Αδιαφιλονίκητα, μια ανοιχτή και ειλικρινής συζήτηση του ασθενούς με τον ιατρό του έχει ως αποτέλεσμα ο ιατρός να δώσει τις κατάλληλες συστάσεις και η σχέση εμπιστοσύνης με τον ασθενή να ενισχυθεί, ενώ παράλληλα η ιατρική φροντίδα που ο ασθενής λαμβάνει θα βελτιώνεται μακροπρόθεσμα.

Δυστυχώς, όμως, είναι πολλοί οι επαγγελματίες υγείας που αναφέρουν ότι πολύ συχνά οι ασθενείς τούς λένε ψέματα ιδιαίτερα αναφορικά με τον τρόπο ζωής τους και τη συμμόρφωση στη θεραπεία, υπονομεύοντας με αυτόν τον τρόπο το θεραπευτικό αποτέλεσμα αλλά και τη συνολική φροντίδα που λαμβάνουν. Σύμφωνα με τους ειδικούς, τα πιο συχνά ψέματα που λένε οι ασθενείς στους ιατρούς τους είναι:

1) «Είμαι ευτυχισμένος με τη δουλειά / τη σχέση μου»

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Πολύ συχνά τα άτομα υποφέρουν από έντονο εργασιακό στρες, αλλά, όταν πρέπει να απαντήσουν στη σχετική ερώτηση, αναφέρουν ότι όλα με τη δουλειά πάνε καλά. Το ίδιο συμβαίνει και με την προσωπική ζωή ή τον γάμο. Δεν είναι σημάδι αδυναμίας να αναγνωρίσει κάποιος ότι η δουλειά του ή ο/η σύντροφος του δημιουργεί πίεση και άγχος. Πολλοί συχνά ασθενείς έχουν συμπτώματα όπως πονοκεφάλους και γαστρεντερικές διαταραχές μόνο κατά τη διάρκεια των εργάσιμων ημερών ή -το οποίο φαίνεται παράδοξο- μόνο κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου, όταν χαλαρώνουν.

Πολύ συχνά έπειτα από μια σειρά εξετάσεων όπου δεν εντοπίζεται η αιτία των συμπτωμάτων, οι ασθενείς αποκαλύπτουν ότι εργάζονται 60 ώρες την εβδομάδα και ότι ο γάμος τους καταρρέει. Εάν είχαν πει την αλήθεια από την αρχή, θα μπορούσε ο ειδικός να συστήσει τεχνικές διαχείρισης του στρες, ψυχοθεραπεία, συμβουλευτική ζεύγους ή ακόμα και φαρμακευτική αγωγή.

2) «Το να είμαι γονέας είναι ό,τι καλύτερο μου έχει συμβεί»

Όταν κάποιος γίνεται γονέας, ιδιαίτερα για πρώτη φορά, η ζωή του αλλάζει δραματικά. Πολύ συχνά η περίοδος αυτή συνδέεται με χαρά κι ευτυχία, αλλά στην πραγματικότητα είναι μια περίοδος πολύ εντόνου στρες. Η στέρηση ύπνου, οι αλλαγές στη δυναμική του ζευγαριού και στη σεξουαλική του ζωή είναι μόνο μερικοί από τους παράγοντες που δυσκολεύουν πολύ τους άνδρες και τις γυναίκες μετά τη γέννηση του παιδιού τους, ενώ παράλληλα δεν νιώθουν άνετα να μιλήσουν για αυτό στον ιατρό τους. Αυτό συμβαίνει γιατί τα αρνητικά συναισθήματα που προκαλούνται στους νέους γονείς από τη νέα πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν συνοδεύονται από έντονο στιγματισμό, ενοχή, καθώς και τη λανθασμένη πεποίθηση ότι τα συναισθήματα αυτά σημαίνουν ότι δεν είναι καλοί γονείς.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Στην πραγματικότητα όμως, όσο πιο γρήγορα ζητήσει κάποιος βοήθεια τόσο καλυτέρα είναι. Ο ιατρός μπορεί να συστήσει τρόπους διαχείρισης του στρες και των καταθλιπτικών συμπτωμάτων ή να παραπέμψει σε ειδικό θεραπευτή και σε ομάδες υποστήριξης νέων γονέων.

