Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Ένα καταπληκτικό αμερικανικό ανέκδοτο λέει το εξής..:
– Γιατί οι καουμπόϊδες έχουν σκ..ά στο μουστάκι τους;
– Επειδή ψάχνουν την αγάπη σε λάθος μέρος.
Θυμήθηκα αυτήν τη χιουμοριστική κοινωνική ηθογραφία
παρακολουθώντας τον προχθεσινό Τελικό Κυπέλλου
και βλέποντας το ανερμάτιστο «κιτρινόμαυρο» συνονθύλευμα
να βολοδέρνει στον αγωνιστικό χώρο.
Να και η διασκευή..:
– Γιατί η Α.Ε.Κ. έχει την αποτυχία στο τσεπάκι της;
– Επειδή ψάχνει την επιτυχία σε λάθος παίκτες.
Η Α.Ε.Κ. είναι ομάδα τής πλάκας, επειδή έχει παίκτες τής πλάκας,
επειδή οι ηγέτες της στον αγωνιστικό χώρο είναι «τής πλάκας».
Όποιος έχει εξοικείωση με το Ποδόσφαιρο,
όποιος διαθέτει εμπειρία περί τού Ποδοσφαίρου,
όποιος έχει δει εκατοντάδες -ή χιλιάδες- παιχνίδια,
ήξερε ότι η «Ένωση» δεν θα σκοράρει
(δεν το λέω ως «μετά Τελικόν προφήτης»·
απλώς,
καταγράφω τη διάχυτη αίσθηση που υπήρχε καθ’ όλην τη διάρκεια τής αναμέτρησης).
Πάμε να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή και θα τα πούμε όλα…
*** Από το ξεκίνημα τού αγώνα κατέστη σαφές ότι ο Ολυμπιακός,
δικαιολογημένα λόγω των ελλείψεών του
και των σημαντικών μεταβολών που υπέστη το ρόστερ του
κατά την -ούτως ή άλλως συνεχιζόμενη- μεταγραφική περίοδο,
αδυνατούσε να παίξει το κυριαρχικό ποδόσφαιρο
που αποτελεί δομικό χαρακτηριστικό του εδώ και χρόνια.
Η Α.Ε.Κ. είχε τον έλεγχο τού ματς και την κατοχή τής μπάλας,
ενώ εφάνταζε και πιο επικίνδυνη.
Όμως, πριν αυτή η αίσθηση προλάβει να παγιωθεί,
ήρθε η ψυχολογική ανατροπή με το απρόσμενο γκολ τού Ολυμπιακού.
*** Ο τρόπος που λειτουργούν στη συγκεκριμένη φάση ο Λιβάγια και ο Σβάρνας
είναι σε τέτοιον υπέρτατο βαθμό εξοργιστικός,
που αρκεί για να τούς κάνεις διακοπή συμβολαίου,
να τούς θέσεις οριστικά εκτός ομάδας, να τούς ξαποστείλεις…
Πρώτος εμπλεκόμενος ο Λιβάγια.
Αυτή η βεντέτα τής κακιάς ώρας,
αυτός ο εριστικός ανθυποστάρ
αυτός ο ασόβαρος εγωπαθής που μετά τη λήξη τού αγώνα με τη Βίντι
-και ενώ η ομάδα του είχε πάρει το εισιτήριο για τούς ομίλους τού «Τσάμπιονς Λίγκ»-
είχε αποβληθεί επειδή έκανε αναίτιο και ανούσιο τσαμπουκά με αντίπαλο,
αυτός ο άκρως υπερ(εκ)τιμημένος ποδοσφαιριστής, λοιπόν,
έδωσε εντελώς απρόσεκτη πάσα,
η οποία
-με τούς κατάλληλους χειρισμούς των ποδοσφαιριστών τού Ολυμπιακού
και με τούς ακατάλληλους χειρισμούς των ποδοσφαιριστών τής Α.Ε.Κ.-
εξελίχθηκε σε ασίστ προς τον Ραντζέλοβιτς και σε γκολ από τον νεαρό Σέρβο επιθετικό.
Όχι, το ατόπημα τού Λιβάγια δεν είναι η εσφαλμένη πάσα·
λανθασμένες μεταβιβάσεις κάνουν και οι μεγαλύτεροι ποδοσφαιριστές τού κόσμου.
