Όταν ο Γιώργος Βασιλειάδης ανελάμβανε τον Νοέμβριο του 2016
την ηλεκτρική καρέκλα του Υφυπουργού Αθλητισμού,
ήξερε ότι θα έβρισκε μπροστά του πολλά χέρια που θα επιχειρούσαν… να τον βάλουν στην πρίζα.
Όπως αποδείχθηκε, ήταν προετοιμασμένος για αυτά που θα συναντούσε,
και, τηρουμένων των αναλογιών,
βγήκε αλώβητος από τα απανωτά καυτά εμπόδια που συνήντησε στο διάβα του.
Διόλου τυχαίο, ότι εδώ και μεγάλο διάστημα είναι -σε δημοσιογραφικό επίπεδο- περιζήτητος·
διότι ακόμη κι όταν δεν υπάρχει θέμα, οι παρεμβάσεις του δημιουργούν θέμα.
…
Τι ρωτάς, λοιπόν,
όταν πηγαίνεις να κάνεις συνέντευξη σε έναν άνθρωπο ο οποίος έχει ερωτηθεί για τα πάντα;
Αυτό αναρωτήθηκα,
και η απάντηση που έδωσα στον εαυτό μου απετέλεσε την πυξίδα με βάση την οποία πορεύθηκα.
Όταν ένας άνθρωπος έχει ερωτηθεί για τα πάντα,
τον ρωτάς αυτά που οι άλλοι δεν έχουν τολμήσει να ρωτήσουν,
αυτά που οι άλλοι δεν έχουν αξιολογήσει ως σημαντικά,
αλλά κάνεις και κάτι ακόμη..:
Τον αφήνεις να μιλάει χωρίς να ρωτάς· ενίοτε, η Σιωπή είναι ο μεγαλύτερος εξομολογητής!
…
Ως εκ’ τούτων, είναι βέβαιο ότι όσα θα αναγνώσετε,
δεν συνιστούν «μία ακόμη συνέντευξη»,
αλλά μία απολαυστική συνέντευξη όπου δεν κυριαρχούν τα ίδια και τα ίδια·
ο Δημοσιογράφος και ο Πολιτικός συζητούν με θέρμη για τα καυτά μέτωπα,
παρεξηγήσεις λύνονται, διευκρινίσεις δίδονται, ειδήσεις βγαίνουν·
ακόμα και τα Ίδια φαντάζουν Διαφορετικά!
…
Σήμερα, λοιπόν, ο Υφυπουργός Αθλητισμού, Γιώργος Βασιλειάδης, απαντάει στα «αναπάντητα»:
* Πότε και πώς έγινε Ολυμπιακός;
* Ποια γκολ τού έχουν μείνει αξέχαστα;
* Είχε πανηγυρίσει τη «Ριζούπολη»;
* Ποια είναι η γνώμη του για τη «Θύρα 7» και για το «No Politica»;
* Πώς αισθάνεται για το γεγονός
ότι στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» δεν έχει υψωθεί πανό στη μνήμη του Παύλου Φύσσα;
* Θεωρεί ειλικρινή τη «συγγνώμη» του Ιβάν Σαββίδη για το περιβόητο συμβάν της Τούμπας;
* Θα είναι κερδοφόρα ή επιζήμια η συμφωνία της Ε.Ρ.Τ.
με τις -έως πρόσφατα- «τηλεοπτικώς άστεγες» ομάδες;
* Τι απαντά στην καινοτόμο πρόταση της «Ζούγκλας»,
για καθιέρωση μαθήματος στα σχολεία, με αντικείμενο την «Αθλητική Παιδεία»;
…
ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗ.
Τα ξαναλέμε στο «ΥστερόΓιωργο»!
Αγαπητέ Υφυπουργέ,
είναι μοιραίο ότι σε αυτήν τη συνέντευξη θα μπούμε στο σκληρό κομμάτι των αρμοδιοτήτων σας,
που αφορά στο Ελληνικό Ποδόσφαιρο,
αλλά θα ήθελα να ξορκίσουμε έστω και προσωρινώς αυτήν τη σκληρή μοίρα,
ξεκινώντας με τρυφερό τρόπο.
Θα ήθελα να μού μιλήσετε για την παιδική σας ηλικία
και για τη σχέση που είχε ο μετέπειτα Υφυπουργός Αθλητισμού με το Παιχνίδι.
Γεννήθηκα στον Πειραιά, στη Νίκαια, και από μικρό παιδί μού άρεσε το Ποδόσφαιρο.
Αυτό ήταν το αγαπημένο μου παιχνίδι,
το οποίο για ένα μεγάλο κομμάτι τής ζωής μου
απετέλεσε τον συνεκτικό κρίκο ανάμεσα σε εμένα και στους φίλους μου.
Από την άλλη, ακριβώς επειδή προσπαθούσα να ήμουν και καλός μαθητής,
αυτά τα δύο αντικείμενα ήταν δύσκολο να συνδυαστούνε·
έτσι, συν τω χρόνω, περιορίστηκα να το απολαμβάνω πηγαίνοντας στο γήπεδο και όχι παίζοντας.
Και, παρά το γεγονός ότι η έντονη πολιτικοποίηση που έχει επικρατήσει τον τελευταίο καιρό,
δεν μου επιτρέπει να πηγαίνω, ούτε όσο θέλω, ούτε όπου θέλω,
δεν μπορώ να δεχτώ ότι δεν θα πηγαίνω στο γήπεδο·
μου αρέσει ως «ατμόσφαιρα», μ’ αρέσει όλο αυτό το πράγμα που λέμε «ποδόσφαιρο».
