Ο Αντώνης Μιχ. Πρέκας συγγραφέας και δημοσιογράφος, μας παραδίδει το έκτο ποιητικό βιβλίο του, ένα εξαιρετικά πρωτότυπο έργο που περιλαμβάνει δεκαοχτώ ποιήματα – τραγούδια γραμμένα με τον τρόπο γνωστών ποιητών, από τον Βρεττάκο και τον Καρυωτάκη μέχρι τον Γκάτσο και τους ρεμπέτες και από τον Ελύτη και τον Καρούζο μέχρι τα συνθήματα στους τοίχους της πόλης.

Τα ποιήματα συνοδεύουν ισάριθμα καλλιγραφήματα, σχέδια και μορφές που είναι απολύτως συνυφασμένα με τα ποιήματα.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Το παρόν αποτελεί την  συνέχεια μιας – ας την πούμε έτσι –  «σπουδαστικής προπαίδειας», η οποία ξεκίνησε με το «Συμφωνίες και δωδεκάλογοι» (Ασκήσεις Συμφώνων, ενίοτε και ασυμφώνως προς  το συμφωνημένο Σύμφωνο) του 1988 και εξελίχθηκε με το «Σπονδές Ασπονδύλων» (εκδόσεις Πατάκη) του 1996.    

Πρόκειται για ένα  «παιχνίδι παραλλαγής» επί χάρτου, που σκοπό έχει την συμμετοχή του αναγνώστη σε ένα απρόβλεπτο  «κυνήγι θησαυρού» (ανάργυρου, όμως), με κρυφές λέξεις – κλειδιά και εικόνες – γρίφους, σχεδόν χειροποίητες.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Τελικός, φιλόδοξος στόχος του, να «αναδυθούν», ως κάποιο είδος «παυσίφοβου»  για το αγωνιώδες της Ύπαρξης, οι εξαίσιοι ήχοι και οι αέναες διαδρομές  της  Ελληνικής  γλώσσας, η οποία εξακολουθεί να γοητεύει  περιδιαβαίνουσα του κόσμου  τις «άκρο- λαλιές» και να παραμένει ζώσα στην διαχρονική καθημερινότητά μας.  Διαπερνώντας  την  ανεπαισθήτως, μέσα από τις  “ενδοφλέβιες” λέξεις και τους κληρονομικούς κώδικες των στίχων (ακόμη και των εν δυνάμει) ποιητών μας. Πηγάζοντας από  τις επικές Ωδές του Ομήρου και εκβάλλοντας  μέχρι τα αυτοσχέδια συνθήματα στους τοίχους των κακόφημων παρόδων των Εξαρχείων.

Υπό τον τίτλο  «ΧΑΜΑΙ- ΛΕΟΝΤΑΡΙΣΜΟΙ και μεταμφιέσεις» και υπότιτλο «Στιχουργικά καλλιγραφήματα και απόπειρες μίμησης Ποιητικών πράξεων σπουδαίων», θέλησα να ξεκαθαρίσω από την «βιτρίνα» της προκείμενης συλλογής, όχι μόνο την ταυτότητα των  προθέσεών μου, αλλά και  την  γονιδιακή καταγωγή των «εκθεμάτων» της.

Επί της ουσίας, αναζητώντας  μεθόδους «προσαρμογής» και «επιβίωσης», ως άλλος «χαμαιλέων», επιδόθηκα (καθόλου ανεπαισθήτως) σε μια διττή ιχνηλασία.

Αφενός, επιχειρώντας  ως προς τον τρόπο γραφής  , ποιητικές προσομοιώσεις κατά μίμηση του ύφους άλλων (με φόντο το πολυτονικό ανάγλυφο) και αφετέρου, χρησιμοποιώντας   ως παράλληλο  εικαστικό στοιχείο – «καμουφλάζ»  την παμπάλαιη τεχνική των «καλλιγραφημάτων» (ή «καλλιγραμμάτων) την οποία επανέφερε στο λογοτεχνικό προσκήνιο (πριν από περίπου 100 χρόνια) ο Γάλλος Απωλλιναίρ και την οποία έκτοτε, έχουν χρησιμοποιήσει  εκατοντάδες δημιουργοί. Ανάμεσά τους και ο Γιώργος Σεφέρης.

Η σύνθεση του εξωφύλλου και η εικαστική προσαρμογή των εσωτερικών εικόνων ανήκει στην Κατερίνα Πρέκα.

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης