Οι οργασμοί μπορούν να κατηγοριοποιηθούν με διαφορετικούς τρόπους ανάλογα με τη χρήση διαφορετικών κριτηρίων. Η ιατρική συνήθως χρησιμοποιεί τις σωματικές αλλαγές που συμβαίνουν κατά τον οργασμό ως κριτήριο για την κατηγοριοποίηση, ενώ η ψυχολογία χρησιμοποιεί τις συναισθηματικές και γνωσιακές αλλαγές. Σήμερα δεν υπάρχει μια μοναδική ενιαία εξήγηση του μηχανισμού του οργασμού, με αποτέλεσμα οι επιστήμονες να έχουν συμφωνήσει ως προς την ύπαρξη διαφορετικών τύπων κατηγοριοποίησης των οργασμών.
Ο ψυχαναλυτής Sigmund Freud διέκρινε τους γυναικείους οργασμούς σε κλειτοριδικούς, τους οποίους έχουν οι πιο νέες και ανώριμες σεξουαλικά γυναίκες, και σε κολπικούς, τους οποίους απολαμβάνουν οι γυναίκες με υγιή σεξουαλική ανταπόκριση. Αντιθέτως η ερευνήτρια στο πεδίο της σεξουαλικότητας Betty Dodson έχει εντοπίσει τουλάχιστον 9 διαφορετικούς τύπους οργασμού. Οι πιο σημαντικοί είναι:
- Οι συνδυαστικοί οργασμοί: ένα σύνολο διαφορετικών οργασμών που συνδυάζονται όλοι μαζί.
- Οι πολλαπλοί οργασμοί: μια σειρά οργασμών που λαμβάνουν χώρα διαδοχικά μέσα σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα αντί του ενός μόνο οργασμού.
- Οι οργασμοί πίεσης: οργασμοί που προκύπτουν από έμμεσο ερεθισμό ή άσκηση πίεσης. Μια μορφή αυτοερεθισμού είναι πιο συχνή στα παιδιά.
- Οργασμοί χαλάρωσης: προκύπτουν από βαθιά χαλάρωση κατά τη διάρκεια του σεξουαλικού ερεθισμού.
- Οργασμοί τάσης: ο πιο συχνός τύπος οργασμού που προέρχεται από άμεσο ερεθισμό όταν το σώμα και οι μύες βρίσκονται σε ένταση.
Υπάρχουν και άλλοι τύποι οργασμού που έχουν περιγράφει από ερευνητές όπως:
- Οι οργασμοί φαντασίωσης: προκύπτουν αποκλειστικά από φαντασιακό ερέθισμα.
- Οι οργασμοί του σημείου G, οι οποίοι είναι αποτέλεσμα του ερεθισμού μιας ερωτογενούς ζώνης κατά τη διάρκεια της συνουσίας και οι οποίοι έχουν διαφορετική αίσθηση από αυτούς που προκύπτουν από άλλου τύπου ερεθισμό.
Είναι ευρέως αποδεκτό ότι οι οργασμοί είναι μια σεξουαλική εμπειρία που συνήθως αποτελεί μέρος του σεξουαλικού κύκλου απόκρισης. Συχνά λαμβάνουν χώρα μετά από συνεχή ερεθισμό των ερωτογενών ζωνών όπως είναι τα γεννητικά όργανα, ο πρωκτός, οι θηλές και το περίνεο.
Από φυσιολογικής άποψης οι οργασμοί συνιστούν το αποτέλεσμα δύο βασικών αποκρίσεων σε συνεχή σεξουαλικό ερεθισμό. Αυτές είναι:
- Η υπεραιμία, η διαδικασία δηλαδή κατά την οποία οι ιστοί του σώματος γεμίζουν αίμα και αυξάνουν τον όγκο τους και
- η μυοσύσπαση, η διαδικασία κατά την οποία οι μύες συσπώνται εκούσια και ακουσία.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι κάποια άτομα έχουν αναφέρει οργασμική εμπειρία όταν αρχίζουν αντιεπιληπτική αγωγή. Επίσης άτομα με ακρωτηριασμένα μέλη έχουν βιώσει οργασμική αίσθηση στο σημείο που άλλοτε υπήρχε το ακρωτηριασμένο μέλος. Παράλληλα, άτομα με παράλυση από τη μέση και κάτω μπορούν να έχουν οργασμούς. Υπάρχουν, λοιπόν, σοβαρές ενδείξεις που συνηγορούν στο ότι το κεντρικό νευρικό σύστημα παίζει πιο σημαντικό ρολό από τα γεννητικά όργανα στην εμπειρία του οργασμού.
