Η εμφάνιση εξογκωμάτων στο πέος είναι αρκετά συχνό φαινόμενο που επηρεάζει τους περισσότερους άνδρες κάποια στιγμή στη ζωή τους. Στην πλειοψηφία τους δεν είναι επικίνδυνα καθώς πρόκειται για απλά σπυράκια ή καλοήθη μορφώματα. Υπάρχει όμως η πιθανότητα ένα εξόγκωμα στο πέος να είναι αποτέλεσμα μιας σεξουαλικώς μεταδιδόμενης λοίμωξης, ενώ σε πιο σπάνιες περιπτώσεις ενδέχεται να συνιστούν καρκινική βλάβη. 

Παρακάτω αναφέρονται 16 πιθανές αιτίες εμφάνισης εξογκωμάτων στο πέος:

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

1. Λευκες ή κίτρινες κηλίδες  στη βάλανο ή το σώμα το πέους, οι οποίες εμφανίζονται στο 95% των ανδρών και δε χρειάζονται καμία θεραπεία αφού συνήθως υποχωρούν μετά από κάποιο διάστημα. Στην πραγματικότητα πρόκειται για πολύ μικρούς αδένες. 

2. Μαργαριταροειδείς βλατίδες γύρω από τη βάλανο οι όποιες είναι φυσιολογικές και δεν απαιτούν θεραπεία. Ενδέχεται να μειωθούν ή να εξαφανιστούν με την αύξηση της ηλικίας. 

3. Τα κοινά σπυράκια  μπορούν να εμφανιστούν σε κάθε σημείο του σώματος συμπεριλαμβανομένου και του πέους. Η κεφαλή τους μπορεί να έχει λευκό, μαύρο ή ερυθρό χρώμα. Επίσης μπορεί να προκληθούν  από θυλακίτιτδα. Συνήθως φεύγουν μετά από κάποιες ημέρες ή εβδομάδες. Δεν πρέπει ο άνδρας να « σπάει « τα σπυράκια καθώς αυξάνεται ο κίνδυνος μόλυνσης. 

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

4. Σε κάποιες περιπτώσεις όταν η ροή του λεμφικού καναλιού παρεμποδίζεται μπορεί να εμφανιστεί λεμφοκήλη στο πέος. Πρόκειται για ένα οίδημα που συνήθως εμφανίζεται μετά από το σεξ ή τον αυνανισμό. Συνήθως όμως η ροή της λέμφου αποκαθίσταται γρήγορα και κατά συνέπεια δεν είναι απαραίτητη η θεραπεία. 

5. Κάποιοι άνδρες μπορεί να παρατηρήσουν μικρά εξογκώματα σαν σπυράκια κάτω από τη βάλανο. Πρόκειται για τους αδένες του Τάισον οι οποίοι είναι σμηγματογόνοι και σε κάποιους άνδρες πιο ορατοί. 

6. Λιγότερο συχνά είναι τα αγγειοκερατώματα του πέους, μικροσκοπικά ερυθρά εξογκώματα τα οποία σχηματίζονται όταν τα αιμοφόρα αγγεία που βρίσκονται κοντά στο δέρμα διευρύνονται. Ενδέχεται να εμφανιστούν σε κάθε ηλικία άλλα είναι συχνότερα στους πιο ηλικιωμένους.  Δεν προκαλούν συμπτώματα και δε χρειάζονται θεραπεία. Κάποιοι άνδρες όμως τα αφαιρούν για λόγους αισθητικής. 

7. Όπως και σε κάθε άλλο μέρος του σώματος έτσι και στο πέος μπορεί να εμφανιστούν σπίλοι. Συνήθως έχουν μαύρο ή καφέ χρώμα. Σε γενικές γραμμές οι σπίλοι αλλάζουν αργά και μπορεί ακόμα και να εξαφανιστούν. Όσοι όμως μεγαλώνουν και αποκτούν ασύμμετρο σχήμα είναι πιθανό να εξαλλαχθούν σε καρκινογόνους, και για αυτό θα πρέπει να εξεταστούν από γιατρό. Το ίδιο πρέπει να συμβεί και για τους σπίλους που αιμορραγούν ή είναι επώδυνοι. 

8. Οι κύστες είναι εξογκώματα στο χρώμα του δέρματος τα οποία εμπεριέχουν υγρό. Ενδέχεται να μεγαλώσουν ή και να συρρικνωθούν. Κάποιες παραμένουν μεγάλες και διαταράσσουν τη ζωή του ατόμου. Στην περίπτωση αυτή το άτομο θα πρέπει να ζητήσει ιατρική παρέμβαση. 

9. Η νόσος Peyronie, μια διαταραχή του συνδετικού ιστού του πέους. Επηρεάζει περίπου το 6% των αρρένων ηλικίας 40-70. Στα σύμπτωμα της περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων ένα σκληρό εξόγκωμα στο σώμα του πέους εξαιτίας της συσσώρευσης του ουλώδη ιστού. Η νόσος προκαλεί κάμψη του πέους και συνήθως η συνουσία είναι επώδυνη. Η θεραπευτική αντιμετώπιση  περιλαμβάνει ενέσεις σε συνδυασμό με χρήση συσκευών έκτασης του πέους ή χειρουργείο. 

10. Ο ομαλός λειχήνας χαρακτηρίζεται από ένα εξάνθημα δερματικών επαρμάτων με ερυθρό-μωβ χρώμα που προκαλεί κνησμό. Έκτος από το πέος μπορεί να εμφανιστεί στο εσωτερικό των χεριών, στους καρπούς και τους αστράγαλους. Δεν είναι μεταδοτικός. Οι πιο ήπιες περιπτώσεις αντιμετωπίζονται με μια απλή κορτιζονούχο αλοιφή. Οι πιο σοβαρές  χρειάζονται τη συνταγογράφηση ισχυρότερων φαρμάκων. 

11. Τα κονδυλώματα γεννητικών οργάνων, είναι θηλωματώδεις σχηματισμοί στην περιοχή του πέους που προκαλούνται από τον ίο των ανθρωπινών θηλωμάτων, τον HPV, ο όποιος είναι σεξουαλικώς μεταδιδόμενος. Εκτιμάται ότι ανά πάσα στιγμή το 1% των σεξουαλικά ενεργών ενηλίκων σ τις ΗΠΑ έχουν κονδυλώματα στο πέος τους. Η θεραπευτική αντιμετώπιση περιλαμβάνει τη χρήση τοπικών αλοιφών ή τη χειρουργική τους αφαίρεση. Τα κονδυλώματα μπορούν σε κάθε περίπτωση να επανέλθουν καθώς δεν υπάρχει θεραπεία για τον HPV. 

12. Ο έρπης των γεννητικών οργάνων είναι ακόμα ένα σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα που προκαλείται από τους ερπητοϊούς 1 και 2. Πάνω από ένας  στους 6 Αμερικανούς στην ηλικιακή ομάδα 14-49 έχουν έρπη των γεννητικών οργάνων. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν επώδυνες φουσκάλες στο πέος. Δεν υπάρχει οριστική θεραπεία για τον έρπη, άλλα τα διαθέσιμα φάρμακα προλαμβάνουν ή περιορίζουν τις υποτροπές. Επίσης κάποια φάρμακα μειώνουν τον κίνδυνο μετάδοσης του ιού. 

13. Η σύφιλη, επίσης σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα, κατά το πρώτο στάδιο εκδήλωσης μπορεί να προκαλέσει στο πέος του άνδρα ένα σκληρό έλκος συνήθως στο σημείο που το βακτήριο πρωτοεισχώρησε στο σώμα. Τα έλκη αυτά διαρκούν 3-6 εβδομάδες και ενδέχεται να υποχωρήσουν χωρίς θεραπεία. Όμως η λοίμωξη στη συνέχεια μπορεί να προχωρήσει στο επόμενο στάδιο. Η θεραπεία περιλαμβάνει τη χορήγηση αντιβιοτικών ή μια ένεση πενικιλίνης. Εάν δε ληφθεί η κατάλληλη αγωγή η σύφιλη μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα υγείας. 

14. Η μολυσματική τέρμινθος εμφανίζεται με μικρά σπυράκια που μοιάζουν με ογκίδια ή ελιές. Όταν εμφανίζεται στη γενετήσια περιοχή θεωρείται σεξουαλικώς μεταδιδόμενη λοίμωξη. Ακόμα κι εάν τα εξογκώματα υποχωρούν μετά από 12-18μήνες το άτομο μπορεί να μεταδώσει τη λοίμωξη για αρκετά χρονιά μετά. Οι ιατροί συνήθως συστήνουν τη χειρουργική αφαίρεση ή τη λήψη φαρμακευτικής αγωγής. Με τον τρόπο αυτό ενδέχεται να μειωθεί ο κίνδυνος μετάδοσης.

15. Η ψώρα είναι μια μεταδοτική δερματική πάθηση η οποία οφείλεται σε ακάρεα που εισβάλουν στο δέρμα. Χαρακτηρίζεται από τις σήραγγες που δημιουργούν τα ακάρεα κάτω από δέρμα καθώς και από έντονο κνησμό ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της νύχτας. Μπορεί να επηρεάσει όλο το σώμα συμπεριλαμβανομένου και του πέους. Τα συμπτώματα διαρκούν 4-6 εβδομάδες και εμφανίζονται 1-4 ημέρες μετά την έκθεση του ατόμου στα ακάρεα της ψώρας. Το άτομο πρέπει να λάβει συγκεκριμένη αγωγή που σκοτώνει τα ακάρεα. Οι κρύες κομπρέσες και η λήψη αντισταμινικών μειώνουν τη δυσφορία μέχρι η λοίμωξη να υποχωρήσει. 

16. Ο καρκίνος του πέους είναι σπάνιος. Στα συμπτώματα του περιλαμβάνονται η εμφάνιση ενός εξογκώματος που μεγαλώνει και γίνεται πιο ερυθρό, το αίσθημα καύσου κατά την ούρηση, η πάχυνση του δέρματος και το οίδημα γύρω από την περιοχή του πέους, καθώς και μη συνηθισμένες εκκρίσεις από τόπος ή ακόμα και αιμορραγία. Η θεραπεία εξαρτάται από το στάδιο του καρκίνου. Μπορεί να περιλαμβάνει την αφαίρεση της ακροποσθίας, τη χημειοθεραπεία ή τη χειρουργική αφαίρεση του καρκίνου ιστού. 

Σε κάθε περίπτωση ο άνδρας θα πρέπει να επισκεφτεί ιατρό εάν παρατηρήσει ένα νέο εξόγκωμα στο πέος του το οποίο δεν υποχωρεί μέσα σε ένα διάστημα 4 εβδομάδων ή εάν αλλάζει μορφή. Ακόμα κι εάν δεν προκαλεί συμπτώματα εφόσον επιμένει θα πρέπει να εξεταστεί από ειδικό. Η επίσκεψη στον ειδικό θα πρέπει να γίνει άμεσα εάν το εξόγκωμα συνοδεύεται από:

Αίσθημα καύσου κατά τη διάρκεια της ούρησης 

Πυρετό ή ρίγη

Δύσοσμες και μη συνηθισμένες εκκρίσεις από το πέος

Συχνοουρία ή επείγουσα ανάγκη για ούρηση

Ανοιχτές πληγές στη γενετησία περιοχή

Επώδυνες στύσεις ή εκσπερματίσεις

Ανεξήγητη απώλεια βάρους. 

Πηγή: andrologia.gr

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης