Έως σήμερα, ο πιο εύκολος τρόπος για τους περισσότερους από εμάς να έχουμε εμπειρία ενός σύγχρονου αρχιτεκτονικού θρύλου, της Casa Malaparte στο Κάπρι, ήταν να δούμε την ταινία του 1963 «Περιφρόνηση» του Ζαν-Λικ Γκοντάρ. Από τις 15 Ιουνίου έως τις 19 Σεπτεμβρίου, ωστόσο, ένα τμήμα της εμβληματικής βίλας αναπαρίσταται στην γκαλερί Gagosian στην Davies Street του Λονδίνου.
Τη βίλα έκτισε το 1937 ο φημισμένος Ιταλός συγγραφέας – και πρωτοποριακή φιγούρα – Κούρτσιο Μαλαπάρτε (γεννήθηκε Kurt Erich Suckert, το 1898) και κατοίκησε εκεί. Ο νεότερος απόγονός του, ο Tommaso Rositani Suckert, δημιούργησε μια έκθεση που μεταφέρει τον επισκέπτη στον χώρο και τον χρόνο: η γκαλερί στο Mayfair προσαρμόστηκε για να μοιάζει με τον κύριο χώρο της βίλας: ένα σπαρτιάτικο πέτρινο δάπεδο και θέα προς τη θάλασσα που κόβει την ανάσα (τη θέα προς τη θάλασσα έχει αιχμαλωτίσει ο φακός του Thomas Lannes και ο επισκέπτης μπορεί να τη δει στις βιτρίνες της λονδρέζικης γκαλερί).
Επιπλέον, ο Tommaso έφερε νέες εκδοχές επίπλων-κλειδιά της Casa Malaparte: ένα τραπέζι, έναν πάγκο και μια κονσόλα (κατασκευάστηκαν στην Ιταλία από τα ίδια υλικά με τα οποία είχαν κατασκευαστεί τα αυθεντικά).
Την αρχική αρχιτεκτονική σύλληψη της βίλας είχε ο Ιταλός αρχιτέκτονας Adalberto Libera, αλλά λέγεται πως ο Μαλαπάρτε κατέληξε να απορρίψει το σχέδιο και να υλοποιήσει δικό του. Πάντα αναφερόταν στη βίλα ως «casa como me (σπίτι σαν εμένα)». «Το σαλόνι στο οποίο βρίσκονται τα αυθεντικά έπιπλα είναι η “καρδιά” της Casa Malaparte και είναι ο χώρος με τη μεγαλύτερη ένταση στην οικία. Τα μεγάλα παράθυρα στη μία και την άλλη άκρη του δωματίου δημιουργούν ένα φως που συνεχώς αλλάζει και προσθέτει κίνηση και σκιά καθ’ όλη τη διάρκεια της μέρας» εξήγησε ο Tommaso, μιλώντας στο Wallpaper.
Στο show επιδεικνύεται και μια σειρά από πορσελάνες σε ύφος μπαρόκ που ήταν στην κατοχή του Μαλαπάρτε – είχε πάθος με τις πορσελάνες Meissen και υαλικά Baccarat – , καθρέφτες διακοσμημένοι με μοτίβα ανθέων, κηροπήγια και γλυπτά που ο συγγραφέας συνέλεγε στα ταξίδια του. Αρχικά, διακοσμούσαν το υπνοδωμάτιο «Favorita» αλλά το 1963 ο Γκοντάρ τα μετακίνησε στο σαλόνι για τις ανάγκες της ταινίας.
«Είναι απολύτως τέλειο» δήλωσε ο Tommaso Rositani Suckert λίγο πριν τα εγκαίνια της έκθεσης.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
