθέτεις το Χάρισμα τής Φύσης·
αν δεν διαθέτεις Ταλέντο, ο πήχυς σου είναι περιορισμένης ισχύος·
όσους κόπους κι αν καταβάλλεις,
όση προσπάθεια κι όσον ιδρώτα κι αν επενδύσεις,
αν δεν έχεις ταλέντο είσαι καταδικασμένος.

Η συζήτηση αν κάποιος είναι ο καλύτερος όλων των εποχών στον τομέα του,
είναι -εκτός ελαχίστων περιπτώσεων- καθαρά καφενειακού επιπέδου.
Εν προκειμένω,
δεν παιζόταν το ίδιο ποδόσφαιρο στη δεκαετία τού ’30,
στη δεκαετία τού ’50, στη δεκαετία τού ’70, τού ’80, ή στην τρέχουσα.
Ως εκ τούτου,
ο τίτλος «Ο Καλύτερος Ποδοσφαιριστής Όλων των Εποχών»
διέπεται από το «Σύνδρομο τής Λερναίας Ύδρας»·
ένα σώμα, πολλά κεφάλια
(τα κεφάλια τού Πελέ, τού Μαραντόνα, τού Κρόιφ, τού Τζορτζ Μπεστ,
τού Μέσι, τού Ρονάλντο, τού χοντρού Ρονάλντο, τού Ροναλντίνιο,
γιατί όχι τού Βασίλη Χατζηπαναγή, και θα πηγαίνει λέγοντας…).

Κάθε εποχή έχει την τάση να υποστηρίζει τούς συγχρόνους της·
μία απολύτως φυσιολογική ροπή,
καθώς αυτό που βιώνεις εσύ ο ίδιος,
αποκτά μέσα σου μεγαλύτερη βαρύτητα από κάθε διήγηση·
κάθε εποχή έχει ανάγκη τούς δικούς της ήρωες
και ενδομύχως νιώθει προσβεβλημένη
όταν αναγκάζεται να δανείζεται ήρωες από άλλες εποχές.
Βάσει αυτού,
πιο ασφαλής και ρεαλιστική είναι η απάντηση στο ερώτημα
«Ποιος είναι ο Καλύτερος Ποδοσφαιριστής στον Κόσμο;»
Ποιος είναι ο Καλύτερος τώρα που μιλάμε;
Ο Μέσι ή ο Ρονάλντο;

Και μόνο που στο συγκεκριμένο δίλημμα είθισται να μπαίνει πρώτος ο Μέσι
(και είναι βέβαιο ότι αυτό δεν συμβαίνει λόγω αλφαβητικής σειράς),
έχουμε την απάντηση.
Ο Μέσι είναι πιο «μπαλαδόρος» από τον Ρονάλντο.
Ο Μέσι είναι πιο «Ταλέντο».
Ο Μέσι έχει πιο προσωπική σχέση με την Μπάλα απ’ ό,τι ο Ρονάλντο·
ο Ρονάλντο είναι ένας «all around» γκόμενος,
που διακρίνεται στο Ποδόσφαιρο
όπως διακρίνεται και στο Μόντελινγκ και στο Fuck
και σε όλα τα συμπαρομαρτούντα·
συμπυκνωτικώς, ο Ρονάλντο είναι Διασκεδαστής
(ένας διασκορπιστής, δηλαδή,
καθώς το αρχαίο «διασκεδάννυμι» σημαίνει «διασκορπίζω»),
ενώ ο Μέσι είναι Ψυχαγωγός· ανάγει την Μπάλα σε Αγωγή Ψυχής!

