Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Είναι απαράβατος νόμος τής Ζωής,
πως όταν υπάρχει Αιτία, δεν υπάρχει πιθανότητα να μη βρεθεί και η Αφορμή.
Είναι ηλίου φαεινότερον, λοιπόν,
ότι ο πόλεμος ανακοινώσεων που έχει ξεσπάσει
ανάμεσα στον Βαγγέλη Μαρινάκη και τον Σωκράτη Κόκκαλη
-επ’ αφορμή τού θέματος που προέκυψε,
με τις εγκαταστάσεις που φιλοξενούν τις ακαδημίες τού Ολυμπιακού-
έχει βαθύτατα αίτια που ήδη προκαλούν εντονότατους κλυδωνισμούς στον σύλλογο
και είναι ικανά να οδηγήσουν το «ερυθρόλευκο» οικοδόμημα σε κατάρρευση.
Η μοναδική στα παγκόσμια ποδοσφαιρικά χρονικά,
(σχεδόν) μονοπωλιακή σχέση
που ανέπτυξε ο Ο.Σ.Φ.Π. με το Πρωτάθλημα Ελλάδος εδώ και 23 χρόνια,
τίθεται αυτήν τη φορά σε απόλυτη αμφισβήτηση
από τούς ίδιους τούς δημιουργούς της
και όχι από τούς αντιπάλους-ανταγωνιστές τού Ολυμπιακού.
Μαρινάκης και Κόκκαλης ανταλλάσσουν δηλητηριώδεις αιχμές μεταξύ τους·
ο ένας αμφισβητεί τη θητεία και την προσφορά τού άλλου στην ομάδα,
με αποτέλεσμα να ακούγονται και από τις δυο πλευρές επιχειρήματα
που -υπό συνθήκες ευνομούμενου κράτους και όχι τεταρτοκοσμικής μπανανίας-
θα είχαν ήδη προκαλέσει την παρέμβαση των αθλητικών και εισαγγελικών Αρχών.
*** Χωρίς να αναφέρομαι κατ’ ελάχιστον στο νομικό κομμάτι τής πρόσφατης εμπλοκής,
η «έξωση» που επέλεξε να κάνει η εταιρεία «Intrakat» τού Σωκράτη Κόκκαλη
στις ακαδημίες τής ομάδας,
είναι αναμφιβόλως «casus belli» -δηλαδή, αφορμή πολέμου-
που έλκει την αφετηρία της από μία σειρά γεγονότων
(όπως, επί παραδείγματι,
η προ μηνών απόφαση τού Βαγγέλη Μαρινάκη
να μην ανανεωθεί η μίσθωση της σουΐτας
που διατηρούσε στο στάδιο «Γ.Καραϊσκάκης» η οικογένεια Κόκκαλη).
Σε επίπεδο συνολικής προσέγγισης,
ο «πόλεμος» ανάμεσα στους δύο επιχειρηματίες
έχει ξεκινήσει εδώ και δύο χρόνια,
όταν τα δημοσιογραφικά ενεργούμενα τού νυν ιδιοκτήτη τής «Π.Α.Ε. Ολυμπιακός»
εξαπέλυσαν ενορχηστρωμένα και ομοβροντηδόν επίθεση στον Κόκκαλη,
επειδή -τάχα μου-
είχε συνταχθεί σε παρασκηνιακό επίπεδο με τούς εχθρούς τού συλλόγου
και επέτρεπε με αυτόν τον τρόπο την κατάκτηση τού πρωταθλήματος
από άλλες ομάδες.
Κατά την προσωπική μου άποψη,
αυτός που ευθύνεται για την τρέχουσα ψυχροπολεμική κατάσταση,
είναι ο Βαγγέλης Μαρινάκης,
ο οποίος -προφανώς για λόγους που άπτονται των προσωπικών ανασφαλειών του-
θεωρεί ότι η απώλεια ενός ή δύο πρωταθλημάτων
είναι ταυτόσημη με τη συντέλεια τού κόσμου (του)·
διόλου τυχαίο, άλλωστε,
ότι σπεύδει πάντοτε να σηκώνει πρώτος
το εκάστοτε κύπελλο πρωταθλήματος που κατακτά ο Ολυμπιακός,
παρακάμπτοντας τούς ποδοσφαιριστές και τούς προπονητές.
Αυτή ακριβώς η unfair συμπεριφορά
είναι που πιστοποιεί με τον πλέον πειστικό τρόπο,
ότι ο Μαρινάκης δεν αντέχει το τεράστιο και ανυπέρβλητο έρεισμα
που έχει ο Σωκράτης Κόκκαλης στον κόσμο τής ομάδας.
Προσπαθώντας, λοιπόν, να τον πλήξει,
το μόνο που έχει καταφέρει είναι να τον εξαγριώσει·
μία επιλογή που τη χαρακτηρίζω ως «αυτοκτονική»,
διότι όταν πας να τα βάλεις με κάποιον
που είναι μακράν πιο χαρισματικός και δημοφιλής από ’σένα,
μόνο χαμένος μπορείς να βγεις.
*** Ναι,
δικαιούμαστε να έχουμε τεράστιες ενστάσεις
για τούς τρόπους που μετήλθε ο Σωκράτης Κόκκαλης
προκειμένου να εγκαταστήσει τη μονοκρατορία του
στο Ελληνικό Ποδόσφαιρο, στην Ελληνική Πολιτική
και εν’ γένει στην Ελληνική Κοινωνία.
Όμως, είναι βέβαιο ότι πρόκειται για έναν άνθρωπο με πανύψηλο I.Q.,
με παγιωμένη και ακλόνητη επιρροή στα κέντρα εξουσίας,
και -πάνω απ’ όλα, εφ’ όσον μιλάμε για Ολυμπιακό-
για τον ηγέτη που είναι συνώνυμος με τη σύγχρονη ιστορία τού συλλόγου.
Συνελόντι ειπείν,
ο Βαγγέλης Μαρινάκης υπέπεσε
στο -κατά την προσωπική μου αξιολόγηση- ολέθριο ολίσθημα,
να επιχειρήσει να καπελώσει τον Σωκράτη Κόκκαλη στην Ολυμπιακή Συνείδηση.
Και είμαι απολύτως βέβαιος ότι αν συνεχίσει έτσι,
θα ενσαρκώσει τη μνημειώδη ρήση τού Γάλλου διανοουμένου Αντρέ Μαλρό..:
«Οι Θεοί τού Ολύμπου εξέπεσαν,
επειδή υπαινίχθηκαν έναν κόσμο που δεν τούς ανήκε.».
Σε απλά Ελληνικά,
ο Μαρινάκης υπαινίσσεται έναν κόσμο που δεν τού ανήκει,
διότι, ο αδιαμφισβήτητος «Θεός»
(εν’ προκειμένω, ο «Θεός τού Ολυμπιακού»),
είναι για τον κόσμο τής ομάδας ο Σωκράτης Κόκκαλης.
Ως εκ’ τούτων,
ο Κόκκαλης είναι ένας «Σωκράτης»
που δεν θα επιλέξει τη μάταιη αυταπάρνηση να πιει το «κώνειο»,
αλλά το επιστρέφει εις το πολλαπλάσιο
σε αυτούς που θέλησαν και θέλουν να τον καταστήσουν θύμα τής τοξικότητάς τους.
Μια ματιά στις ανακοινώσεις των τελευταίων ημερών,
πείθει για των λόγων μου το αληθές.
Ο μεν Κόκκαλης ξεκινά με την απόμακρη προσφώνηση «Κύριε Μαρινάκη»
και στη συνέχεια επιδίδεται σε λίβελλο
χρησιμοποιώντας απολύτως απαξιωτικό Ενικό
(καλώντας τον εφοπλιστή -μεταξύ άλλων-
να σταματήσει να μικραίνει τον Ολυμπιακό),
ενώ ο Μαρινάκης τού απαντάει αποκαλώντας τον «Σωκράτη».
Όπερ μεθερμηνευόμενον,
έχουμε την απόλυτη ενσάρκωση
τής φράσης τού Αμερικανού συγγραφέα Αμπρόουζ Μπιρς:
«Δειλός είναι ο άνθρωπος
που στις δύσκολες καταστάσεις σκέφτεται με τα πόδια.».
Και οι νοούντες νοήτωσαν…
Συμπληρωματική Σημείωση:
Οι Αυτοκρατορίες πέφτουν πάντα εκ’ των έσω·
είναι η αναπόφευκτη μοίρα τους αυτή,
είναι η κατάληξη που ενώ τη γνωρίζουν, δεν μπορούν να την αποτρέψουν·
πόσω μάλλον,
όταν στην Αυτοκρατορία υπάρχουν και αυτοκρατορίζοντες δελφίνοι.
«Είμαστε μία εμφυλιοπολεμική ατμόσφαιρα, είμαστε…».
Ο Αθλητάμπουρας
