Πρόσφατα όλο και περισσότεροι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι οι νευροβιολογικοί μηχανισμοί που υποστηρίζουν το αίσθημα της αγάπης μοιάζουν σε διάφορα σημεία με τους μηχανισμούς του εθισμού.
Για παράδειγμα, είναι γνωστό ότι η αγάπη ενεργοποιεί την απελευθέρωση ντοπαμίνης. Η ντοπαμίνη είναι ένας νευροδιαβιβαστής που απελευθερώνεται όταν το άτομο συμμετέχει σε δραστηριότητες που προκαλούν ευχαρίστηση.
Σε γενικές γραμμές, από την νευρολογική οπτική, η αγάπη ενεργοποιεί τα ίδια εγκεφαλικά κυκλώματα και τους μηχανισμούς ανταμοιβής που εμπλέκονται στον εθισμό. Ιδιαίτερα γνωστή στο πεδίο αυτό είναι μια μελέτη από το ινστιτούτο Kinsey στην οποία συμμετείχαν 15 άτομα τα οποία δήλωσαν ότι ήταν πολύ ερωτευμένα με τους συντρόφους τους. Οι ερευνητές ζήτησαν από τους συμμετέχοντες να κοιτάξουν φωτογραφίες εραστών που τους είχαν απορρίψει, ενώ παράλληλα εξέταζαν την εγκεφαλική τους λειτουργία με τη βοήθεια μαγνητικού τομογράφου.
Το πιο σημαντικό εύρημα ήταν τα ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα εγκεφαλικής λειτουργίας σε περιοχές που σχετίζονταν με τον εθισμό στην κοκαΐνη. Οι συγγραφείς της μελέτης τονίζουν ότι η ενεργοποίηση των περιοχών αυτών ενδέχεται να εξηγεί γιατί κάποιες εμμονικές συμπεριφορές σχετίζονται με την απόρριψη της αγάπης. Σε αυτές περιλαμβάνονται οι αλλαγές στη διάθεση, ο καταναγκασμός, η παρόρμηση, η διαταραγμένη αντίληψη της πραγματικότητας, η συναισθηματική εξάρτηση, οι αλλαγές στην προσωπικότητα, η ανάληψη ρίσκου και η απώλεια αυτοέλεγχου.
Συχνά η ερωτική απόρριψη επιβαρύνει πολύ το άτομο κι έχει δύσκολα διαχειρίσιμες επιπτώσεις στη σκέψη και τη συμπεριφορά. Για το λόγο αυτό είναι σημαντικό το άτομο που νιώθει ότι χάνει τον έλεγχο και υποφέρει από την απόρριψη να απευθυνθεί σε κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας.
