Συνέντευξη στη Σπυριδωνία Κρανιώτη
«Κατ’ αρχάς παρατηρούμε ότι έχει μεγάλη ανάγκη ο κόσμος να γελάσει. Μια παράσταση λοιπόν που έχει χιούμορ ενώ παράλληλα θίγει σοβαρά ζητήματα, γίνεται αυτομάτως ελκυστική για τον θεατή. Γυναίκες, αλλά και άνδρες έρχονται μετά την παράσταση να μας αγκαλιάσουν και να μας δηλώσουν ότι αναγνώρισαν τον εαυτό τους πάνω στη σκηνή. Ο αυτοσαρκασμός είναι λυτρωτικός!» αναφέρει μεταξύ άλλων στο zougla.gr η Όλγα Ποζέλη με αφορμή την παράστασή της «Φάρσες», η οποία παρουσιάζεται στο Θέατρο Φούρνος (μέχρι τις 31 Οκτωβρίου κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 9:15 μ.μ..)
Η πολυτάλαντη Όλγα Ποζέλη σκηνοθετεί εφέτος μια ενδιαφέρουσα παράσταση, στην οποία πρωταγωνιστεί με τη Γόνη Λούκα. «Με το πέρασμα του χρόνου έμαθα να είμαι και “μέσα” και “έξω” και να εμπιστεύομαι το ένστικτο μου και τους συνεργάτες μου. Η διαδικασία δημιουργίας μιας παράστασης είναι μια ολιστική εμπειρία» επισημαίνει η Όλγα Ποζέλη, η οποία αποκαλύπτει στο zougla.gr τα μελλοντικά της σχέδια καθώς και τι ονειρεύεται για την καλλιτεχνική της διαδρομή.
Μιλήστε μας λίγο για το πώς προέκυψε η παράσταση «Φάρσες», τη διαδικασία της σκηνοθεσίας και την αίσθηση σας από αυτό το εγχείρημα.
Η προηγούμενη δουλειά της ομάδας μας, το «Ex Libris», ήταν μια περιπατητική παράσταση μέσα σε βιβλιοθήκες και βιβλιοπωλεία, που στόχο είχε να οδηγήσει ξανά τον θεατή στον μαγικό κόσμο της λογοτεχνίας. Εκεί «συναντήσαμε» τη «Φάρσα» της Έρσης Σωτηροπούλου, ένα πολύ σημαντικό βιβλίο. Εμπνευστήκαμε λοιπόν απ’ αυτό και η συγγραφέας μας, η Μαρία η Γουλή, έγραψε το θεατρικό μας. Οι δικές μας «Φάρσες» είναι μία κωμωδία που σχολιάζει και γελοιοποιεί τις μικροαστικές μας συνήθειες. Πάνω στη σκηνή, δύο γυναίκες κάνουν ακατάπαυστα τηλεφωνικές φάρσες σε ανυποψίαστους άνδρες, τους οποίους επιλέγουν τυχαία από τον τηλεφωνικό κατάλογο, με μόνο κριτήριο το ιδιαίτερο – γελοίο όνομά τους. Ο θεατής με βεβαιότητα θα αναγνωρίσει καταστάσεις και συναισθήματα της καθημερινής του ζωής.
Τι σας γοήτευσε στο συγκεκριμένο έργο;
Το έργο είναι ανάθεση και δουλέψαμε για μήνες με τη Μαρία Γουλή πάνω στα θέματα που θα θίξουμε. Οι γυναίκες του έργου εκδικούνται για την κοινωνική αδικία την οποία υφίστανται στη δουλειά, στην προσωπική και ερωτική τους ζωή καλώντας στην άλλη γραμμή έναν άνδρα, τον οποίο αναγκάζουν να μπει, με έναν τρόπο, στη δική τους άνιση πραγματικότητα. Όσο κι αν έχουμε προχωρήσει, ως κοινωνία, σε μια πιο ισότιμη σχέση ανάμεσα στους άνδρες και τις γυναίκες, ίχνη της πατριαρχίας είναι δίπλα μας και γύρω μας…
Στην παράσταση οι θεατές αναμφίβολα αναγνωρίζουν οικείες καταστάσεις και συναισθήματα και συμμετέχουν σε φάρσες που ίσως ποτέ δεν τόλμησαν να κάνουν. Πώς βλέπετε την ανταπόκριση του κόσμου;
Κατ’ αρχάς παρατηρούμε ότι έχει μεγάλη ανάγκη ο κόσμος να γελάσει. Μια παράσταση λοιπόν που έχει χιούμορ ενώ παράλληλα θίγει σοβαρά ζητήματα, γίνεται αυτομάτως ελκυστική για τον θεατή. Γυναίκες, αλλά και άνδρες έρχονται μετά την παράσταση να μας αγκαλιάσουν και να μας δηλώσουν ότι αναγνώρισαν τον εαυτό τους πάνω στη σκηνή. Ο αυτοσαρκασμός είναι λυτρωτικός!
Πόσο εύκολο είναι να είστε και ηθοποιός και σκηνοθέτις; Ποιο είναι το «κλειδί» της ισορροπίας και της επιτυχίας σας;
Ξεκίνησα ως ηθοποιός. Το μικρόβιο της σκηνοθεσίας με βρήκε αργότερα, στις μεταπτυχιακές μου σπουδές στο Λονδίνο. Στην αρχή ήταν δύσκολα, αλλά με το πέρασμα του χρόνου έμαθα να είμαι και «μέσα» και «έξω» και να εμπιστεύομαι το ένστικτο μου και τους συνεργάτες μου. Η διαδικασία δημιουργίας μιας παράστασης είναι μια ολιστική εμπειρία. Εκεί κολλάει πολλές φορές και η μουσική επιμέλεια, η επιμέλεια κίνησης, τα κοστούμια και άλλα πολλά.
Μιλήστε μας λίγο για τη «Νοητή Γραμμή» και τους στόχους της
Αντί για απάντηση σ’ αυτό σας το ερώτημα θα σας παραθέσω το μικρό μας μανιφέστο:
Στόχος της Νοητής Γραμμής είναι να επικοινωνήσει ιδέες και συναισθήματα με ειλικρίνεια και αμεσότητα. Να καταργήσει τα όρια ανάμεσα στο θέατρο, τον χορό και την προσωπική έκφραση και να προτείνει νέους τρόπους επικοινωνίας που να απευθύνονται και να αγγίζουν όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους.
Ο κόσμος μας, κάθε μέρα και περισσότερο, μας οδηγεί σε μια ζωή που μοναδικός της στόχος είναι η «καλοπέραση». Σ’ αυτήν την «καλοπέραση» δεν χωράει η διαφωνία, ο πόνος, η δυσκολία. Πώς μπορούμε όμως να προχωρήσουμε χωρίς αυτά; Εμείς παρατηρούμε αυτόν τον κόσμο και προσπαθούμε να τον καταλάβουμε και να τον αποκωδικοποιήσουμε με μέσο έκφρασης το θέατρο. Νοιώθουμε ότι πρέπει να ταρακουνήσουμε – και να ενοχλήσουμε ίσως. Πιστεύοντας ότι αυτό θα οδηγήσει στον προβληματισμό και την δράση. Για να τα καταφέρουμε χρειάστηκε και χρειάζεται να παίρνουμε ρίσκα – να μην φοβόμαστε το διαφορετικό, γιατί η διαφορετικότητα είναι αυτή που κάνει την τέχνη να επιβιώνει και να αναπτύσσεται. Πιστεύουμε ότι η ειλικρίνεια και η αφοσίωση αργά ή γρήγορα βρίσκει αποδέκτες και ενώνει όλους εμάς, καλλιτέχνες και κοινό, στον αγώνα μας να καταλάβουμε τα γιατί και να δώσουμε νόημα στη ζωή μας.
Και σίγουρα δεν είναι εύκολο να επιβιώσεις στον στίβο του θεάτρου, αλλά δεν έχουμε παράπονο. Επιχορηγούμαστε από το Υπουργείο Πολιτισμού από το 2001 και ταξιδεύουμε σε φεστιβάλ του εξωτερικού από το 2010!
Πώς θα περιγράφατε τον εαυτό σας με λίγες λέξεις;
Χαρούμενο, επίμονο, ισχυρογνώμονα (δυστυχώς), πιστό φίλο, εθισμένο στην αδρεναλίνη.
Πώς αντιμετωπίσατε την περίοδο της πανδημίας και την υποχρεωτική αποχή από το θέατρο;
Στην πρώτη καραντίνα έκανα μια βουτιά προς τα μέσα η οποία, κάνοντας τον απολογισμό της τώρα, έφερε περισσότερη αυτογνωσία αλλά και μιαν επιτακτική ανάγκη να μην χάσω χρόνο κάνοντας πράγματα που δεν έχουν ουσιαστική σημασία για μένα.
Οι συνεργασίες παίζουν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη ενός καλλιτέχνη. Εσείς είστε ευχαριστημένη από τις μέχρι τώρα συνεργασίες σας;
Οι συνεργάτες σ’ αυτήν τη διαδικασία είναι πολύτιμοι. Κι εγώ δηλώνω όχι απλώς ευχαριστημένη αλλά ευτυχισμένη! Στη Νοητή Γραμμή, μόνιμος συνεργάτης μου είναι ο σκηνογράφος και αρχιτέκτονας Κωστής Δάβαρης. Και μέσα στα χρόνια αγαπημένοι ηθοποιοί, οι οποίοι έρχονται και ξανάρχονται στην ομάδα. Ο Γιώργος Ντούσης, η Στέβη Φόρτωμα, η Ιζαμπέλλα Κυριαζή, η Σοφία Λιάκου, Ο Λάμπρος Παπαγεωργίου, ο Δημήτρης Βέργαδος. Χωρίς αυτούς, η πορεία μας θα ήταν τελείως διαφορετική.
Τι ονειρεύεστε για την καλλιτεχνική σας διαδρομή;
Δεν ονειρεύομαι ρόλους, όπως πολλοί συνάδελφοι. Κι αυτό γιατί πολλά χρόνια τώρα, δημιουργώ παραστάσεις Devised Theatre. Η διαδικασία της επινόησης στο θέατρο είναι μια διαδικασία κατά την οποία μία ομάδα ανθρώπων ξεκινά να δημιουργεί από το μηδέν, χωρίς προϋπάρχον θεατρικό κείμενο. Επιλέγει ένα θέμα που την «καίει» κι αρχίζει την έρευνα. Κατά συνέπεια, δεν υπάρχουν ρόλοι, όπως τους αντιλαμβανόμαστε στο κλασικό θέατρο. Η ιδεολογική βάση της τεχνικής της επινόησης ισοδυναμεί με την έννοια της «ελευθερίας». Οι δημιουργοί της αλληλοεπηρεάζονται και η παράδοση της επινόησης θέλει τις επιρροές, τους δανεισμούς, τις αντιγραφές και τις προσαρμογές επιδεικτικά φανερές σαν ένα φόρο τιμής στην δημιουργική αλληλεπίδραση της καλλιτεχνικής δημιουργίας.
Ποιοι είναι οι στόχοι σας και τα μελλοντικά σας σχέδια; Πώς θα θέλατε να είναι το θέατρο τα επόμενα χρόνια;
Η επόμενη παραγωγή της Νοητής Γραμμής θα είναι ένα κείμενο του Σάκη του Σερέφα, τον οποίο θεωρώ έναν από τους σημαντικότερους λογοτέχνες – θεατρικούς συγγραφείς της χώρας μας. Πρόκειται για μια πειραματική διερεύνηση της ατομικής και συλλογικής μνήμης που κάθε πόλη κρύβει στους δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους της, βασισμένη στην ποιητική του συλλογή« Γιάνννης Μαρία Χένριξ», της οποίας τα ποιήματα πραγματεύονται αληθινά συμβάντα που διαδραματίστηκαν στην πόλη της Θεσσαλονίκης εδώ κι έναν αιώνα.
Όσο για τα πιο μακρόχρονα, το μόνο που ελπίζω είναι να έχω τη δυνατότητα να κάνω παραστάσεις γι’ αυτά τα θέματα που με πονούν και με προβληματίζουν.
