Μια δυνατή και συγκινητική ιστορία για τους ανθρώπους που δεν αγαπήθηκαν, η νέα όπερα «Λεπορέλλα» του καταξιωμένου συνθέτη Γιώργου Κουρουπού φιλοξενείται για δύο ακόμη παραστάσεις (25-26/1) στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο ΚΠΙΣΝ. Το έργο σε λιμπρέτο βασισμένο στην ομώνυμη νουβέλα του μεγάλου Αυστριακού συγγραφέα Στέφαν Τσβάιχ, υπογράφει η Ιουλίτα Ηλιοπούλου. Τη μουσική διεύθυνση έχει αναλάβει ο Νίκος Βασιλείου, ενώ η σκηνοθεσία, τα σκηνικά και τα κοστούμια φέρουν την υπογραφή του Πάρι Μέξη.

«Η «Λεπορέλλα» προέκυψε τυχαία, όταν κάποια στιγμή έπεσα πάνω σε καινούριες εκδόσεις με νουβέλες του Τσβάιχ» δηλώνει στο Αθηναϊκό- Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Γιώργος Κουρουπός. «Όταν έφτασα στη Λεπορέλλα είδα ένα θέμα που με απασχόλησε πάρα πολύ και σκέφτηκα αυτομάτως πόσο αυτό το κείμενο προσφερόταν για ένα μουσικό δράμα. Έχει τα χαρακτηριστικά και τη διαλεκτική της αρχαίας τραγωδίας, όπου όλοι οι ήρωες έχουν δίκιο και παράλληλα κανείς δεν έχει. Η Λεπορέλλα είναι μία σύγχρονη τραγωδία για τη στέρηση της αληθινής ζωής, για το πως ένας άνθρωπος ο οποίος είναι αδικημένος από τη ζωή, είναι στερημένος από αγάπη, μπορεί να οδηγηθεί σε μία παραβατική συμπεριφορά. Οι κρυφές σκέψεις, οι ανομολόγητες επιθυμίες, τα ψεύτικα λόγια, οι βαθιές στερήσεις, τα ψυχικά τραύματα, το ζοφερό κλίμα μιας ακαθόριστης, αλλά κι αναπόφευκτης καταστροφής, όλα καθορίζουν το πολυσύνθετο και απόκρυφο περιβάλλον, το οποίο μόνο η μουσική μπορεί δραστικά να προβάλει, αξιοποιώντας τη συμβολική και συγκινησιακή της διάσταση».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Εξαίρετο δείγμα γραφής της ψυχογραφικής πένας του μάστορα της νουβέλας Στέφαν Τσβάιχ (1881-1942), ενός από τους «ιδανικούς αυτόχειρες» της παγκόσμιας λογοτεχνίας, η «Λεπορέλλα» αποτελεί την τραγική «θηλυκή εκδοχή» του πιστού υπηρέτη Λεπορέλλο στην αριστουργηματική όπερα Ντον Τζοβάννι του Μότσαρτ.

Η υπόθεση του έργου μας τοποθετεί στη Βιέννη στα τέλη του 19ου αιώνα, στο αρχοντικό ενός βαρόνου, όπου μια φιλάργυρη, γεροντοκόρη υπηρέτρια ζει τον ανεκπλήρωτο έρωτα για το αφεντικό της, εξυπηρετώντας τις ανήθικες επιθυμίες του και κρυφακούγοντας πίσω απ’ τον τοίχο. Οι συνέπειες των πράξεών της όμως θα είναι καταστροφικές.

Δουλεύοντας για αρκετούς μήνες πάνω στη σύνθεση μαζί με τη συνδρομή της Ιουλίτας Ηλιοπούλου στο λιμπρέτο, ο Γιώργος Κουρουπός δημιούργησε ένα υποβλητικό δραματικό θρίλερ, που παραμένει πιστό στο πνεύμα της νουβέλας του Τσβάιχ. «Η Ιουλίτα είναι εξαιρετικά δημιουργική και επειδή έχουμε συνεργαστεί αρκετές φορές, συνδεόμαστε και λιγάκι διαισθητικά, αμέσως καταλαβαίνει ο ένας τι ακριβώς ζητάει ο άλλος.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Δουλέψαμε μαζί πάνω στη σύνθεση με πολλή προσοχή και συνεχή συνεργασία, γιατί ναι μεν υπήρχε ένας αρχικός καμβάς στον οποίο συμφωνήσαμε από την αρχή, αλλά κατά τη διάρκεια της γραφής αυτό ανατρεπόταν συνεχώς και έπρεπε να ξαναδούμε τον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσε να γίνει εντελώς φυσιολογική και πλήρης η ανάπτυξη των ηρώων και των επιχειρημάτων τους, γιατί μέσα στη διαλεκτική ο καθένας έχει τις δικές του άριες. Υπό αυτή την έννοια χρειαζόταν συνεχώς ανακατασκευή της δομικής υφής του έργου, να αλλάξουμε δηλαδή κάποιες σκηνές, να φτιάξουμε άλλες, να συμπληρώσουμε κάποιες που δεν είχαμε σκεφτεί γιατί έπρεπε να φωτίσουμε ένα γεγονός το οποίο δεν φωτιζόταν αρκετά μέσα στην αρχική δομή και έτσι μέσα από συνεχή και επίμονη εργασία καταφέραμε μετά από ενάμιση χρόνο περίπου να ολοκληρώσουμε αυτή την όπερα δωματίου».

Η «Λεπορέλλα» αποτελεί ένα εγχείρημα που κορυφώνει την ενασχόληση του Γιώργου Κουρουπού με το μουσικό θέατρο, το οποίο αποτελεί κύριο άξονα του συνθετικού του έργου. Η μουσική του έργου αναδεικνύει και εντείνει τα πολύπλοκα και συχνά αντιφατικά συναισθήματα των ηρώων, φθάνοντας ως την αποκάλυψη της βαθύτερης αλήθειας, αυτής που ούτε ο λόγος ούτε ο νους τολμούν ν’ αγγίξουν. «Το έργο συνδυάζει διαφορετικές μουσικές τεχνοτροπίες. Προσπάθησα να δημιουργήσω μία πολυστυλιστική μουσική για να υπηρετήσω διαφορετικά την κάθε σκηνή και τη σημασία της. Η πρόθεση ήταν το έργο να έχει μία ροή προκειμένου να κρατάει τους θεατές σε εγρήγορση, σε δημιουργική συμμετοχή. Σε αυτό συντελούν φυσικά και οι πολύ αξιόλογοι ερμηνευτές που πλαισιώνουν την παράσταση. Πραγματικά όσο και να έχω δουλέψει στη ζωή μου και ν’ αγαπώ όλα τα έργα που έχω κάνει, νομίζω ότι η Λεπορέλλα, είναι το πιο πλήρες μουσικό θεατρικό έργο που έχω γράψει».

Τον ρόλο της Λεπορέλλας ερμηνεύουν δύο διακεκριμένες Ελληνίδες μεσόφωνοι, η Ειρήνη Καράγιαννη και η Άρτεμις Μπόγρη. Η παράσταση υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) προς την Εναλλακτική Σκηνή.

Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ

 

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης