Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Μόλις πέντε ημέρες μετράει ο Γιώργος Μπαρτζώκας στον Ολυμπιακό
και η επιστροφή του συνοδεύεται από ηχηρά ολισθήματα.
Μετά την ψυχρή και αποστασιοποιημένη δήλωσή του
-σύμφωνα με την οποία,
η επάνοδός του στο λιμάνι αποτελεί «επαγγελματική επιλογή»
και όχι αποτέλεσμα συναισθηματισμού-
προέβη σε νέο επικοινωνιακό και ουσιαστικό ατόπημα.
Ο προπονητής των «ερυθρόλευκων» εμίλησε κατά τη διάρκεια τής «media day»
που έγινε εν’ όψει τού αποψινού κρισιμότατου εντός έδρας αγώνα με την Μπάγερν
και προέβη -μεταξύ άλλων- στην ακόλουθη άστοχη τοποθέτηση:
«Ιδανικό να παίζει ο Ολυμπιακός στο πρωτάθλημα (στην Α1),
αλλά επί ίσοις όροις.».
Είν’ αυτό που στην Ειρωνική Καθομιλουμένη εκφράζουμε με την ατάκα
«Καλώς ’τονα κι ας άργησε…».
Ύστερα από απουσία πέντε ετών
-από τις 9 Οκτωβρίου 2014,
οπότε και εξοστρακίστηκε με συνοπτικές διαδικασίες από τον Ο.Σ.Φ.Π.
μετά το «Βατερλό» στον αγώνα Κυπέλλου με τον Παναθηναϊκό-
επανέρχεται ο Μπαρτζώκας στο Ελληνικό Μπάσκετ
και θέτει αμέσως τον εαυτό του στην υπηρεσία τής Πόλωσης.
Θα ήταν απολύτως επιφανειακή προσέγγιση αν πούμε,
ότι ο Μπαρτζώκας επιχειρεί να πουλήσει ολυμπιακοφροσύνη και οπαδιλίκι
προκειμένου να επιτύχει την εξ’ αρχής συσπείρωση τού κόσμου τής ομάδας·
ναι, αναμφίβολα αυτός είναι ο στόχος του,
αλλά οφείλουμε -για να είμαστε σφαιρικοί-
να διερευνήσουμε τι ακριβώς εξυπηρετεί ο συγκεκριμένος στόχος.
*** Θα μιλήσω στηριζόμενος στο ένστικτό μου…
Ο Μπαρτζώκας προσπαθεί εναγωνίως να (προ)φυλαχθεί
από πιθανές μελλοντικές αποτυχίες.
Σε αυτές τις λίγες ημέρες που βρίσκεται ξανά στον Ολυμπιακό,
εγώ δεν βλέπω έναν σοβαρό προπονητή που έχει έρθει για να παραγάγει έργο
και να οδηγήσει τον σύλλογο στην ανάκαμψη,
αλλά έναν προκαταβολικώς ξενερωμένο και έκπτωτο επαγγελματία
που έχει ως αποκλειστικό μέλημά του να διαχωρίσει τη θέση του
και να σώσει το τομάρι του.
Με αυτό το παρωχημένο «επί ίσοις όροις» που εχρησιμοποίησε ο Μπαρτζώκας,
το μόνο που κατέφερε είναι να πλήξει βάναυσα την (όποια) σοβαρότητά του
και να συνταχθεί με το λούμπεν τμήμα τής ολυμπιακής κερκίδας.
Ένας προπονητής που κατέκτησε τη «Euroleague»
κληρονομώντας έτοιμη ομάδα από τον Ντούσαν Ίβκοβιτς
και έκτοτε έχει να παρατάξει ως μοναδική σημαντική επιτυχία του
την πρόκριση τής Λοκομοτίβ Κουμπάν στο «Final-4» τού Βερολίνου το 2016,
ένας προπονητής που όταν η Μπαρτσελόνα είχε την ατυχή -όπως απεδείχθη- έμπνευση
να τού αναθέσει το τιμόνι τής τεχνικής ηγεσίας της την επόμενη σεζόν,
κατέγραψε μαζί του
μία από τις πλέον αποτυχημένες και μαύρες χρονιές στην ιστορία της
(διώχνοντάς τον κακήν-κακώς),
αυτός ο προπονητής, λοιπόν,
έρχεται -εν’ απολύτω συνειδήσει και βουλήσει- να γίνει μέλος μίας τοξικότητας
που εδώ και καιρό την έχουν ξε(πε)ράσει
άπαντες οι νοήμονες και υγιώς σκεπτόμενοι φίλαθλοι τού Ολυμπιακού.
Συνελόντι ειπείν,
με αυτό το θλιβερό και εκκωφαντικά ανισόρροπο «επί ίσοις όροις»,
ο Μπαρτζώκας επέλεξε να συνταχθεί με τούς «full face» τής εξέδρας,
καθώς και με τα υπομηδενικής νοημοσύνης όντα
που θεωρούν ότι ο Ολυμπιακός σφαγιάζεται
ακόμη και όταν κατακτά το πρωτάθλημα Ελλάδας
με… περιπατητικό «buzzer–beater» στην έδρα τού «αιωνίου» αντιπάλου.
*** Επιμύθιο:
Για λόγους που άπτονται τής Συλλογικής Ψυχολογίας,
η αποψινή αναμέτρηση με την Μπάγερν παίρνει τον χαρακτήρα «Do or Die»
για το -ούτως ή άλλως- κλυδωνιζόμενο οικοδόμημα τού Ολυμπιακού.
Μία δεύτερη συνεχόμενη εντός έδρας ήττα από αδύναμη γερμανική ομάδα,
θα αποτελέσει αναβολικό εσωστρέφειας, γκρίνιας
και απόλυτης αμφισβήτησης των Αγγελόπουλων (πρωτευόντως)
και τού κόουτς Μπαρτζώκα (δευτερευόντως).
Όταν, λοιπόν, τόσο πρόωρα καθίσταται επιτακτική μία νίκη,
το πρόβλημα είναι ήδη τεράστιο
και -όσο κι αν κρυφτεί πίσω από ενδεχόμενες ευνοϊκές συγκυρίες-
κάθε φορά που θα εμφανίζεται,
θα προκαλεί ολοένα και πιο οδυνηρές παρενέργειες.
*** Ναι, τώρα μπορούμε να το πούμε με βεβαιότητα..:
Στις 13 Φεβρουαρίου 2019,
όταν οι αδελφοί Αγγελόπουλοι απεφάσιζαν να εφαρμόσουν το «#mexri_telous»,
εγκρέμιζαν εν’ μία νυκτί ό,τι έχτιζαν επί χρόνια
και αυτο-θανατώνονταν στην Ολυμπιακή Συνείδηση.
Η Αλήθεια είναι σκληρή·
καθ’ όλο το τελευταίο διάστημα,
εξελίσσεται μπροστά μας ο επιθανάτιος ρόγχος μίας μπασκετικής δύναμης
που -εξ’ αιτίας τής κρυψίνοιας και τής αμετροέπειάς της-
κατέληξε να αδυνατεί να ικανοποιήσει μόνη της τις σωματικές της ανάγκες.
Το πρόβλημα τού Ολυμπιακού δεν είναι ότι ζει με άνισους όρους,
αλλά ότι πλέον ζει με ορούς.
Και οι νοούντες νοήτωσαν…
Ο Αθλητάμπουρας