Άρα, θα εξακολουθήσω να πηγαίνω…
Οι δημοσιογράφοι επιμένουν να σας ρωτούν διαρκώς «Τι ομάδα είστε;»
και εσείς -στο πλαίσιο μίας δικαιολογημένης θεσμικής διπλωματίας-
αποφεύγετε συνήθως να απαντήσετε ονομαστικά.
Εγώ, λοιπόν, δεν θα σας ρωτήσω «Τι ομάδα είστε;», αλλά πώς γίνατε Ολυμπιακός;
Υπήρχε οικογενειακή παράδοση;
Καμία οικογενειακή παράδοση.
Ο πατέρας μου ήταν «Προοδευτική» και η μάνα μου ήταν Α.Ε.Κ.!
Καλά, μετράει οι μαμάδες τι είναι; (γέλια)
Παρεμπιπτόντως, παίζει ρόλο για εσάς τι ομάδα είναι μία γυναίκα
ή είστε λίγο πιο «σεξιστής» στο συγκεκριμένο θέμα;
Γιατί εμένα δεν με απασχολεί στο ελάχιστο τι ομάδα είναι η κοπέλα μου.
Κι εμένα δεν μ’ απασχολεί,
αλλά δεν θα μπορούσα να συνυπάρξω και με κάποιον άνθρωπο
ο οποίος είναι κι εντελώς απέναντι, και να τσακωνόμασταν γι’ αυτά τα θέματα…
Θα τσακωνόσασταν;
Θα τσακωνόσασταν με τη γυναίκα σας εάν ήταν Παναθηναϊκός;
Σε μια δύσκολη στιγμή…
Αν με εκούρδιζε μετά από ένα ντέρμπι που δεν είχε πάει καλά, προφανώς.
Όμως, ιδίως παλαιότερα, μετά από άτυχα αποτελέσματα, επεδίωκα να μην ήμουν μαζί με κόσμο.
Κλεινόσασταν στον εαυτό σας επειδή απλώς θέλατε να απομονωθείτε
ή γιατί μπορεί και να τσακωνόσασταν;
Για τα πάντα… (χαμογελάει με νόημα)
Ας επανέλθουμε στη βάση του ερωτήματος. Πώς γίνατε Ολυμπιακός;
Ήμουν 6-7 ετών, αλλά το θυμάμαι ακόμα και τώρα σαν σε όνειρο.
Έπαιζε ένα ματς Ολυμπιακός-Κραϊόβα (1984)
και θυμάμαι μία πομπή νέων παιδιών με σημαίες να κατεβαίνουν προς το γήπεδο.
Αυτή η εικόνα με συνεπήρε…
Λίγες ώρες μετά,
και ενώ έχω καθίσει το βράδυ να κάνω τα μαθήματα του σχολείου της επομένης μέρας,
στην τηλεόραση αρχίζει να μεταδίδεται το συγκεκριμένο παιχνίδι.
Ήτανε για μένα μια μαγεία, που με συνεπήρε, με εκαθόρισε και με έκανε Ολυμπιακό.
Ποιο γκολ του Ολυμπιακού έχετε πανηγυρίσει περισσότερο;
Και επίσης, πότε αισθανθήκατε δυστυχής με μία αποτυχία;
Εγώ, ας πούμε, έχω το σουτ του Βλάοβιτς με τη Μπαρτσελόνα στο «Καμπ Νόου»,
όπως φαντάζομαι όλοι οι Παναθηναϊκοί ανά την Υφήλιο.
(το βλέμμα του σκοτεινιάζει· χαμηλώνει τον τόνο της φωνής του)
Εεε… Το γκολ της Γιουβέντους. Αυτό είναι… Το γκολ της Γιουβέντους.
Ο «αέρας».
Ο αέρας.
Και, το έχω επιβεβαιώσει αυτό πλέον και ως Υφυπουργός Αθλητισμού,
καθώς μού έχουνε πει ειδικοί ότι όντως κάποια σημεία του Ο.Α.Κ.Α. αναπτύσσουνε ρεύματα.
Αλλά όπως και να ’χει, αυτή ήταν μία στιγμή που σε σημαδεύει.
Κάποια στιγμή έξαλλης χαράς;
Παρ’ ότι Παναθηναϊκός,
μου έχει μείνει έντονα στη μνήμη το γκολ του Γιαννακόπουλου με την Πόρτο.
Δεν ξεχνιέται αυτό.
Όπως επίσης, θυμάμαι πολύ έντονα και με μεγάλη συγκίνηση
το πρώτο ματς του Ολυμπιακού στο «Τσάμπιονς Λιγκ» μετά από τα «πέτρινα χρόνια» (1997),
όπως και το γκολ του «Τζόλε» στο 4-3 με την Α.Ε.Κ. (2002).
Πολλές φορές, όμως, είναι κι η παρέα που καθορίζει την ένταση των συναισθημάτων.
Αγαπητέ Υφυπουργέ, συνυπολογίζοντας τη θεσμική σας ιδιότητα,
θα σάς υποβάλω μία εξαιρετικά δύσκολη ερώτηση..:
Είχατε πανηγυρίσει τη «Ριζούπολη»;
Το 2003 ήμουνα στη Γλασκώβη όπου σπούδαζα.
