Η σύφιλη προκαλείται από το βακτήριο ωχρά σπειροχαίτη και η βασική οδός μετάδοσής της είναι μέσω του κολπικού, πρωκτικού και στοματικού σεξ χωρίς προφυλάξεις. Οι άνδρες που έχουν σεξουαλικές επαφές με άνδρες έχουν αυξημένο κίνδυνο προσβολής από σύφιλη. Σχεδόν το 70% των διαγνώσεων πρωτογενούς και δευτερογενούς σύφιλης μέσα στο 2017 αφορούσε άνδρες που είχαν σεξουαλικές επαφές με άλλους άνδρες.
Η σύφιλη είναι επίσης γνωστή ως «ο μεγάλος υποκριτής», καθώς τα συμπτώματά της μοιάζουν πολύ με αυτά άλλων νοσημάτων, με αποτέλεσμα να μπορεί να «υποκριθεί» αλλά νοσήματα. Τα συμπτώματα συνήθως εμφανίζονται 10 έως και 90 ημέρες μετά την προσβολή από το βακτήριο με μέσο όρο τις 21 ημέρες.
Τα συμπτώματα της σύφιλης εξελίσσονται σε στάδια, γνωστά ως πρωτογενής, δευτερογενής, λανθάνουσα και τριτογενής σύφιλη. Κάθε στάδιο έχει τη δική του ομάδα συμπτωμάτων και μπορεί να διαρκέσει από εβδομάδες, έως μήνες, ακόμη και χρόνια.
Τα συμπτώματα της πρωτογενούς σύφιλης περιλαμβάνουν:
Ένα μικρό έλκος που δημιουργείται όταν το βακτήριο πρωτοεισέρχεται στο σώμα, συνήθως στο πέος, στον πρωκτό, στο στόμα ή στα χείλη.
Έλκη μπορεί επίσης να εμφανιστούν στα δάχτυλα ή στους γλουτούς.
Πρησμένους λεμφαδένες στον λαιμό, στο όσχεο ή στις μασχάλες.
Η δευτερογενής σύφιλη μπορεί να προκαλέσει τα παρακάτω σημεία και συμπτώματα:
– εξανθήματα στις παλάμες και στα πέλματα
– μεγάλες γκρίζες ή λευκωπές αλλοιώσεις στο στόμα, στον πρωκτό, στις μασχάλες ή στο όσχεο
– κόπωση
– κεφαλαλγίες
– πονόλαιμο
– πρησμένους λεμφαδένες
– απώλεια μαλλιών
– μυϊκούς πόνους.
Το λανθάνον στάδιο της σύφιλης, κατά το οποίο δεν υπάρχουν συμπτώματα, μπορεί να διαρκέσει για χρόνια. Η τριτογενής σύφιλη είναι πολύ σπάνια και μπορεί να προσβάλλει πολλά οργανικά συστήματα. Τα συμπτώματά της περιλαμβάνουν:
-μηνιγγίτιδα
-εγκεφαλικό
-άνοια
-τύφλωση
-καρδιακά προβλήματα
-μουδιάσματα.
Για τη διάγνωση της σύφιλης διεξάγεται αιματολογική εξέταση ή εξετάζεται δείγμα υγρού από τα έλκη.
Για τη θεραπεία της σύφιλης χορηγούνται αντιβιοτικά. Συνήθως για την αντιμετώπιση της πρωτογενούς, της δευτερογενούς και της λανθάνουσας σύφιλης χορηγούνται αντιβιοτικά με βάση την πενικιλίνη. Οι ασθενείς που είναι αλλεργικοί στην πενικιλίνη μπορούν να λάβουν δοξυκυκλίνη ή αζιθρομυκίνη. Αν και τα αντιβιοτικά θα προλάβουν την εξέλιξη της λοίμωξης, δεν μπορούν να αναστρέψουν τις μόνιμες βλάβες που αυτή έχει προκαλέσει. Είναι, λοιπόν, ιδιαίτερα σημαντική η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπισή της.