*** Πάμε, λοιπόν,
και στο αρχικό αβανταδόρικο και προβοκατόρικο ερώτημα..:
Γιατί ο Μέσι τής Εθνικής Αργεντινής
είναι ο Χειρότερος «Καλύτερος Ποδοσφαιριστής Όλων των Εποχών»;

Η απάντηση είναι τόσο απλή και τόσο σύνθετη συνάμα…
Η Μπάλα δεν έχει εθνικότητα.
Η Μπάλα είναι Αριστερή, είναι Αλήτισσα, είναι Μποέμ,
είναι Περιπλανώμενη, είναι Αθίγγανη.
Η Μπάλα είναι Γκέτο.
Εν γένει, το Ταλέντο είναι το Υπέρτατο Γκέτο.
Αν διαθέτεις Ταλέντο,
γκετοποιείσαι από τούς υπόλοιπους και γκετοποιείς τούς υπόλοιπους.
Το Ταλέντο είναι η Αιώνια Πυξίδα.
Το Ταλέντο είναι το Θείο Διυλιστήριο.

Ο Μέσι καλείται να νικά για ένα έθνος, σε άθλημα που παίζεται με 11.
Ο Μέσι καλείται να νικά και για τούς συμπαίκτες του.
Και καλείται να προβεί σε αυτό το επίτευγμα
ακολουθώντας συστήματα και τρόπους
που όχι μόνο δεν ευνοούν το ταλέντο του, αλλά το χαντακώνουν.
Η Αργεντινή δεν ταιριάζει στον Μέσι, ο Μέσι δεν ταιριάζει στην Αργεντινή.

Κατηγορείται από πολλούς,
ότι μόνο με την περιχαράκωση τής Μπαρτσελόνα αποδίδει καλά.
Μέγα Λάθος.

Το Ταλέντο δεν ανθίζει σε όλα τα περιβάλλοντα·
το Ταλέντο δεν είναι «μαϊντανός».
Το Ταλέντο ανθίζει όπου συναντά την Έμπνευση.
Είναι σαφές ότι η Εθνική Αργεντινής δεν εμπνέει τον Μέσι.
Το αγωνιστικό σύστημα που παίζει η ομάδα δεν τού ταιριάζει,
η νοοτροπία της δεν τού ταιριάζει, η φιλοσοφία της δεν τού ταιριάζει.

Από πού κι ως πού θα εμπνεύσει τον Μέσι
αυτή η καρικατούρα ο Σαμπάολι,
ο ξεπεσμένος λοστρόμος με τα «τατουάζ-μανίκια»,
ο «Η ζωή που δεν έζησα»,
που θαρρείς ότι μόλις έχει βγει μεθυσμένος από κωλάδικο..;

Είδατε εσείς κάναν Γκουαρντιόλα και κανάν Μουρίνιο
να είναι τίγκα στα τατού;
Ο Σαμπάολι κάνει για τσιλιαδόρος στην «Άρια Αδελφότητα»
και όχι για προπονητής σε Εθνική που διεκδικεί το Παγκόσμιο Κύπελλο·
πόσω μάλλον, για προπονητής τού Κορυφαίου Ποδοσφαιριστή στον Κόσμο.

Όσον αφορά στους αγωνιστικούς προσανατολισμούς,
στο σύστημα, στην τακτική, και -κυρίως- στη χημεία,
ο Μέσι θα απέδιδε πολύ καλύτερα παίζοντας σε κάποιαν άλλην Εθνική·
στη Βραζιλία, στην Ισπανία, στο Βέλγιο,
ακόμα και στη Γερμανία ή στην Αγγλία.

Συνελόντι ειπείν,
ο Μέσι είναι άεθνος,
διότι η Εθνική Αργεντινής δεν έχει αρχή, μέση και τέλος.

Απόφθεγμα Ημέρας:
«Χάος» ονομάζεται η Μορφή Ιεραρχίας
όπου ο Ατάλαντος είναι Προϊστάμενος τού Ταλαντούχου.

ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ
* Άλλα ταλέντα πήγαν χαμένα και άλλα γλυτώσαν’ τελευταία στιγμή…
* Ό,τι άλλο θέλουμε…
* Και ό,τι άλλο ήθελε προκύψει…

*** Γυρίστε ανάποδα την κλεψύδρα· ξεκινάει η αντίστροφη μέτρηση!
Αύριο πάλι…

Ο Αθλητάμπουρας