Του Κώστα Μπετινάκη
Πέντε μήνες μετά την παραπομπή σε επιτροπή της αμερικανικής Γερουσίας και τη δημοσιοποίηση έκθεσης για την αποκρουστική δραστηριότητα -βάσει προγράμματος μετά την 11η Σεπτεμβρίου- των βασανιστηρίων από πράκτορες της CIA, κάποιος επιτέλους λογοδοτεί για τα επακόλουθα της αποκάλυψης.
Οι επικριτές βγήκαν… λάδι
Όσοι όμως τάχτηκαν κατά της έρευνας που είχε ξεκινήσει η Alissa Starzak και κυρίως ο πρόεδρος της Επιτροπής Πληροφοριών, Richard Burr (Ρεπουμπλικάνος) δεν υπέστησαν το παραμικρό.
Ο τελευταίος, μάλιστα, πρωτοστατεί στην προσπάθεια να μη γίνει δεκτή η προαγωγή της 41χρονης από τη Γερουσία. Σημειωτέον, το εν λόγω σώμα ελέγχεται πλέον από τους Ρεπουμπλικάνους, οι οποίοι είχαν ήδη υπό τον έλεγχό τους τη Βουλή των Αντιπροσώπων.
Η ιστορία της Starzak
Η Alissa Starzak, 41 ετών, είχε ταχεία ανάδειξη στα νομικά σκαλοπάτια της Ουάσιγκτον, μετά την αποφοίτησή της από τη Σχολή Νομικής του Πανεπιστημίου του Σικάγο.
Η Alissa Starzak είχε υπηρετήσει το 2005 ως δικηγόρος της CIA πριν ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων ως επικεφαλής της έρευνας για τα βασανιστήρια της CIA και για την απόπειρα Αμερικανών πρακτόρων να έχουν πρόσβαση στα στοιχεία αυτάΈχοντας υπηρετήσει το 2005 και ως δικηγόρος της CIA, ανέλαβε τη θέση συμβούλου στην Επιτροπή Πληροφοριών της Γερουσίας. Εκεί, διαπίστωσε πως οι έρευνές της για τις παράνομες δραστηριότητες της CIA προκάλεσαν έντονες αντιδράσεις στις τάξεις του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος και κυρίως του υψηλόβαθμου γερουσιαστή Kit Bond, ο οποίος υποστήριζε ότι τα στοιχεία της έρευνας ήταν «μονοκομματικά».
Μόλις τον Ιούνιο του 2013 η CIA, κάτω από τη διοίκηση πλέον του John Brennan, έστειλε στην επιτροπή την απάντηση της στις καταγγελίες της 41χρονης. Στην απάντηση αυτή, ωστόσο, παρατίθενται επιχειρήματα υπέρ της χρήσης των βασανιστηρίων ως μέσου απόσπασης πληροφοριών. Ακολούθησαν ώρες επεξεργασίας του ζητήματος από τα μέλη της επιτροπής, επειδή έπρεπε να αποφασιστεί τι θα γίνει με τα αντικρουόμενα συμπεράσματα της έκθεσης και την απάντηση της CIA. Αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας ήταν να απειληθεί συνταγματική κρίση ανάμεσα στη νομοθετική και την εκτελεστική εξουσία.
Στις αρχές του 2014 το θέμα έφτασε στο Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ, το οποίο όμως ένιψε τας χείρας του, αποφασίζοντας πως δεν βρίσκει λόγους να ξεκινήσει ανακριτική εξέταση στην υπόθεση. Τότε όμως, η Στάρζακ δεν πρόσφερε πλέον υπηρεσίες στην επιτροπή της Γερουσίας.
