Καθημερινή αθλητική στήλη,

αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

 

*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,

όλων των κομμάτων

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

και όλων των θρησκειών,

σάς χαιρετώ…

 

*** 19 Μαΐου 1919:

Ο Κεμάλ Ατατούρκ καταφθάνει στη Σαμψούντα,

προκειμένου να κατευθύνει διά ζώσης

το σχέδιο για τη Γενοκτονία τού Ποντιακού Ελληνισμού.

Σύμφωνα με τη «Μαύρη Βίβλο» τού Κεντρικού Συμβουλίου των Ποντίων,

353.000 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους·

οι μαζικές εκτελέσεις, οι δολοφονίες, τα βασανιστήρια,

αλλά και οι εκτοπισμοί πληθυσμού με τις συνεπακόλουθες κακουχίες,

προκαλούν έναν αδιανόητα στυγερό ξεριζωμό

που αποτελεί έως και σήμερα -και θα αποτελεί στο διηνεκές-

Μέγα Όνειδος για την Ανθρωπότητα.

 

Η «19 Μαΐου» έχει αναγνωριστεί και οριστεί από το Ελληνικό Κοινοβούλιο (το 1994),  

ως «Ημέρα Μνήμης».

Κάθε τέτοιαν ημέρα, λοιπόν,

κάθε Έλληνας, κάθε πατριώτης,

κάθε αληθινός άνθρωπος ανεξαρτήτως τής καταγωγής του,

τής φυλής του, τής θρησκείας του,

έχει την ευκαιρία

-δεν λέω «την υποχρέωση»,

διότι ο Εξαναγκασμός δεν χωρά στη Μνήμη και στο Συναίσθημα-

να προβεί σε ενδοσκόπηση, να συλλογιστεί,

να αισθανθεί θλίψη για τη θηριωδία που ενυπάρχει στο Ανθρώπινο Είδος

και να βροντοφωνάξει -έστω ουτοπικά- τη φράση «Ποτέ ξανά.».

 

*** Κάθε τέτοιαν ημέρα, ορθώνεται μπροστά μας ένα τεράστιο «Γιατί;».

Γιατί ενώ η Ζωή έχει χώρο για όλους,

εν’ τέλει εμείς οι ίδιοι αποφασίζουμε ότι ΔΕΝ έχει χώρο για όλους;

Γιατί ενώ η Γη έχει γη για όλους,

εν’ τέλει εμείς οι ίδιοι αποφασίζουμε ότι ΔΕΝ έχει γη για όλους;

Εν’ κατακλείδι (για να εκφραστώ υπερβατικά μέσω τής Ποίησης),

γιατί ενώ η Ζωή έχει ζωή για όλους,

εμείς οι ίδιοι αποφασίζουμε ότι ΔΕΝ έχει ζωή για όλους;

 

Κάθε τέτοιαν ημέρα,

έρχονται να σε πλημμυρίσουν αντικρουόμενες σκέψεις και συναισθήματα.

Οργή από τη μία, Θλίψη από την άλλη.

Συμπόνια για τα Θύματα και τούς απογόνους τους,

απέχθεια για τούς Θύτες,

και μία γενναιόδωρη συμπόνια (ίσως και συγχώρεση) προς τούς απογόνους τους

που κληρονόμησαν από τούς παππούδες και τούς πατεράδες τους

τη Βαρβαρότητα και τη Φρίκη.

 

*** Εδώ και λίγα χρόνια,

κάθε τέτοιαν ημέρα, αλλά και κάθε ημέρα,

ως «Αθλητάμπουρας» νοιώθω οργή και αποτροπιασμό για έναν ακόμη λόγο

που θα εκφράσω και θ’ αναπτύξω ευθύς αμέσως…

 

Όπως σοφά έχει καταγράψει από τον 18ο αιώνα

ο Άγγλος λογοτέχνης Σάμιουελ Τζόνσον..:

«Ο Πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο ενός καθάρματος.».

Ε, λοιπόν, αυτό το συγκλονιστικής αλήθειας απόφθεγμα,

έρχεται να βρει την απολύτως αντιπροσωπευτική εκδοχή του στο Ελληνικό Ποδόσφαιρο.

 

Ο Ιβάν Σαββίδης έχει ποντιακή καταγωγή (και ρωσική).

Όμως, ακριβώς επειδή η ανάμειξή του με τον Π.Α.Ο.Κ. ήρθε να χαλάσει την πιάτσα,

το Καθεστωτικό Έγκλημα

που με τη σαπίλα του έχει τοξινώσει σε ανεπανόρθωτο βαθμό την Ελληνική Κοινωνία

από το φθινόπωρο τού ’96 και εντεύθεν,

ανέλαβε δράση.

 

Ουδεμία έκπληξη προκαλεί το γεγονός,

ότι το εγχώριο «Καθεστωτικό Έγκλημα» έχει ως επίλεκτα στελέχη του

κάτι ναζίδια, φασισταριά και ψευτοπατριωτάκια,

που είναι ικανά να προβούν σε «Εθνική Μειοδοσία»
αν η διαιτησία δεν τούς παρέχει την σφαγιαστική εύνοια που επιζητούν.

Έτσι, αυτά τα θλιβερά όντα που αποτελούν τον Απόπατο τής Κοινωνίας,

αναφέρονται με σαφέστατα προσβλητική διάθεση στον Σαββίδη

με τον ρατσιστικής χροιάς προσδιορισμό «Ρώσος».

 

Αυτά τα υποκείμενα, τα δήθεν κοπτόμενα για την Πατρίδα,

αυτά τα μιάσματα που κορυβαντιούν διαρκώς περί Εθνικοφροσύνης,

μαγαρίζουν με χαρακτηριστική ευκολία την Ποντιακή Καταγωγή

και εν’ γένει τη Γενοκτονία των Ποντίων,

θυσιάζοντας 353.000 ανθρώπους στον βωμό μίας ποδοσφαιρικής κόντρας.

 

Τα εν’ λόγω ανδρείκελα δεν έχουν ιερό, δεν έχουν όσιο,

δεν έχουν μπέσα, δεν έχουν τσίπα, δεν έχουν φιλότιμο·

θα επρόδιδαν -όπως άλλωστε το έχουν κάνει επανειλημμένα- την Ελλάδα,

μόνο και μόνο για να σώσουν -ή και να καλοζωΐσουν- το τομάρι τους.

Και βεβαίως,

στη σημερινή «μαύρη επέτειο» ο Ιβάν Σαββίδης είναι απλώς μία ηχηρή αφορμή,

προκειμένου να καταδείξουμε το μείζον πρόβλημα

που έχει μετατρέψει τη χώρα μας σε τεταρτοκοσμική μπανανία.

 

*** Η «Ρίζα τού Προβλήματος» για την Ελλάδα,

είναι ότι δεν σέβεται τις Ρίζες της.

Και είναι βέβαιο,

ότι ο αφανισμός τού Ελληνικού Έθνους δεν αποτελεί ανύπαρκτο σενάριο,

αλλά είναι μία εκφυλιστική διαδικασία που ήδη εξυφαίνεται.

 

Μία απλή σύγκριση ανάμεσα στις αξίες που πρεσβεύανε οι αρχαίοι ημών πρόγονοι

και στις τρέχουσες αξίες που κυριαρχούν στην κοινωνία μας,

αρκεί για να πιστοποιήσει ότι η πατρίδα μας

-όχι μόνο υπόκειται στη φυσιολογική αναθεώρηση

που επιφέρουν οι χιλιετηρίδες στα (εκάστοτε) Εθνικά Χαρακτηριστικά, αλλά…-

έχει παραδοθεί στα χέρια ελληνόφωνων μαφιόζων και βαρβάρων.

 

Αντί, λοιπόν, αυτοί οι εγκληματίες να εξοστρακίζονται,

έχουν το θράσος να παριστάνουν το μαργαριτάρι που βρίσκεται μέσα στο όστρακο.

Και έτσι, υπό τας ευλογίας ταγμένων «ιερωμένων» και τής σαθρής Πολιτείας,

διατυμπανίζουν ότι το αγαπημένο τους τρίπτυχο «Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια»  

είναι συνώνυμο με το «Noor One».

 

*** Συνελόντι ειπείν,

οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε

ότι βιώνουμε πλέον την «Εσωτερική Γενοκτονία»

που εφαρμόζουν οι Νεοέλληνες εις βάρος των Ελλήνων.

 

Αυτός, ο Νεοέλληνας,

που αποκαλεί προσβλητικά τον (κάθε) Σαββίδη με τον προσδιορισμό «Ρώσος»

και που -επί τής ουσίας- τάσσεται αναφανδόν υπέρ των Νεότουρκων

που εσκότωσαν τούς προγόνους τού (κάθε) Σαββίδη.

 

Αυτή είναι η Νεοελλάδα, αυτός είναι ο Νεοέλληνας.

Δωσιλογισμός στο Έπακρο, Ξευτίλα Άνευ Ορίων.

Ο Νεοέλληνας τού 2020 είναι η συνέχεια των Νεότουρκων τού 1919.

Κεμάλ (Ατατούρκ), αυτός ο βόθρος δεν θ’ αλλάξει ποτέ.

 

Ο Αθλητάμπουρας

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης