Τα χλαμύδια είναι μια μόλυνση από το βακτήριο Chlamydiatrachomatis (C. trachomatis). Η λοίμωξη από χλαμύδια μπορεί να επηρεάσει πολλά όργανα, συμπεριλαμβανομένου του πέους, του κόλπου, του τραχήλου της μήτρας, της ουρήθρας, του πρωκτού, των ματιών και του λαιμού. Μπορεί να προκαλέσει σοβαρή και μερικές φορές μόνιμη βλάβη στο αναπαραγωγικό σύστημα.
Ένα άτομο μπορεί να μεταδώσει χλαμύδια μέσω μη ασφαλούς στοματικής, πρωκτικής ή κολπικής σεξουαλικής επαφής ή μέσω επαφής με τα γεννητικά όργανα. Καθώς η λοίμωξη από χλαμύδια συχνά δεν προκαλεί συμπτώματα, ένα άτομο μπορεί να έχει τη μόλυνση και να τη μεταδώσει σε σεξουαλικό σύντροφο χωρίς να το γνωρίζει. Δεν είναι δυνατή η μετάδοση των χλαμυδίων μέσω της επαφής με κάθισμα τουαλέτας, της κοινόχρηστη σάουνας, της χρήσης πισίνας, της επαφής με επιφάνεια που έχει αγγίξει ένα άτομο με χλαμύδια, το βήχα ή το φτέρνισμα και την κοινή χρήση γραφείου ή σπιτιού με συνάδελφο που έχει τη μόλυνση.
Καθώς η λοίμωξη από χλαμύδια συχνά δεν παρουσιάζει συμπτώματα, οι υγειονομικές αρχές συστήνουν συχνά έλεγχο για μερικούς ανθρώπους. Συγκεκριμένα συνίσταται τακτική εξέταση για :
• σεξουαλικά ενεργές γυναίκες κάτω των 25 ετών
• έγκυες γυναίκες κάτω των 25 ετών και άνω εάν διατρέχουν υψηλό κίνδυνο
• άνδρες που ανήκουν σε ομάδα υψηλού κινδύνου
• άνδρες που κάνουν σεξ με άνδρες ετησίως και κάθε 3–6 μήνες εάν διατρέχουν υψηλό κίνδυνο
• άτομα με HIV που είναι σεξουαλικά ενεργά, τουλάχιστον μία φορά το χρόνο
Ένα άτομο μπορεί να κάνει εξετάσεις για χλαμύδια στο σπίτι ή στο εργαστήριο. Οι γυναίκες μπορούν να πάρουν υγρό με τη βοήθεια μιας ειδικής μπατονέτας, να το τοποθετήσουν σε ένα δοχείο και να το στείλουν σε ένα εργαστήριο. Οι άνδρες συνήθως κάνουν εξέταση ούρων. Ένας γιατρός μπορεί να συμβουλεύσει τα άτομα για την καλύτερη επιλογή. Μπορεί επίσης να συστήσουν τεστ ορθού ή λαιμού, ειδικά για άτομα που ζουν με HIV.
Τα αντιβιοτικά που συνήθως χορηγούνται για την αντιμετώπιση των χλαμυδίων περιλαμβάνουν:
• Αζιθρομυκίνη: Εφάπαξ δόση 1 γραμμαρίου (g).
• Δοξυκυκλίνη: 100 χιλιοστόγραμμα (mg) δύο φορές την ημέρα για 7 ημέρες
• Οφλοξασίνη: 300–400 mg μία ή δύο φορές την ημέρα για 7 ημέρες
Άλλες επιλογές φαρμάκων περιλαμβάνουν ερυθρομυκίνη και αμοξικιλλίνη τα οποία μπορεί εάν υπάρχει ανάγκη να συνταγογραφηθούν και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Μερικές φορές μπορεί να εμφανιστούν ανεπιθύμητες ενέργειες, όπως διάρροια, κοιλιακό άλγος, ναυτία, κολπική μυκητίαση. Η δοξυκυκλίνη μπορεί μερικές φορές να προκαλέσει δερματικό εξάνθημα εάν ένα άτομο εκτίθεται στον ήλιο. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι παρενέργειες θα είναι ήπιες. Όποιος αντιμετωπίζει σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες θα πρέπει να επικοινωνήσει με τον γιατρό του . Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να διακοπεί η αγωγή χωρίς τη συμβουλή ιατρού.
Εάν ένα άτομο έχει διαγνωστεί με χλαμύδια, θα πρέπει να ενημερώσει τους συντρόφους με τους οποίους είχε σεξουαλική επαφή εντός των προηγούμενων 60 ημερών, ώστε να εξεταστούν και να λάβουν εάν χρειάζεται θεραπεία. Εάν ένας σύντροφος δεν λάβει θεραπεία ή δεν ολοκληρώσει την πορεία της θεραπείας, υπάρχει κίνδυνος επαναμόλυνσης ή μετάδοσης της λοίμωξης σε κάποιον άλλο.
Υπάρχουν διαθέσιμα τεστ που διεξάγονται στο σπίτι , αλλά δεν είναι πάντα εύκολο να γίνει σωστά η διαδικασία στο σπίτι. Ένας επαγγελματίας υγείας θα συστήσει συνήθως την επιβεβαίωση των εξετάσεων στο ιατρείο. Το άτομο πιθανότατα θα χρειαστεί να παράσχει δείγμα ούρων για εξέταση ώστε να επιβεβαιωθεί η διάγνωση. Μετά τη θεραπεία, θα πρέπει να επαναληφθεί το τεστ για να επιβεβαιωθεί ότι η θεραπεία λειτούργησε.
Τρόποι πρόληψης των χλαμυδίων ή μείωσης του κινδύνου μόλυνσης περιλαμβάνουν τη χρήση προφυλακτικών με συνέπεια, τον περιορισμό του αριθμού των σεξουαλικών συντρόφων, τη σύναψη σεξουαλικής σχέσης στην οποία και οι δύο σύντροφοι είναι μονογαμικοί, τον τακτικό έλεγχο και την αποφυγή του σεξ μέχρι να ολοκληρωθεί η θεραπεία.