3) «Πώς είναι δυνατόν να είμαι υπέρβαρος, αφού τρώω τόσο λίγο;»

Αυτή είναι μια φράση που οι ιατροί ακούν αρκετά συχνά και μάλιστα οι ασθενείς μπορεί να μην ψεύδονται συνειδητά λέγοντάς την. Πολύ συχνά τα άτομα δεν έχουν επίγνωση των θερμίδων που καταναλώνουν με την τροφή και αυτών που καίγονται με την κίνηση. Στην περίπτωση αυτή είναι πολύ σημαντικό ο ασθενής να αναγνωρίσει τις υπερβολές του στην κατανάλωση τροφής και να τη συζητήσει με τον ειδικό, διότι αν δεν το κάνει, μπορεί τελικά να λάβει μια ακατάλληλη για αυτόν θεραπεία.

Για παράδειγμα, αν κάποιος έχει υπέρταση, οι κατευθυντήριες οδηγίες λένε ότι η πρώτη γραμμή αντιμετώπισης είναι οι αλλαγές στη διατροφή και η αύξηση της φυσικής άσκησης. Εάν ο ασθενής ισχυρίζεται ότι αυτά τα κάνει ήδη, τότε ο ιατρός είναι πολύ πιθανό να προχωρήσει στη χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής. Σε κάθε περίπτωση, η κακή διατροφή και η έλλειψη φυσικής δραστηριότητας είναι παράγοντες κίνδυνου των καρδιαγγειακών νοσημάτων και του διαβήτη. Είναι πολύ σημαντικό, λοιπόν, ο ασθενής να είναι ειλικρινής πρώτα από όλα με τον εαυτό του και μετά με τον ιατρό του.

4) «Πίνω και καπνίζω μόνο τα Σαββατοκύριακα»

Πολλοί είναι οι ασθενείς που λένε ότι πίνουν μόνο τα Σαββατοκύριακα, αλλά αυτό που εννοούν είναι ότι πίνουν πολύ τα Σαββατοκύριακα και λίγο τις καθημερινές. Το ίδιο ισχύει και με το κάπνισμα. Ο ιατρός είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζει το πόσο καπνίζει ή πίνει ένας ασθενής, καθώς το κάπνισμα και το αλκοόλ είναι παράγοντες κινδύνου πολύ σοβαρών νοσημάτων, όπως είναι ο καρκίνος του πνεύμονα. Αυτό σημαίνει ότι ένας επίμονος βήχας σε έναν καπνιστή θα πρέπει να διερευνηθεί περισσότερο.

5) «Ναι, ιατρέ, παίρνω τα χάπια»

Αυτό είναι ίσως ένα από τα πιο σοβαρά ψέματα που μπορεί να πει ένας ασθενής στον ιατρό του. Πολλές φορές υπάρχουν ασθενείς που έχουν συγκεκριμένες πεποιθήσεις αναφορικά με την υγεία τους και αποφεύγουν τη φαρμακευτική αγωγή. Είναι απαραίτητο, όμως, να μιλήσουν ανοιχτά με τον ιατρό τους, ώστε να βρεθεί εναλλακτική. Εάν το πρόβλημα είναι το κόστος των φαρμάκων, τότε πάλι πρέπει ο ασθενής να είναι ειλικρινής, ώστε να βρεθεί μια πιο οικονομική λύση. Ο ιατρός πρέπει επίσης να γνωρίζει εάν οι ασθενείς παίρνουν άλλα φάρμακα τα οποία δεν τους έχει συνταγογραφήσει, όπως είναι για παράδειγμα συμπληρώματα που έχουν προμηθευτεί διαδικτυακά ή αναλγητικά που έχουν πάρει από το φαρμακείο. Όλα αυτά μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα και αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα και γι’ αυτό μπορεί να είναι επικίνδυνο αν κάποιος αποκρύψει αυτές τις πληροφορίες από τον ιατρό του.

Για να μπορέσει ο επαγγελματίας υγείας να παρέχει την κατάλληλη φροντίδα στον ασθενή είναι απαραίτητη μια σχέση ειλικρίνειας κι εμπιστοσύνης.

www.andrologia.gr

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης