Όλοι μας περιστασιακά νιώθουμε θλίψη ή έχουμε καταθλιπτική διάθεση. Όταν όμως το καταθλιπτικό συναίσθημα επιμένει το άτομο χρειάζεται να ζητήσει βοήθεια. Ιδιαίτερα οι στρεσογόνες περίοδοι είναι αυτές που αυξάνουν τον κίνδυνο κατάθλιψης και η υπογονιμότητα είναι μια από αυτές. Εάν τα ζευγάρια που προσπαθούν χωρίς επιτυχία να συλλάβουν κι έχουν διαγνωστεί με υπογονιμότητα έχουν καταθλιπτικά συμπτώματα που διαρκούν είναι σημαντικό να επισκεφτούν ειδικό.
Στα συμπτώματα αυτά περιλαμβάνονται:
- Η καταθλιπτική διάθεση για το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας, τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας.
- Η απώλεια ενδιαφέροντος για τις περισσότερες δραστηριότητες ακόμα κι αυτές που συνήθως προσφέρουν ευχαρίστηση.
- Η απώλεια ή πρόσληψη βάρους που δεν είναι ηθελημένη και δεν οφείλεται σε ιατρικό νόσημα.
- Ο υπερβολικός ή ανεπαρκής ύπνος.
- Το αίσθημα ευερεθιστότητας ή νωθρότητας.
- Τα χαμηλά επίπεδα ενέργειας.
- Αίσθημα απαξίωσης εαυτού, ενοχής ή ντροπής.
- Αδυναμία συγκέντρωσης και ξεκάθαρης σκέψης.
- Συχνές σκέψεις θανάτου ή αυτοκτονίας.
Για να διαγνωστεί η κατάθλιψη, τα παραπάνω συμπτώματα δεν πρέπει να οφείλονται στη λήψη αγωγής ή στη χρήση ουσιών. Επίσης η διάγνωση μπορεί να τεθεί μόνο από ειδικό που θα εκτιμήσει σωστά τα συμπτώματα και θα κάνει τη διαφοροδιάγνωση από άλλα ψυχικά νοσήματα. Τα ζευγάρια με υπογονιμότητα που έχουν καταθλιπτικά συναισθήματα θα πρέπει εκτός από τον ειδικό της γονιμότητας να επισκεφτούν κι έναν ειδικό ψυχικής υγείας.
Σε κάθε περίπτωση εάν τα καταθλιπτικά συμπτώματα ενός από τους δύο δυσκολεύουν το άτομο να λειτουργήσει στην καθημερινότητα του ή ακόμα κάνει αδύνατη την υποβολή σε κάποια θεραπεία υπογονιμότητας, είναι απαραίτητη η άμεση αναζήτηση βοήθειας. Το αίσθημα του αβοήθητου που χαρακτηρίζει την κατάθλιψη μπορεί να οδηγεί τα άτομα στο να πιστεύουν ότι η θεραπεία υπογονιμότητας δεν θα επιτύχει. Η αντιμετώπιση της κατάθλιψης θα ανακουφίσει το άτομο από τα συμπτώματα και θα βελτιώσει την ποιότητα ζωής του.
Ο ειδικός θα προτείνει εάν είναι απαραίτητη μια αγωγή με αντικαταθλιπτικά. Συχνά χρειάζεται η δοκιμή κάποιων φαρμάκων πριν εντοπιστεί αυτό που λειτουργεί για τον κάθε ασθενή. Επίσης είναι απαραίτητη κατά τη διάρκεια της θεραπείας η επικοινωνία με τον ιατρό σχετικά με τις παρενέργειες ώστε να γίνει η σωστή ρύθμιση της δοσολογίας. Η συμβουλευτική μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης που σχετίζεται με την υπογονιμότητα αλλά σε γενικές γραμμές πιο αποτελεσματική στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης είναι η ψυχοθεραπεία.
Στις συνεδρίες του το άτομο μπορεί να συζητήσει για την υπογονιμότητα να θέσει στόχους και να βρει στρατηγικές βελτίωσης της σχέσης με τον σύντροφο του. Η σχέση ορισμένων ζευγαριών επηρεάζεται αρνητικά από την υπογονιμότητα και σε αυτές τις περιπτώσεις είναι πιο σημαντική η θεραπεία ζεύγους.
Συνήθως ο συνδυασμός φαρμακευτικής αγωγής και ψυχοθεραπείας έχει τα καλύτερα αποτελέσματα. Επίσης σημαντική είναι η υιοθέτηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής που περιλαμβάνει μια ισορροπημένη διατροφή και τακτική σωματική άσκηση. Πολλές φορές ένα νέο χόμπι βοηθά καθώς η υπογονιμότητα τείνει να απορροφήσει όλη την ενέργεια του ζευγαριού με αποτέλεσμα να παραμελούνται οι άλλες πτυχές της σχέσης και της ζωής. Η δοκιμή λοιπόν νέων δραστηριοτήτων και η εύρεση κοινών ενδιαφερόντων θα βοηθήσει στην αποκατάσταση της ισορροπίας στη ζωή του ζευγαριού.
Τέλος σημαντικός παράγοντας είναι η υποστήριξη από το οικείο περιβάλλον. Αν και η υπογονιμότητα είναι πολύ συχνό φαινόμενο στα σύγχρονα ζευγάρια συχνά αυτά νιώθουν απομονωμένα. Περίπου το 6% των γυναικών 15-44 ετών δεν μένουν έγκυες μετά από ένα χρόνο προσπαθειών . Τα σύγχρονα μέσα ωστόσο έχουν δώσει σε πάρα πολλά ζευγάρια τη δυνατότητα να προχωρήσουν και να κάνουν ένα υγιές μωρό. Η υποστήριξη από ζευγάρια με παρόμοια προβλήματα κι εμπειρίες μπορεί να είναι πολύ ενθαρρυντική, να συμβάλλει στην καλύτερη διαχείριση του στρες, να διατηρήσει υγιή τη σχέση καθώς και να διαβεβαιώσει τους δύο συντρόφους ότι δεν είναι μόνοι στη δύσκολη αυτή φάση που διανύουν.
Πηγή: andrologia.gr