Είδα τον αγώνα μέσω Διαδικτύου
και με την παρέα που παρακολουθούσαμε το ματς δεν είχαμε πλήρη εικόνα για αυτά που γινόντουσαν.
Ναι. Πανηγύρισα.
Πανηγυρίσατε φυσιολογικά, γιατί δεν είχατε την «εικόνα».
Πανηγύρισα το 3-0. Ναι.
Εκ’ των υστέρων,
κρίνοντας τώρα με μία χρονική αποστασιοποίηση 15 ετών,
και με δεδομένο ότι στη ζωή συμβαίνουν πράγματα που μας ωριμάζουν ή και μας ξενερώνουν,
πώς το βλέπετε εκείνο το ματς;
Κοιτάξτε…
Όσο είσαι μικρός, είσαι και πιο ανεκτικός στο καφριλίκι, έτσι;
Σωστό.
Αυτή είναι μία πραγματικότητα, λοιπόν,
και ακόμα και στα νομοθετήματά μας
δεν μπορούμε να σχεδιάζουμε πέρα απ’ αυτήν την πραγματικότητα.
Πάντως, οπωσδήποτε όταν μεγαλώνεις και ωριμάζεις, σε ξενερώνουνε πράγματα.
Αντιλαμβάνεσαι τις καταστάσεις με διαφορετικό τρόπο
και βλέπεις πράγματα τα οποία κάνουνε ζημιά τελικά.
Έχετε νοιώσει ξενερωμένος με τον Ολυμπιακό;
(αναστεναγμός) Ναι.
Πότε;
Δεν έχει νόημα να απαντήσω συγκεκριμένα.
Κοιτάξτε…
Επειδή τώρα που μιλάμε είναι μία πολύ τεταμένη περίοδος
και επειδή ο καθένας μπορεί μετά να κάνει σπέκουλα
ακόμα και στο «και», αλλά και στην τελεία που θα χρησιμοποιήσω, δεν θα ήθελα…
Προσωπικώς, για να μιλήσω κι εγώ σχηματικά,
θα σεβαστώ τα «και» σας και τις τελείες σας σε απόλυτο βαθμό.
Όμως, καταλαβαίνω τι εννοείτε…
Άλλωστε, αυτό το «ξενέρωμα» δεν είναι μία προσωπική μου αίσθηση·
είναι εμφανέστατο και στον κόσμο.
Πάρα πολλοί άνθρωποι που πηγαίναν’ γήπεδο για χρόνια, το κόψανε·
όλοι έχουμε φίλους και παρέες που πλέον ανήκουν σ’ αυτήν την κατηγορία.
Είμαστε, λοιπόν, σε ένα πολύ κρίσιμο σημείο.
Και ελπίζω ότι με τις παρεμβάσεις που έχουμε κάνει ως Υφυπουργείο Αθλητισμού,
θα μπορέσουμε να ξεφύγουμε απ’ αυτό το τέλμα.
Ωραία. Ας έλθουμε τώρα στο θεσμικό σας πεδίο…
Κατ’ αρχάς,
θέλω να μου πείτε πώς αντιδράσατε
όταν σάς επρότεινε ο Αλέξης Τσίπρας να αναλάβετε το συγκεκριμένο Υφυπουργείο.
Με δεδομένη τη δηλητηριασμένη σκέψη που υπάρχει στην αθλητική μας κοινωνία,
αλλά και εν’ γένει στην κοινωνία μας,
σκεφθήκατε ότι η αγάπη σας για τον Ολυμπιακό
θα αποτελούσε ένα πρώτης τάξεως αντικείμενο για σπέκουλα;
Είχατε ενδοιασμούς; Διστάσατε;
Κατ’ αρχάς, όταν σου κάνει μία πρόταση ο Πρωθυπουργός,
και μάλιστα, την ιδιαιτέρως τιμητική πρόταση να σε υπουργοποιήσει,
δεν χωράν’ δεύτερες σκέψεις· πόσω μάλλον, όταν είσαι και ταγμένος πολιτικά σ’ έναν σκοπό.
Άρα, δεν επέρασε κάποια δεύτερη σκέψη από το μυαλό μου,
διότι γνωρίζω και τον εαυτό μου, αλλά και τη θέση του κόμματός μου.
Εμείς δεν είχαμε, δεν έχουμε και δεν θα έχουμε ως σκοπό
να βλάψουμε οποιανδήποτε ομάδα και οποιοδήποτε πρόσωπο·
το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να μπουν κανόνες και να ισχύουν έναντι όλων.
Αυτός, άλλωστε, είναι και ο λόγος που πολλές φορές γίνομαι δυσάρεστος.
Και χαίρομαι που ακόμα και σήμερα οι Ολυμπιακοί με κατηγορούν ότι είμαι Π.Α.Ο.Κ..
(τον διακόπτω)
Για να κάνουμε λίγο χιούμορ, «Π.Α.Ο.Κ.» αποκλείεται να σας κατηγορήσουνε ότι είστε.
Ας πούμε πως, θα ισχυριστούν ότι είστε «Αντιμαρινακικός».
Ναι.
Οι Παοκτζήδες με τη σειρά τους θα πούν’ ότι είμαι Α.Ε.Κ.,
οι Αεκτζήδες ότι είμαι Ολυμπιακός.
Αγαπητέ Υφυπουργέ, ότι είστε Ολυμπιακός δεν θα σάς κατηγορήσουν μόνο οι Αεκτζήδες.
Όλοι σάς κατηγορούν γι’ αυτό. (γέλια)
Δεν μ’ απασχολεί.
Εγώ προσπαθώ να κρατώ ίσες αποστάσεις έναντι όλων και να τηρείται η Νομιμότητα.
Να γίνουν οι θεσμικές αλλαγές που χρειάζονται,
ούτως ώστε το Ελληνικό Ποδόσφαιρο
να γίνει «Βιομηχανία Θεάματος» και συνάμα «Οικονομική Βιομηχανία».
Έτσι, και ο κόσμος θα ικανοποιεί την ανάγκη του να ξεδίνει, αλλά και η οικονομία θα κινείται.
Αναφερθήκατε σε ομάδες
και θεωρώ ότι αυτή είναι η κατάλληλη στιγμή
για να σας ρωτήσω για τα ανοιχτά μέτωπα που έχουν μαζί σας ο Ολυμπιακός και ο Π.Α.Ο.Κ..
Ας ξεκινήσουμε με την ομάδα που αγαπάτε,
και θα ήθελα -προτού μπούμε στα πρακτικά ζητήματα-
να μου πείτε την άποψή σας για το «No Politica» της «Θύρας 7».
Προσωπικώς,
έχω την άποψη ότι το Ποδόσφαιρο και εν’ γένει ο Αθλητισμός δεν πρέπει να πολιτικοποιούνται·
στο γήπεδο πηγαίνουμε για να υποστηρίξουμε την ομάδα μας και να απολαύσουμε το παιχνίδι.
Θεωρείτε ότι δεν έχει υπεισέλθει η πολιτική, και μάλιστα με φασιστικό τρόπο,
στις τάξεις του κόσμου του Ολυμπιακού;
Δεν λέω ότι ο κόσμος του Ολυμπιακού είναι φασίστας.
Λέω ότι αυτήν τη στιγμή κυριαρχεί στους κόλπους του ένα σύστημα,
το οποίο ρέπει προς την Ακροδεξιά και τον Νεο-Ναζισμό,
υπό τον μανδύα ενός υποκριτικού «No Politica».
Σάς θυμίζω την πρόσφατη περίπτωση με τον Αλβανό-Κοσοβάρο προπονητή Μπέσνικ Χάσι.
Θα ήταν λάθος εάν επιχειρήσουμε με κλισέ και τσιτάτα
να στοχοποιήσουμε συγκεκριμένες ομάδες και θύρες οπαδών,
διότι εδώ μιλάμε συνολικά για το Οπαδικό Κίνημα.
Στην εποχή μας,
το Οπαδικό Κίνημα βάλλεται εν’ τω συνόλω του από ακροδεξιά στοιχεία
και μάλιστα αυτό συμβαίνει ακόμη και σε ομάδες
που ιστορικά ήτανε πιο κοντά στον Αναρχικό Κόσμο ή στον Κόσμο της Αριστεράς.
Δεν μπορούμε λοιπόν να προσωποποιήσουμε το φαινόμενο στον Ολυμπιακό.
Αγαπητέ Υφυπουργέ, η «Θύρα 7» είναι η μοναδική από τις θύρες των μεγάλων ομάδων,
που ακόμη περιμένουμε να αναρτηθεί πανό για τον Παύλο Φύσσα.
Πώς αισθάνεστε εσείς ως Αριστερός και Ολυμπιακός γι’ αυτό;
Προφανώς, αυτό είναι κάτι που με χαλάει.
Αλλά επιμένω ότι θα ήταν σφάλμα
αν προσπαθήσουμε να καταπολεμήσουμε ένα συνολικό φαινόμενο,
υποκύπτοντας στον πειρασμό της στοχοποίησης.
Πριν περάσουμε σε όσα σας προσάπτουν κατά το τελευταίο διάστημα
οι ιθύνοντες της «Π.Α.Ε. Ολυμπιακός»,
να κλείσουμε με ένα ακόμη θέμα που αφορά στη «Θύρα 7».
Στο προηγούμενο πρωτάθλημα αναρτούταν στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης»
ένα πανό που δεν θα το λέγαμε και ορισμό του «No Politica», το οποίο έγραφε..:
«Κράτος δεν είναι ο Πρωθυπουργός. Κράτος είναι ο Ολυμπιακός.».
Και σας ερωτώ..:
Μήπως, επιχειρώντας να αποφύγουμε τη στοχοποίηση,
πυροδοτούμε ακουσίως τη θεσμική και συνταγματική εκτροπή;
Σημειολογικά μιλώ και όχι κυριολεκτικά.
Ελάτε τώρα, μη δραματοποιούμε τα πράγματα.
Δεν θα καθίσουμε να μιλάμε για θεσμική και συνταγματική εκτροπή
επειδή δέκα ανεγκέφαλοι σηκώσαν’ ένα πανό.
Και στο τέλος-τέλος,
εάν κάποιοι θέλουνε να κάνουνε πολιτική μέσα απ’ το Ποδόσφαιρο,
εμείς δεν θα παίξουμε στους δικούς τους ρυθμούς.
Εάν κάποιοι θέλουνε να δηλητηριάσουνε το σύνολο του Αθλητισμού
και να αναγκάσουν την Κυβέρνηση να κάνει παρεμβάσεις για να φαίνεται ότι στοχοποιεί ομάδες,
εμείς αρνούμαστε να μπούμε σ’ αυτήν τη λογική.
Ο ίδιος ο κόσμος του Ποδοσφαίρου τούς περιθωριοποιεί αυτούς, ο ίδιος ο κόσμος τούς κατακρίνει.
Ο ίδιος ο κόσμος τούς κατακρίνει.
Πάμε και στον «επίσημο» Ολυμπιακό,
ο οποίος σας επιτίθεται σε κάθε ευκαιρία και σας έχει ανακηρύξει σε «persona non grata».
Προσφάτως,
σας ελοιδόρησε με οξύτατο τρόπο
για τη συμφωνία της Ε.Ρ.Τ. με τις -μέχρι πρότινος- τηλεοπτικώς «άστεγες» ομάδες,
κάνοντας λόγο για «τηλεοπτική προσφορά Βασιλειάδη»,
ενώ χαρακτηριστικό είναι και το απόσπασμα της ανακοίνωσης όπου λέει..:
«Με σκοπό καθαρά ψηφοθηρικό, αλλά και με στόχο καθαρά την αιχμαλωσία του Ποδοσφαίρου,
ο κύριος Υπουργός μοιράζει τα εκατομμύρια του Ελληνικού Λαού,
ο οποίος ματώνει καθημερινά για να τα βγάλει πέρα…».
Τι απαντάτε;
Λοιπόν…
Η Ε.Ρ.Τ. έχει αγοράσει ένα τηλεοπτικό προϊόν
και μπαίνουνε πλέον συγκεκριμένοι κανόνες στο ποδόσφαιρό μας,
οι οποίοι δεν είχανε μπει κατά τα τελευταία 30 χρόνια της λειτουργίας του.
Θεσμοθετούνται ο εξωτερικός οικονομικός έλεγχος, η λογοδοσία,
οι τιμωρίες και τα πρόστιμα
σε περίπτωση δημιουργίας χρεών προς το Δημόσιο, προς Ασφαλιστικά Ταμεία,
προς ποδοσφαιριστές, προς προπονητές.
Αυτή η συμφωνία είναι ένα συνολικό πακέτο,
που σημειωτέον γίνεται με χρήματα τα οποία αποτελούν πλεόνασμα στα ταμεία της Ε.Ρ.Τ.
και δεν θα προκύψουν από αφαίμαξη του Έλληνα πολίτη.
Επίσης, να τονίσω ότι εάν το ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα δεν ξεκινούσε εγκαίρως,
θα υπήρχε και μία δεδομένη επιβάρυνση στα δημοσιονομικά έσοδα του ίδιου του Προϋπολογισμού,
με δεδομένο ότι από το Στοίχημα, και δη, από τους αγώνες του Ελληνικού Πρωταθλήματος,
αντλούμε ένα πολύ μεγάλο μέρος των συνολικών εσόδων.
Επομένως, επ’ ουδενί πρόκειται για «μάτωμα».
Αντιθέτως, είναι μία σοβαρότατη επένδυση,
καθώς φέρνουμε το Ελληνικό Πρωτάθλημα σε όλα τα ελληνικά σπίτια·
και όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Ομογένεια.
Δεν είμαστε μόνο 12.000.000 οι Έλληνες· άλλοι τόσοι, και παραπάνω, είναι μετανάστες·
ιδίως τα τελευταία χρόνια έχει φύγει πολύς νεολαίος κόσμος στην Ευρώπη.
Ε, λοιπόν, μέσα από το Ποδόσφαιρο κρατάμε αυτόν τον κόσμο σε επαφή με την Πατρίδα.
Εν’ κατακλείδι, είναι μία πολύ καλή και έντιμη συμφωνία,
με βάση και τα οικονομικά δεδομένα της προηγούμενης χρονιάς,
ενώ θα πρέπει να συνυπολογίσουμε
ότι -μετά και από τη μείωση των ομάδων σε 14- έχουμε να κάνουμε με ένα νέο προϊόν.
Πόσα χρήματα θα πάρουν οι ομάδες για τη διετή συμφωνία;
Πόσα χρήματα θα εκταμιευθούν από την Ε.Ρ.Τ.;
Το ποσό που θα εκταμιευθεί από την Ε.Ρ.Τ. για τα δύο χρόνια, είναι 45.000.000 περίπου.
Ως Υφυπουργείο, έχετε κάνει μελέτη για τα προσδοκώμενα έσοδα;
Έχουν υπάρξει εμπεριστατωμένοι υπολογισμοί;
Έχουν γίνει υπολογισμοί από το Υπουργείο Τύπου και για τα έσοδα που μπορεί να υπάρξουνε,
αλλά αυτό που θέλω να τονίσω είναι
-με δεδομένα και όσα αντανακλαστικά οφέλη σάς προανέφερα-
ότι η Ε.Ρ.Τ. δεν λειτουργεί μόνο με βάση τα έσοδα.
Συμφωνούμε.
Απλά, μπορούμε να κάνουμε μία αναφορά στα υπολογιζόμενα έσοδα;
Είστε σε θέση να μάς δώσετε μία τάξη μεγέθους;
Αυτά θα τα δούμε από τον Σεπτέμβρη,
όταν θα γίνει και η επίσημη παρουσίαση τού προγράμματος.
Υπάρχει περίπτωση σε οικονομικό επίπεδο να δούμε ζημία;
Στο συγκεκριμένο θέμα δεν κινούμαστε αποκλειστικώς με αυτήν τη λογική·
το οικονομικό κομμάτι είναι πολύ σημαντικό μεν, αλλά εν’ προκειμένω δεν αποτελεί πανάκεια.
Εμείς πάμε να φτιάξουμε ένα καινούργιο προϊόν για τη Δημόσια Τηλεόραση, για τους Έλληνες πολίτες.
Και προσδοκούμε, ότι στο τέλος αυτού του εγχειρήματος το πρόσημο θα είναι θετικό.
Κλείσαμε το θέμα του Ολυμπιακού, κλείσαμε και το θέμα της Ε.Ρ.Τ..
Προτού πάμε στον επίλογο αυτής της συζήτησης,
εκκρεμεί το ανοιχτό σας μέτωπο με τον Π.Α.Ο.Κ..
Η τωρινή σας σχέση με τον πρόεδρο τού Π.Α.Ο.Κ., τον κύριο Σαββίδη,
είναι σε καλό επίπεδο συνεννόησης;
Διότι, τότε που έλαβε χώρα η εισβολή του στον αγωνιστικό χώρο της Τούμπας,
είχατε εκφραστεί με άκρως αρνητικό τρόπο.
Δεν θέλω και πάλι να προσωποποιούμε τα πράγματα.
Οι σχέσεις μου με τους προέδρους όλων των Π.Α.Ε. είναι ουδέτερες· και αυτές οφείλουν να είναι.
Ο κόσμος του Π.Α.Ο.Κ. γιατί σάς μέμφεται;
Σάς ξαναλέω ότι δεν με απασχολεί τι θα πει ή τι θα σκεφτεί ο καθένας.
Προσπαθώ να κρατώ ίσες αποστάσεις έναντι όλων.
Μιλήσανε τα γεγονότα.
Εγώ δεν υποτιμώ ούτε τον κύριο Σαββίδη,
ούτε και την προσφορά του στο Ελληνικό Ποδόσφαιρο με τις επενδύσεις που έχει κάνει.
Αλλά από ’κεί και μετά, το ότι επενδύει κάποιος,
δεν σημαίνει ότι τον αφήνει και στο απυρόβλητο όταν κάνει λάθος κινήσεις.
(του επισημαίνω με χιούμορ τη γλωσσική σημειολογία)
Πόσω μάλλον, «απυρόβλητο» όταν μιλάμε και για πιστόλι, έτσι;
Επιμένω..: Όταν κάνει λάθος κινήσεις.
Κατά τα λοιπά, θεωρώ ότι το θέμα αυτό έχει κλείσει.
Έχει κλείσει;
Και ο ίδιος ο κύριος Σαββίδης αντελήφθη
-και είναι προφανές αυτό, και από τις δηλώσεις του, αλλά και απ’ τον τρόπο συμπεριφοράς του-
ότι ήτανε το λάθος εκείνης της στιγμής.
Οπότε, πορευόμαστε πλέον σε νέες βάσεις. Εμείς δεν στοχοποιούμε.
Αγαπητέ Υφυπουργέ,
στην περίπτωση του Ιβάν Σαββίδη,
μήπως άθελά σας συμμετείχατε στη στοχοποίηση που έχει υποστεί αυτός ο άνθρωπος
από εγχώρια πολιτικά και μιντιακά παράκεντρα;
Πριν από το επίμαχο συμβάν είχε στηθεί μία ολόκληρη εκστρατεία εις βάρος του,
όπου -μεταξύ άλλων- χαρακτηριζόταν από τούς γνωστούς υποκινητές τού «No Politica»
με μειωτικούς και ρατσιστικούς όρους όπως «φιλοξενούμενος» και «Ρωσοπόντιος».
Δύο μέρες μετά το -πράγματι, αποτρόπαιο- περιστατικό με το όπλο,
εμφανισθήκατε στο δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ1
και όταν ερωτηθήκατε από τον Νίκο Χατζηνικολάου
αν θεωρούσατε πως ήταν ειλικρινής η «συγγνώμη» του κυρίου Σαββίδη,
είχατε απαντήσει «Αυτό ας το κρίνουν οι δικαστές.».
Είναι προφανές. Το τι πιστεύω εγώ, παίζει κάναν ρόλο;
Δεν παίζει;
Απολύτως κανέναν όταν έχεις όργανα.
Όργανα στην κρίση μιας συγγνώμης;
Σε επίπεδο θεσμικής λειτουργίας,
τι ρόλο παίζει αν εγώ πιστεύω ότι ο Σαββίδης την εννοεί τη «συγγνώμη»;
Ναι, το πιστεύω.
Ναι, το πιστεύω.
Η πράξη πρέπει να μείνει ατιμώρητη;
Όχι βέβαια.
Το σύνολο της πράξης, λοιπόν, θα το έκριναν οι δικαστές.
Αυτό ακριβώς εννοούσα.
Το τι πιστεύω εγώ, ή ο οποιοσδήποτε άλλος υπουργός, σε περιπτώσεις σαν και αυτή,
είναι αδιάφορο.
Το θέμα είναι, σ’ αυτήν τη χώρα να έχουμε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο κανόνων,
που ισχύει για όλους, ανεξάρτητα από αυτό που πιστεύεις προσωπικά.
Η προσωπική μου άποψη είναι ότι, ναι, προφανώς πιστεύω ότι έχει πειστεί ότι έκανε λάθος.
Εκείνην την ώρα πώς ακούγεται όμως;
Εγώ δεν σας λέω σε όλους·
σε πολλούς, πώς ακούγεται, ο Υφυπουργός Αθλητισμού να λέει «Ας το κρίνουν οι δικαστές…»;
Δεν είναι αναμενόμενο να σου πει ο άλλος
«Δεν έχεις άποψη;
Δεν μπορείς να κρίνεις αν αυτός ο άνθρωπος είναι ειλικρινής ή ψεύτης;»;
Όταν λοιπόν υπάρχει ένα τέτοιο κλίμα
που δημιουργείται και υποδαυλίζεται από τα γνωστά παράκεντρα…
Όταν -πέρα από κάθε δημοσιογραφική δεοντολογία-
τον αποκαλούν στα δελτία ειδήσεων «πιστολέρο» και «Καραγκιόζη»·
θεωρώ, αγαπητέ Υφυπουργέ,
ότι εκείνες τις ώρες το «Ας το κρίνουν οι δικαστές…»
έριχνε νερό στον μύλο όσων έστηναν ένα σκηνικό καπηλείας προς ίδιον όφελος.
Με συγχωρείτε… Με συγχωρείτε…
Με τον τρόπο που το θέτετε, είναι σαν να βάζετε ζήτημα ότι μερολήπτησα κατά του Π.Α.Ο.Κ..
Όχι. Χρησιμοποίησα εξ’ αρχής τη διατύπωση «άθελά σας».
Ακούστε…
Σε τέτοια θέματα ο καθένας δεν πρέπει να υπερβαίνει τον θεσμικό του ρόλο.
Όταν λοιπόν ερωτήθηκα ως Υφυπουργός Αθλητισμού για το συγκεκριμένο θέμα,
όφειλα να απαντήσω με τη θεσμική μου ιδιότητα.
Αν δεν το έπραττα και έμπαινα στη διαδικασία να εκφράσω προσωπική αξιολόγηση,
ελλόχευε ο σοβαρός κίνδυνος να κατηγορούμουν ότι έκανα προσπάθεια επιρροής πάνω στη Δικαιοσύνη.
Και να σας πω και κάτι για τον κλάδο σας..;
Με τον τρόπο που λειτουργεί το ίδιο το Δημοσιογραφικό Σύστημα,
αν εγώ εκείνη τη στιγμή έβγαινα κι έλεγα
«Ναι, πιστεύω ότι η “συγγνώμη” του κυρίου Ιβάν Σαββίδη είναι ειλικρινής.»,
οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι θα λέγατε «Προσπαθεί να τον καλύψει και στέλνει μήνυμα στους δικαστές…».
Εσείς θα το λέγατε.
(κάνω μορφασμό ότι δεν θα το έλεγα)
Εσείς θα το λέγατε. Όταν λέω «Εσείς» εννοώ «οι δημοσιογράφοι».
Εσείς θα το λέγατε.
Λοιπόν…
Ας μάθουμε σε αυτόν εδώ τον τόπο να λειτουργούμε με βάση τη Λογική
και με βάση τούς Κανόνες.
Αυτό που θα πρέπει να κρίνουμε όσον αφορά στην περυσινή χρονιά,
είναι αν τηρηθήκαν’ οι κανόνες.
Αν δεν τηρηθήκαν’, να εντοπίσουμε πού υπήρξε πρόβλημα.
Και είδαμε περιστατικά πέρυσι όπου υπήρξαν αντινομίες…,
και ζητήσαμε να διορθωθούν αυτές οι αντινομίες…,
και διορθωθήκαν’ αυτές οι αντινομίες.
Εκεί πρέπει να κρινόμαστε.
Αλλιώς, θα κάνουμε πολιτικό διάλογο ζούγκλας…
(ξάφνου κοντοστέκεται· θυμάται σε ποιο Μέσο δίνει συνέντευξη…)
Όχι, δεν θέλω να πω «…ζούγκλας».
(γελώ)
Αγαπητέ Υφυπουργέ, μιλήστε ελεύθερα. Δεν προσβάλλομαι.
Εεε… Μη φανεί ως αγένεια στην ιστοσελίδα σας.
Μην ανησυχείτε· η δική μας «Ζούγκλα» διαθέτει χιούμορ και αυτοσαρκασμό.
Και τώρα που η ένταση της συζήτησης αποκεντρώθηκε
εξ’ αιτίας αυτής της διασκεδαστικής σημειολογίας,
θα ήθελα, κλείνοντας, να μπούμε και σε μία καινοτόμο πρόταση της «Ζούγκλας» προς υμάς…
Παρακαλώ…
Μιλήσατε νωρίτερα, για τις θεσμικές παρεμβάσεις που έχετε κάνει σε πολλά επίπεδα,
και επειδή θα πρέπει πάνω απ’ όλα να υπερασπιστούμε το Παιδί ώστε να υπάρχει Ελπίδα,
επιθυμώ να σας προτείνω το εξής..:
Με βάση το αδιαμφισβήτητο γεγονός
ότι η ποδοσφαιρική μας κοινωνία έχει δηλητηριαστεί επί χρόνια
και αυτό το δηλητήριο έχει ενσταλάξει και στις ψυχές των πιτσιρικάδων μας,
στις ψυχές των παιδιών μας,
γιατί δεν παίρνετε μία πρωτοβουλία σε συνέργεια με το Υπουργείο Παιδείας,
να υπάρξει πλέον ένα μάθημα στα σχολεία για την Αθλητική Παιδεία..;
Όπως προσανατολιζόμαστε
στην καθιέρωση του μαθήματος της «Σεξουαλικής Διαπαιδαγώγησης»,
να υπάρχει και η «Αθλητική Παιδεία» ως μάθημα.
Να διδάσκεται ο πιτσιρικάς μέσα από διαλέξεις, προβολές
και συζητήσεις γύρω από παραδείγματα τού «Ευ Αγωνίζεσθαι»,
ότι «Ο “γαύρος”, ο “βάζελος”, (κ.λπ.), που έχω απέναντί μου,
είναι ο εν’ δυνάμει κολλητός μου και δεν είναι ένας εχθρός μου που θέλω να μαχαιρώσω.».
Θα σας απαντήσω…
Προσπαθούμε να φτιάξουμε τέτοια προγράμματα.
Η πρώτη προτεραιότητά μας ως Κυβέρνηση,
ήταν να αναπτύξουμε ένα πρόγραμμα κολύμβησης για τα παιδιά στα σχολεία,
ούτως ώστε τα Ελληνόπουλα να μην πνίγονται.
Έχουμε έναν μεγάλο σχεδιασμό με το Υπουργείο Παιδείας
(σημειωτέον,
ότι το Υφυπουργείο Αθλητισμού στεγάζεται στις κτηριακές εγκαταστάσεις του Υπουργείου Παιδείας).
Βεβαίως, τα προγράμματα που έχουμε επινοήσει, χρειάζονται χρόνο και χρήμα για να πραγματωθούν.
Χρόνο έχουμε· στο χρήμα δυσκολευόμαστε πολλές φορές, αλλά τα καταφέρνουμε.
Αφού έχετε χρόνο, πόσες φορές πήγατε σε κάποια σχολεία,
έτσι…, για να έρθετε σε επαφή με τα παιδιά,
και να τους πείτε δυο λόγια πάνω σε αυτό το πλαίσιο και το επίπεδο που μόλις σάς ανέφερα..;
Τα παιδιά στα σχολεία δεν έχουν την ανάγκη να βλέπουν τους υπουργούς·
έχουν την ανάγκη να βλέπουν τα ινδάλματά τους.
Οι υπουργοί δεν είναι τα ινδάλματα των παιδιών.
Γιατί;
Για να κάνουμε και λίγο χιούμορ τώρα στην εκπνοή,
το αποκλείετε κάποιος μαθητής να σας έχει ίνδαλμα;
Δεν νομίζω ότι αν επήγαινε ο Υφυπουργός θα πετυχαίναμε κάτι,
πέραν μόνο από την προσωπική προβολή.
Εκεί, λοιπόν, πρέπει να κάνεις μία οργανωμένη παρέμβαση, μέσα από τα ίδια τα ινδάλματα.
Δεν πιστεύω ότι η παρουσία ενός πολιτικού θα μπορούσε να κάνει κάτι.
Μ’ αυτό που λέτε, απαξιώνετε κάπως την Πολιτική,
όσον αφορά στην οπτική που θα πρέπει να έχουν γι’ αυτήν τα παιδιά.
Όχι, όχι, δεν είναι ότι απαξιώνω την Πολιτική.
Τότε; Γιατί να μην τους δημιουργήσουμε μία αίσθηση συμπάθειας;
Διότι το παιδί ξέρει τον Σπανούλη. Δεν ξέρει τον υπουργό.
Και έχει μεγαλύτερη σημασία τι θα πει ο Σπανούλης στο παιδί,
από αυτό που θα του πει ο υπουργός.
Ο υπουργός μιλάει στον γονιό του παιδιού.
Στο παιδί μιλάει ο Σπανούλης.
(επί τού πιεστηρίου Παναθηναϊκή προσθήκη)
Αγαπητέ Υφυπουργέ, ποιος Σπανούλης; Ο ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ!!!!!!!!!!!!!
ΤΕΛΟΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ
…
ΥστερόΓιωργο..:
Ως Δημοσιογράφος,
ουδέποτε τα πήγα καλά με την Εξουσία και με τα κάθε λογής καθεστώτα.
Παρά τούτο,
οφείλω να καταθέσω στη Δημόσια Γνώση
την προσωπική εμπειρία μου από τη συνέντευξη που μόλις αναγνώσατε.
Συναντήθηκα, λοιπόν, και συνομίλησα με έναν άνθρωπο,
ο οποίος με έπεισε ότι έχει έντιμες προθέσεις.
Ναι,
αναμφίβολα ο υφυπουργός Αθλητισμού, ο κύριος Γιώργος Βασιλειάδης,
έχει έντιμες προθέσεις·
βεβαίως, αυτό δεν σημαίνει ότι καθαγιάζω το σύνολο των επιλογών του,
ούτε σημαίνει ότι αυτομάτως συμφωνώ σε όλα μαζί του.
Ως Αριστερός που είμαι,
λέω ότι ο Αριστερός Γιώργος Βασιλειάδης είναι «Ανδρείος Ομώνυμος»
και ως Παναθηναϊκός που είμαι,
λέω ότι ο Ολυμπιακός Γιώργος Βασιλειάδης είναι «Ανδρείος Ετερώνυμος».
Και τέλος, αγαπητέ Υφυπουργέ Αθλητισμού,
ως Δημοσιογράφος που είμαι, και ως Πολιτικός που είστε,
σάς στέλνω τους μακρινούς χαιρετισμούς μου.
Καλή Αντάμωση…
Στη Δημοκρατία, πάντοτε θα υπάρχει η Κριτική ως «Αφορμή Σεβασμού»!
Γιώργος Μιχάλακας
Αλήτης -αλλά όχι ρουφιάνος- Δημοσιογράφος