Το θέμα είναι πώς αντέδρασε ο Λιβάγια μετά το λάθος του…
Αντέδρασε με περιπατητική αδιαφορία·
με ράθυμο στυλ και με επιδεικτική βαργεστημάρα
περιπλανήθηκε για λίγα δευτερόλεπτα
υποδυόμενος ότι προσπαθούσε να κόψει τούς αντιπάλους του
(έκανε λες και έπαιζε «κορόϊδο» σε προπόνηση)
και τελικά παραιτήθηκε εντελώς από τη φάση.
Δείτε τον·
δείτε σε δύο χαρακτηριστικά καρέ τη συμπεριφορά του παίκτη που έχασε την μπάλα
και οδήγησε την ομάδα του σε μειονεκτική θέση στο σκορ…
(εδώ είναι η στιγμή που «πουλάει» την μπάλα·
συγκρατήστε το σημείο τού γηπέδου όπου βρίσκεται ο Λιβάγια) 
(και τώρα, δείτε τη στιγμή που η μπάλα καταλήγει στα δίχτυα τής Α.Ε.Κ.·
το διευκρινιστικό βελάκι είναι έως και περιττό,
καθώς -με βάση τα λεγόμενά μου- όλοι θα καταλαβαίνατε ποιος είναι ο Λιβάγια) 
Δείτε τον, τώρα, στο κολάζ με τα δύο καρέ.
Απαθής, παραιτημένος, αδιάφορος, αποστασιοποιημένος, αφιλότιμος, βολεμένος. 
Ο δεύτερος εμπλεκόμενος στη φάση είναι ο Σβάρνας·
εκεί έχει καταντήσει η Α.Ε.Κ.,
ώστε ο κάθε άσχετος και μυρωδιάς «Σβάρνας» να την έχει για το «αγροτικό» του
(η μεταφορική διατύπωση κολλάει απολύτως με το επώνυμό του).
Δείτε τη φάση,
ακριβώς τη στιγμή που δέχεται την -όπως εξελίχθηκε- ασίστ ο Ραντζέλοβιτς.
Η λογική λέει ότι ο -περί ου ο λόγος- αμυντικός
θα σπεύσει πάνω στον αντίπαλο επιθετικό
και μάλιστα με τρόπο που θα καλύπτει -κατά το δυνατόν-
το τεράστιο κενό που υπάρχει στην αριστερή πλευρά. 
Αντ’ αυτού, περιορίζεται να κάνει μικρά πλάγια-παράλληλα βηματάκια,
βάζοντας απλώς πίσω τα χέρια του, ώστε μην τυχόν υποπέσει σε πέναλτι
(δεν το συζητάμε·
σε διαγωνισμό ποδοσφαιρικής ανοησίας θα έβαζε χρυσή υποψηφιότητα).
Ιδού όλη η άτολμη διαδρομή τού Σβάρνα,
ο οποίος τιμωρήθηκε όπως τού έπρεπε,
καθώς η μπάλα επέρασε κάτω απ’ τα πόδια του… 
*** Επέλεξα να σταθώ αναλυτικά σε αυτήν τη φάση,
διότι είναι ενδεικτική τής στρεβλής νοοτροπίας και τής ποδοσφαιρικής ανεπάρκειας
που χαρακτηρίζουν και μαστίζουν την Α.Ε.Κ..
Κάκιστη ομάδα (για τα δεδομένα και τις απαιτήσεις τής Ιστορίας τού συλλόγου),
υπερ(εκ)τιμημένοι παίκτες, ρόστερ για πέταμα.
Είναι θλιβερό να θεωρούνται «ηγέτες» τής Α.Ε.Κ. ο Λιβάγια και ο Μάνταλος·
και είναι ακόμη πιο θλιβερό,
διότι -συγκριτικά με τούς υπόλοιπους-
δικαίως αυτοί οι δύο θεωρούνται «ηγέτες» τής Α.Ε.Κ..
Ποιος; Ο Λιβάγια.
Ο Λιβάγια που νομίζει ότι δικαιούσαι να είσαι ηγέτης
όταν έχεις ανοιχτό συμβόλαιο με τα Νεύρα και με το Ατενσιονχοριλίκι.
Ο Λιβάγια που νομίζει ότι το Φιλότιμο είναι συνώνυμο με το Γινάτι
και το Πάθος είναι συνώνυμο με τη Νευρασθένεια.
Ποιος; Ο Μάνταλος.
Το πιο κακόγουστο και μικροαστικό «φρου-φρου» τού Ελληνικού Ποδοσφαίρου.
Ο «ηγέτης», ο «παιχταράς», που δεν έχει πάρει μόνος του ένα ματς.
Ο άτολμος, ο περιορισμένος, ο λίγος.
Αυτές οι ποδοσφαιρικές παπάτζες, ο Λιβάγια και ο Μάνταλος,
θα εξαφανίζονταν εν ριπή οφθαλμού
αν καλούνταν να παίξουν σε σοβαρό ευρωπαϊκό πρωτάθλημα
και σε σοβαρή ευρωπαϊκή ομάδα.
Κι όμως, στην Α.Ε.Κ. είναι «πρώτες μούρες».
*** Σέβομαι απεριόριστα την Α.Ε.Κ.
(για λόγους, μάλιστα, που δεν είναι μόνον ποδοσφαιρικοί, αλλά και κοινωνικοί),
και ως εκ τούτου η κριτική μου -όσο δριμεία κι αν είναι-
εμπεριέχει καλή προαίρεση.
Η διοίκηση τού συλλόγου πρέπει να αντιληφθεί,
ότι δεν γίνεται να πάει μπροστά η ομάδα αν στηρίζεται σε παικτάκια τής πλάκας.
Δεν γίνεται να κάνεις αληθινό και σταθερό πρωταθλητισμό
με τον Λιβάγια και με τον Μάνταλο,
δεν γίνεται να κάνεις πρωταθλητισμό με αυτήν τη διάχυτη οσμή
ότι τα αποδυτήριά σου ελέγχονται και μαστίζονται από κλίκες,
δεν γίνεται να κάνεις πρωταθλητισμό με παικτάκια
όπως ο Σβάρνας, ο Λόπες, ο Βέρντε, ο Παουλίνιο
και με μέτριους ποδοσφαιριστές όπως ο Μπακάκης, ο Κρίστιτσιτς, ο Σιμόες,
αλλά και ο Τσιντώτας
(κι ας απέκρουσε το κάκιστο πέναλτι τού Ελ Αραμπί
και το νευρικό πλασέ τού Μασούρα).
Συνελόντι ειπείν,
ναι μεν η διοίκηση τού συλλόγου πιστώνεται τη μείζονος σημασίας λύση
στο υπερδεκαετές γηπεδικό πρόβλημα που εταλάνιζε την Α.Ε.Κ.,
αλλά οφείλει να συνειδητοποιήσει
πως η επερχόμενη είσοδος στην «Αγιά-Σοφιά»
δεν θα μετατρέψει τον Μάνταλο σε «Μέσι» και τον Λιβάγια σε «Ρονάλντο».
Η «κιτρινόμαυρη» version τού προσδιορισμού «Το ζευγαράκι τής Αγίας Παρασκευής»,
είναι «Το ζευγαράκι τής Αγίας Σοφίας» (ο Μάνταλος κι ο Λιβάγια).
Δεν πας μπροστά μ’ αυτούς· πάει και ετελείωσε.
Συμπληρωματική Σημείωση:
Το «έγκλημα» που έγινε το 2018,
μετά την πρόκριση τής Α.Ε.Κ. στους ομίλους τού «Τσάμπιονς Λιγκ»,
επ’ ουδενί επιτρέπεται να ξαναγίνει.
Άλλο το «Νοικοκύρεμα», άλλο ο Μικροαστισμός.
Άλλο το «Ελεγχόμενο Ρίσκο», άλλο η Απουσία Ρίσκου.
Πρωταθλητισμός χωρίς ρίσκο, ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ.
(για την ακρίβεια, γίνεται,
αλλά με την προϋπόθεση ότι έχεις «Παράγκα», «Εγκληματική Οργάνωση»
και είσαι «Διορισμένος Πρωταθλητής» προτού καν ξεκινήσει το πρωτάθλημα·
ευτυχώς η Α.Ε.Κ. δεν διαθέτει τέτοιου είδους «πρωταθλητισμό» στο «DN.A.» της).
*** Επανέρχομαι στον Τελικό τού Κυπέλλου…
Βάσει ευκαιριών, η Α.Ε.Κ. θα έπρεπε να έχει φύγει με «τεσσάρα»·
ευτυχώς γι’ αυτήν και ατυχώς για τον Ολυμπιακό,
ο Ελ Αραμπί βρέθηκε σε κάκιστη ημέρα.
Όμως,
ετούτη η νίκη -και συνεπαγωγικώς η κατάκτηση τού τροπαίου-
δύνανται να αποτελέσουν καταστροφικούς αποπροσανατολιστικούς παράγοντες
για τον Ο.Σ.Φ.Π. κα τούς φετινούς στόχους του.
Οι «ερυθρόλευκοι»,
παρ’ ότι προχθές θα μπορούσαν να είχαν συντρίψει την «Ένωση»,
κάλλιστα θα μπορούσαν -υπό προϋποθέσεις- να είχαν συντριβεί κιόλας.
