Τα αποτελέσματα των εκλογών στο Ιράν δίνουν ένα σαφές μήνυμα: οι πολίτες θέλουν μεταρρυθμίσεις.
Ενδεχόμενη αποχή από τις εκλογές θα ισοδυναμούσε με πλήρη ήττα των μεταρρυθμιστών, καθιστώντας άγονη την πολιτική απομόνωση των σκληροπυρηνικών
Ενδεχόμενη αποχή από τις εκλογές θα ισοδυναμούσε με πλήρη ήττα των μεταρρυθμιστών, καθιστώντας άγονη την πολιτική απομόνωση των σκληροπυρηνικών. Προς αυτήν την κατεύθυνση οι μεταρρυθμιστές κατέστρωσαν ένα νέο σχέδιο: στόχος τους ήταν να αποδυναμώσουν τους συντηρητικούς. Έτσι, λοιπόν, συνέταξαν μια λίστα με τις λίγες μεταρρυθμίσεις που απομένουν να γίνουν, με μετριοπαθείς συντηρητικούς και με τους λεγόμενους «ανεξάρτητους». Αυτή η λίστα ονομαζόταν «λίστα της ελπίδας». Κι αυτή η ελπίδα νίκησε.
Δημοκρατία μετ’ εμποδίων
Τα μέλη της Συνέλευσης των Εμπειρογνωμόνων και της Βουλής εκλέγονται απευθείας από τους πολίτες.
Αν και η πλειονότητα των εδρών στη Συνέλευση των Εμπειρογνωμόνων σε ολόκληρη τη χώρα παραμένει στα χέρια των συντηρητικών, η κυριαρχία τους στο κοινοβούλιο και το γόητρό τους έχουν δεχτεί ισχυρό πλήγμαΑν και αυτό φαίνεται δημοκρατικό, η πραγματικότητα το διαψεύδει. Το ότι οι εκλογές στη χώρα δεν είναι ούτε ελεύθερες ούτε δίκαιες το γνωρίζει η πλειονότητα των πολιτών. Όλοι οι υποψήφιοι περνούν από… κόσκινο. Μόνο εκείνοι που παραμένουν «πιστοί στο σύστημα» μπορούν να θέσουν υποψηφιότητα. Ωστόσο, από μόνη της η «πίστη αυτή» δεν αποτελεί εισιτήριο για τη συμμετοχή στις εκλογές. Η τελική απόφαση ανήκει στο Συμβούλιο των Φρουρών, που αποτελεί όργανο του απολυταρχικού θεοκρατικού κράτους.
Το Συμβούλιο των Φρουρών ανήκε μέχρι σήμερα στη σφαίρα επιρροής των συντηρητικών. Το 12μελές σώμα αποτελείται από έξι ιερείς και έξι νομικούς. Οι ιερείς διορίζονται απευθείας από τον ανώτατο θρησκευτικό άρχοντα, ενώ οι νομικοί εκλέγονται από τη Βουλή. Επειδή όμως οι υποψήφιοι για τη Βουλή εγκρίνονται πρώτα από το Συμβούλιο των Φρουρών, το τελευταίο παραμένει ένα ισχυρό όπλο στα χέρια του θρησκευτικού ηγέτη της χώρας αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ.
Όλοι οι ανεπιθύμητοι υποψήφιοι αποκλείονται και καταγράφονται σε μια «μαύρη» λίστα. Ακόμη και ο Χασάν Χομεϊνί, εγγονός του αγιατολάχ Χομεϊνί (ηγέτη της επανάστασης και ιδρυτή της Ισλαμικής Δημοκρατίας) δεν είχε δικαίωμα να είναι υποψήφιος. Για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας αποκλείστηκαν και γνωστοί μεταρρυθμιστές από τις εκλογές. Ο αποκλεισμός των μεταρρυθμιστών είχε σε αυτήν την εκλογική αναμέτρηση ιδιαίτερο χαρακτήρα. Σε πολλές περιφέρειες οι μεταρρυθμιστές δεν είχαν υποψήφιο ή σε άλλες περιοχές υπήρχαν τόσες έδρες όσος και ο αριθμός των υποψηφίων. Έτσι, λοιπόν, δεν μπορούμε να μιλάμε για έκπληξη…
Ελπίδα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης
Πρόκειται για τις πρώτες εκλογές μετά τη συμφωνία που επιτεύχθηκε μεταξύ Ιράν και Δύσης τον Ιούλιο του 2015 για το πυρηνικό πρόγραμμα της χώρας
Οι Ιρανοί επέλεξαν από τη μία τους μεταρρυθμιστές και τις μετριοπαθείς δυνάμεις, ενώ από την άλλη τιμώρησαν τους σκληροπυρηνικούς
Οι εκλογείς έδειξαν ότι δεν υποστηρίζουν την τροχιά των σκληροπυρηνικών. Έδειξαν, επίσης, ότι η εποχή της προκλητικής εξωτερικής πολιτικής έχει παρέλθει. Κι ακόμη ότι επιθυμούν μια πιο ανοικτή κοινωνία και μια αποκλιμάκωση της πολιτικής έντασης. Τέλος, έδειξαν πως έχουν διδαχθεί πολλά από το φρικτό πεπρωμένο της πολιτικής αποσταθεροποίησης στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν και στη Συρία, και πως δεν είναι πια πρόθυμοι να βαδίζουν στα σκοτεινά προς τον γκρεμό.
Πηγή: Deutsche Welle
Σύνταξη: Κώστας Μπετινάκης
