Από τη στιγμή που ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ανακοίνωσε την πανδημία του νέου κορωνοϊού που προκαλεί τη νόσο COVID-19, ο κόσμος άρχισε σταδιακά να μαθαίνει όλο και περισσότερες πληροφορίες για τον ιό και την εξάπλωση του. Σύντομα μάθαμε ότι ο ιός μπορεί να μεταδοθεί εάν ένα άτομο που έχει προσβληθεί από αυτόν βήξει ή φταρνιστεί σε απόσταση μικρότερη των 2 μέτρων ή μέσω της άμεσης επαφής με μολυσμένο άτομο ή αντικείμενο. Σε πολλές χώρες ζητήθηκε από τους πολίτες να παραμείνουν στο σπίτι τους, οι επιχειρήσεις ανέστειλαν τη λειτουργία τους και απαγορεύτηκαν πλέον οι εκδηλώσεις που περιλάμβαναν δια ζώσης συναθροίσεις. Η πολιτική του lockdown υιοθετήθηκε σε παγκόσμιο επίπεδο προκειμένου να τεθεί υπό έλεγχο ο ιός.
Η πανδημία λοιπόν έφερε μια μακρά περίοδο κοινωνικής απομόνωσης, αβεβαιότητας και στρες. Ακόμα είναι πολλά αυτά που δεν ξέρουμε για τον ιό και μεταξύ άλλων παραμένουν ανοιχτά ερωτήματα αναφορικά με τον COVID-19 και τη σεξουαλική δραστηριότητα. Ο ιός έχει βρεθεί στο σπέρμα, στα περιττώματα και στα ούρα ασθενών με COVID-19, αλλά όχι στα κολπικά υγρά. Ωστόσο το κατά πόσο ο ιός μεταδίδεται μέσω της σεξουαλικής επαφής παραμένει άγνωστο. Μέχρι νεωτέρας λοιπόν οι ειδικοί συστήνουν τα σεξουαλικά υγρά να θεωρούνται δυνητικά ικανά να μεταδώσουν τον ιό. Ωστόσο η γνώση του εάν τα σεξουαλικά υγρά μεταδίδουν ή όχι το ιό μοιάζει περισσότερο ακαδημαϊκής φύσεως μιας και οποιαδήποτε άμεση επαφή αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο μετάδοσης, εξαιτίας της παραμονής του ιού στις επιφάνειες καθώς και της τάσης του να αναπαράγεται στην στοματοφαρυγγική κοιλότητα και το αναπνευστικό σύστημα.
Οι κατευθυντήριες οδηγίες που δόθηκαν αναφορικά με την τήρηση των κοινωνικών αποστάσεων είχε σημαντικές επιπτώσεις στη σεξουαλική ευημερία των ατόμων. Μέχρι στιγμής όμως δεν υπάρχουν επαρκή δεδομένα σχετικά με συγκεκριμένες επιπτώσεις της κοινωνικής αποστασιοποίησης στις συντροφικές σχέσεις και τη σεξουαλική ζωή των ατόμων. Οι πιο σημαντικές συστάσεις των αρμοδίων φορέων υγείας σε παγκόσμιο επίπεδο που οδήγησαν στην αλλαγή της σεξουαλικής συμπεριφοράς των ατόμων ήταν:
- Τα άτομα που δεν έχουν σταθερή σχέση δεν θα πρέπει να έχουν σεξουαλική επαφή με άτομα που δε ζουν στο ίδιο σπίτι .
- Η σεξουαλική επαφή είναι ασφαλής με σύντροφο που ζει στο ίδιο σπίτι εφόσον και οι δυο σύντροφοι νιώθουν καλά δεν έχουν συμπτώματα και αποφεύγουν τις κοινωνικές επαφές εκτός σπιτιού.
Ακριβώς επειδή πολλά άτομα με COVID-19 είναι ασυμπτωματικά, οι επαγγελματίες υγείας δεν μπορούν παρά να συστήνουν την αποφυγή της σεξουαλικής επαφή με κάποιο άτομο όταν δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο επαφής με τον ιό.
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ήρθαν αντιμέτωποι με το στρες και την ανάγκη να διαχειριστούν επείγουσες καταστάσεις. Η ίδια η πληροφόρηση για την εξέλιξη της πανδημίας ήταν ιδιαίτερα στρεσογόνος και ο τρόπος διαχείρισης διέφερε σημαντικά από άτομο σε άτομο. Για παράδειγμα κάποιοι ένιωθαν καλύτερα όταν διάβαζαν σχεδόν κάθε άρθρο στο διαδίκτυο ενώ άλλοι προτιμούσαν την οριοθέτηση της πληροφορίας και την επιλογή ορισμένων μόνο αξιόπιστων πηγών. Κάποιοι υπέφεραν από ένα διαρκές αίσθημα επείγοντος που συνοδευόταν από τον φόβο του θανάτου ενώ άλλοι το αντιμετώπιζαν υιοθετώντας μια σταθερή καθημερινή ρουτίνα. Κάποιοι επικεντρωθήκαν στο να βρουν πρακτικούς τρόπους επίλυσης των νέων, καθημερινών προβλημάτων ενώ άλλοι εστίασαν στην καλύτερη συναισθηματική διαχείριση του άγχους τους. Όπως συμβαίνει με κάθε στρεσογόνο παράγοντα κάθε άτομο αναπτύσσει τους δικούς του μηχανισμούς διαχείρισης.
Στα ζευγάρια ωστόσο ιδιαίτερα όταν οι δυο σύντροφοι δεν έχουν τους ίδιους μηχανισμούς είναι πολύ πιθανό να προκληθούν συγκρούσεις. Μια τόσο δύσκολη και ιδιαίτερη περίοδος όμως, όπως αυτή της πανδημίας, μπορεί να ιδωθεί ως πρόκληση και ευκαιρία ώστε οι δυο σύντροφοι να ενισχύσουν την αμοιβαία κατανόηση και τον σεβασμό ως προς τον τρόπο που έχει ο καθένας να αντιμετωπίζει τα βάρη και τις δυσκολίες της ζωής.
Για κάποια άλλα ζευγάρια είναι πιο εύκολο να νιώσουν επαρκή και λειτουργικά όταν οι δυο σύντροφοι εργάζονται από κοινού για έναν στόχο ή μια πρόκληση. Σε αυτή τη περίπτωση ο εξωτερικός στρεσογόνος παράγοντας μπορεί να ενδυναμώσει τη σχέση τους και την εκτίμηση που τρέφει ο ένας για τον άλλο. Τα σίγουρο είναι πως η στρεσογόνος αυτή περίοδος δεν επηρέασε όλα τα ζευγάρια με τον ίδιο τρόπο. Οι σύντροφοι που είχαν ήδη αναπτυγμένες δεξιότητες διαχείρισης του στρες ακόμα κι εάν οι στρατηγικές τους διέφεραν, ήταν πιο εύκολο να διανύσουν τη δύσκολη αυτή περίοδο διατηρώντας ένα αίσθημα σύνδεσης και εγγύτητας.
