Η υδρονέφρωση μπορεί να αναπτυχθεί όταν υπάρχει πρόβλημα στη λειτουργία του ουροποιητικού συστήματος. Μπορεί να συμβεί σε οποιασδήποτε ηλικία και συνήθως επηρεάζει μόνο τον έναν νεφρό. Σπανίως μπορεί να επηρεάσει και τους δύο.
Σε ενήλικες, η υδρονέφρωση μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα, ανάλογα με την αιτία, όπως:
• λιγότερο συχνή ούρηση ή λιγότερα ούρα,
• αίμα στα ούρα,
• πόνος στην πλάτη, την κοιλιά ή τα πλευρά,
• οποιαδήποτε συμπτώματα λοίμωξης του ουροποιητικού συστήματος (UTI), όπως επώδυνη ούρηση και θολά ούρα,
• πυρετό,
• ναυτία και έμετο,
Όταν η υδρονέφρωση εμφανίζεται στα μωρά, συνήθως δεν έχει συμπτώματα. Όταν εμφανίζονται μπορεί να περιλαμβάνουν:
• πολλαπλές λοιμώξεις του ουροποιητικού, με μοναδικό σύμπτωμα τον ανεξήγητο πυρετό,
• πόνο στην κοιλιά ή στο πλάι,
• αίμα στα ούρα,
• κακή σίτιση,
• έλλειψη ενέργειας,
• ευερεθιστότητα.
Η υδρονέφρωση μπορεί να προκληθεί:
Κατά τη διάρκεια ενός επεισοδίου κυστεοουρητικής παλινδρόμησης στο οποίο η μυϊκή βαλβίδα στη σύνδεση ουρήθρας και ουροδόχου κύστης δεν λειτουργεί σωστά, με αποτέλεσμα τα ούρα να ρέουν προς τα πίσω, στα νεφρά.
Όταν υπάρχει απόφραξη στην ουροδόχο κύστη, στα νεφρά ή στους σωλήνες σύνδεσης. Αυτό αποτρέπει τα ούρα να φύγουν από τα νεφρά. Η υποκείμενη αιτία θα μπορούσε επίσης να είναι ένα πρόβλημα απόφραξης, πίεσης ή ροής έξω από το ουροποιητικό σύστημα.
Στους ενήλικες, πολλοί παράγοντες μπορούν να προκαλέσουν απόφραξη, αλλά συνήθως οφείλονται σε μια υποκείμενη ιατρική κατάσταση. Για παράδειγμα:
– Η εγκυμοσύνη μπορεί να μπλοκάρει τους σωλήνες που συνδέουν την ουροδόχο κύστη και τα νεφρά. Η υδρονέφρωση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης δεν είναι σπάνια.
– Οι πέτρες στα νεφρά μπορούν να μετακινηθούν από τα νεφρά σε έναν σωλήνα του ουροποιητικού συστήματος και να προκαλέσουν απόφραξη.
– Ένας διογκωμένος προστάτης μπορεί να συμπιέσει και να εμποδίσει την ουρήθρα κοντά στην έξοδο της ουροδόχου κύστης.
– Ορισμένοι καρκίνοι μπορεί επίσης να επηρεάσουν το ουροποιητικό σύστημα, συμπεριλαμβανομένων του καρκίνου των νεφρών, του προστάτη, της ουροδόχου κύστης, του τραχήλου της μήτρας και των ωοθηκών. Εάν ένας όγκος πιέζει ένα μέρος του ουροποιητικού συστήματος, μπορεί να εμποδίσει τη ροή των ούρων από τα νεφρά.
Παράλληλα, οι σωλήνες που συνδέουν την ουροδόχο κύστη και τα νεφρά ενδέχεται να αποφραχτούν ολικώς ή μερικώς. Αυτό μπορεί να συμβεί λόγω τραυματισμού ή λοίμωξης. Επίσης, σε περίπτωση βλάβης των νεύρων που περιβάλλουν την ουροδόχο κύστη ενδέχεται η λειτουργία της να επηρεαστεί. Στα μωρά μια απόφραξη μπορεί να συμβεί εάν ένα μέρος του ουροποιητικού συστήματος αναπτυχθεί εσφαλμένα πριν από τη γέννηση.
Η θεραπεία καθορίζεται με βάση την υποκείμενη αιτία της υδρονέφρωσης του ασθενούς και τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων. Στους ενήλικες, η υποκείμενη αιτία της υδρονέφρωσης μπορεί μερικές φορές να διορθωθεί από μόνη της. Τις περισσότερες φορές, ωστόσο, θα πρέπει να πραγματοποιηθεί χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση της απόφραξης ή τη διόρθωση της παλινδρόμησης.
Στα μωρά, η υδρονέφρωση μπορεί επίσης να υποχωρήσει από μόνη της με τον καιρό. Δεδομένου ότι τα μωρά με υδρονέφρωση είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν λοιμώξεις του ουροποιητικού, οι γιατροί μπορούν να χορηγήσουν προληπτικά αντιβιοτικά για να μειώσουν τον κίνδυνο εμφάνισης ουρολοίμωξης.
Σε κάθε περίπτωση, εάν η υδρονέφρωση δεν αντιμετωπιστεί, μπορεί να ασκήσει μεγάλη πίεση στα νεφρά ενός ατόμου και να προκαλέσει μόνιμη νεφρική βλάβη ή ακόμη και νεφρική ανεπάρκεια.