Και εξηγούμαι…
Ο Ολυμπιακός -όπως είπα και στην αρχή-
δικαιολογημένα αδυνατούσε να παίξει το αγαπημένο του κυριαρχικό ποδόσφαιρο·
με τις ελλείψεις και τις απουσίες που είχε, δεν γινόταν να το πράξει.
Επίσης, ήταν σαφές καθ’ όλην τη διάρκεια τής αναμέτρησης,
ότι οι γραμμές του δεν είχαν συνοχή και οι αλληλοκαλύψεις ήταν προβληματικές·
έτσι, ουδόλως συμπτωματικά,
η Α.Ε.Κ. είχε -ιδίως στο δεύτερο ημίχρονο- τη συντριπτική κατοχή τής μπάλας.
Θεωρώ, λοιπόν,
ότι αν ο Ολυμπιακός είχε δεχθεί γκολ στα πρώτα λεπτά
(όταν η «Ένωση» έχασε δύο ευκαιρίες για να προηγηθεί),
ήταν εξαιρετικά πιθανό να βλέπαμε εντελώς διαφορετικό έργο
και να είχε λάβει χώρα ένας «κιτρινόμαυρος» θρίαμβος.
Οι λόγοι που δεν συνέβη κάτι τέτοιο,
έλκουν τις ρίζες τους στην ηττοπάθεια που διέκρινε τούς ποδοσφαιριστές τής Α.Ε.Κ.,
στην έλλειψη πάθους, στην απουσία καθαρού μυαλού.
Μετά το 0-1, και κυλώντας ο χρόνος,
όσοι διαθέτουμε στοιχειώδη δυνατότητα ανάγνωσης ενός ποδοσφαιρικού αγώνα
ξέραμε ότι η Α.Ε.Κ. ήταν ανίκανη να σκοράρει·
το Γκολ -όπως και κάθε επιτυχία στη Ζωή- χρειάζεται (και) Ψυχολογία.
Όπερ μεθερμηνευόμενον,
πώς να σκοράρεις,
όταν έχει κυριαρχήσει στην ψυχολογία σου και στο μυαλό σου η σκέψη
«Μού είναι αδύνατον να σκοράρω.»;
Ως εκ τούτου, η Α.Ε.Κ. επέτυχε στον Τελικό αυτό που είχε τη δύναμη να πιστέψει.
Η Α.Ε.Κ. επίστεψε στην Αποτυχία και έκανε την πίστη της «πραγματικότητα».
Τόσο απλά.
*** Άφησα για το τέλος, την επίκλησή μου στη φαντασία σας…
Πάμε να δούμε σε δύο καρέ τη φάση πού έγινε στο 6ο λεπτό·
ο Μπουχαλάκης έρχεται με φόρα,
και, αφού πρώτα βρίσκει με το δεξί του πόδι στο γόνατο τον Ολιβέϊρα,
στη συνέχεια τον γκρεμίζει άγαρμπα με το σώμα του… 
Φανταστείτε, λοιπόν,
να είχε πάρει η Α.Ε.Κ. το Κύπελλο
και να μην είχε δοθεί πέναλτι υπέρ τού Ολυμπιακού σε αντίστοιχη φάση.
Φανταστείτε για πόσους μήνες (ή και χρόνια)
η τοξική και κλιμακτηριακή διοίκηση τού Ο.Σ.Φ.Π. θα διαμαρτυρόταν
και θα κατήγγελλε άπαντες για την καταλήστευση που θα είχε υποστεί.
Τώρα, ήταν απλώς ένα όμορφο Σαββατόβραδο,
όπου τον τίτλο κατέκτησε η καλύτερη ομάδα.
…
Φανταστείτε..:
Σε ποια άλλη χώρα τού κόσμου
η «Καλύτερη Ομάδα» είναι άρρηκτα συνδεδεμένη
με όρους όπως η «Παράγκα» και η «Εγκληματική Οργάνωση»;
Όσο κι αν δεν το χωράει η φαντασία σας,
το χωράει η τεταρτοκοσμική νεοελληνική μπανανία.
Οπότε, ετοιμαστείτε,
διότι εφέτος θα δούμε τα ίδια και χειρότερα.
Σάς το υπογράφω…
Ο Αθλητάμπουρας
(Ο «Αθλητάμπουρας» έχει πλέον τον δικό του λογαριασμό στο Twitter.
Ακολουθήστε τον, με δική σας ευθύνη,
στη διεύθυνση https://twitter.com/Athlitampouras)
