Άνοδο των οργασμών στους αριστερούς και πτώση στους… δεξιούς έδειξε συνδυασμός έρευνας πεδίου και τηλεφωνικών συνεντεύξεων, στο διάστημα 20 Αυγούστου – 20 Δεκεμβρίου 2018, σε στρωματοποιημένο δείγμα 1.000 ατόμων από ολόκληρη την Ελλάδα, ηλικίας 18 έως 55 ετών.
Η νέα μας έρευνα προσπαθεί να δει την αλήθεια του σώματος κι όχι του πνεύματος, γιατί άλλες οι βουλές του Αλλάχ κι άλλες των θνητών, όπως αναφέρει ο πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών, δρ Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης.
Το ερώτημα που απασχολεί διανοητικά σύσσωμο το έθνος των Ελλήνων δεν είναι το αμλετικό «to be or not to be» αλλά το «είμαστε εντός ή εκτός;», καθώς η αριστερή κυβέρνηση και η Ευρώπη λέει πως βγήκαμε από τα μνημόνια, ενώ η δεξιά αντιπολίτευση (έστω, κεντροδεξιά) υποστηρίζει πως όχι, δεν βγήκαμε.
Το σεξ είναι η μισή αλήθεια μας και το ασυνείδητο η άλλη μισή˙ αυτό το είπαν σοφοί άνθρωποι που μίλησαν «χρόνους πολλούς μετά την αμαρτία» για τη σημασία της ασυνείδητης σκέψης ως μοναδική ίσως προσέγγιση της αλήθειας που κρύβει το σκοτάδι της ανθρώπινης νόησης. Χωρίς αυτήν την ενδοσκόπηση οι άνθρωποι δεν θα είχαν ανάγκη ούτε τις εκκλησίες ούτε τους ψυχαναλυτές.
Την περίοδο λοιπόν της αμφίθυμης σκέψης των Ελλήνων για το μέσα – έξω από το μνημόνιο, κάναμε δύο απλές ερωτήσεις: πόσο συχνά το έκαναν οι Έλληνες και πόσο «αριστεροδεξιοί» δήλωναν.
Οι δεξιοί, είτε γιατί όντως πιστεύουν πως τα πράγματα είναι χειρότερα στην οικονομία είτε γιατί η ιδεολογία τους τα περιγράφει μαύρα (ο έρως είναι πάθος πρωτίστως, αλλά και ιδέα παραμορφωτική του εαυτού μας), είχαν και απαισιόδοξη σκέψη αλλά και λιγότερες επαφές.
Οι δεξιοκεντρώοι επίσης έχουν ένα πρόβλημα που στην επιστήμη λέγεται άγχος επιτυχίας (performance anxiety), διότι πιστεύουν πως θα πάρουν σύντομα ξανά την εξουσία και -ως γνωστόν- αυτός που θέλει κάτι πολύ συνήθως κάνει και λάθη (η αγωνία του γκολκίπερ πριν από το πέναλτι).
Οι αριστεροί πρώτη φορά στην εξουσία είδαν πως δεν είναι πια και τόσο δύσκολο να κυβερνάς (σιγά τα ωά), αλλά και δεν αγχώνονται επίσης που θα χάσουν κάτι που ποτέ δεν ήθελαν (η Αριστερά έχει ένα μίσος για τις εξουσίες, ακόμα κι όταν της ανήκουν). Είναι ο πυρήνας της ιδεολογικής τους στρατηγικής (το χρήμα και η εξουσία αλλοτριώνουν, ενώ η απουσία της χειραφετεί κ.λπ).
Άρα, οι αριστεροί θα είχαν δύο λόγους να είναι καλύτερα ψυχικά και σεξουαλικά ˙
πρώτο γιατί το γκουβέρνο το έχουν έτσι κι αλλιώς, αλλά και να το χάσουν κάτι τρέχει στα γύφτικα. Ζουν, λοιπόν, ζωή χαρισάμενη, άρα και σεξουαλικά ανεβασμένη…
