Ατράνταχτα τα στοιχεία που προκύπτουν από τα δελτία ειδήσεων

και από τις δημοσιογραφικές εκπομπές. 

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

 

Γράφει ο Γιώργος Μιχάλακας

 

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

«Σ’ έναν μήνα θα ’χουν όλα τελειώσει,

πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός,

ας πεθαίναμε αγκαλιά πριν τελειώσει

ο τελευταίος κοριός.». 

Στίχος από το τραγούδι «Ο Τελευταίος Κοριός»

Ερμηνευτής: Κούλης Μητσοτάκης

Μουσική: Κούλης Μητσοτάκης

Στίχοι: Κούλης Μητσοτάκης

Φωνητικά: Γρηγόρης Δημητριάδης, Παναγιώτης Κοντολέων

(συμμετέχει η «Χορωδία Ξεπουλημένων Δημοσιογραφίσκων»)

 

5 Σεπτεμβρίου σήμερα·

ως εκ τούτου, συμπληρώνεται ήδη ένας μήνας από τις 5 Αυγούστου,

όταν δύο «παραιτήσεις-βόμβες» έρχονταν να πιστοποιήσουν

πως στο σάπιο βασίλειο τής Μητσοτακίας

οι υποκλοπές και η κάθε είδους παρακρατική μεθόδευση

είναι η καθημερινότητα ενός καθεστώτος που πλήττει βάναυσα τη Δημοκρατία.

 

Βεβαίως,

είναι δεδομένο και αναρίθμητες φορές ιστορικώς αποδεδειγμένο,

πως οι διεφθαρμένοι πολιτικοί οφείλουν τη μακροβιότητά τους

στην αλλοτρίωση και στη σήψη που επικρατούν συνολικώς στην (εκάστοτε) Κοινωνία·

διόλου τυχαίο το γεγονός,

ότι τα Λειτουργήματα στην τεταρτοκοσμική Νεοελληνική Μπανανία

-ήτοι, η Παιδεία, η Δικαιοσύνη, η Δημοσιογραφία-

βρίσκονται σε απόπατα επίπεδα και σε ανεπανάληπτη καθίζηση.

 

Αν κοιτάξουμε πίσω μας και εξαιρέσουμε τις δύο όζουσες «Ιφιγένειες»

(δηλαδή,

το παραιτηθέν «δεξί χέρι» τού Μητσοτάκη, τον Γρηγόρη Δημητριάδη,

και το παραιτηθέν «δεξί αφτί» τού Μητσοτάκη, τον Παναγιώτη Κοντολέοντα),

ουδεμία ουσιαστική εξέλιξη υπήρξε στο μείζον εθνικό θέμα

όπου ο νυν πρόεδρος τού «ΠΑ.ΣΟ.Κ.», Νίκος Ανδρουλάκης, 

και ο δημοσιογράφος Θανάσης Κουκάκης,

παρακολουθούνταν από την «Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών»

κατόπιν εντολής που προφανώς είχε δώσει ο -κληρονομικώ αδίκω- πρωθυπουργίσκος.

 

Το θλιβερό τσιτάτο «Όλα στο φως»

που αναμασάει από την πρώτη στιγμή ο ιθύνων νους και εντολοδότης Μητσοτάκης,

επί έναν μήνα διασύρεται από τα χείλη των ωτακουστών

και έχει μετατραπεί σε συνώνυμο με το δυστοπικό αντίθετο «Όλα στο σκοτάδι».

Έτσι, ουδεμία έκπληξη προκαλεί το γεγονός,

ότι από τη μέρα που εξέσπασε ο τεράστιος σάλος

και κατατέθηκε ενώπιόν μας -διά των ηχηρών παραιτήσεων-

η έμμεση πλην σαφής κυβερνητική παραδοχή ότι υπήρχε όντως «πρόβλημα»,

αμέσως μετά εξεκίνησε το ποταπό σχέδιο τού Παρακράτους

για Συγκάλυψη, Αποσιώπηση, Υποβάθμιση και Συμψηφισμό.

 

Εκεί ανέλαβε η ξευτιλισμένη και ξεπουλημένη Νεοελληνική Δημοσιογραφία

το δύσκολο αλλά σύνηθες έργο της να εκτελέσει κατά γράμμα το σχέδιο

και να γίνει -όπως έχει πράξει επανειλημμένα- το «Δεκανίκι τής Κυβέρνησης».

 

Ο βαρύτατα πληγωμένος και απολύτως εκτεθειμένος Κούλης Μητσοτάκης

είχε συρθεί στην απομάκρυνση των δύο επίλεκτων στελεχών του,

οπότε δεν υπήρχε το παραμικρό περιθώριο

για περαιτέρω αποκαθήλωση τού ανίκανου και ραδιούργου χάχα

που υποδύεται με παταγώδη αποτυχία τον… Ηγέτη τής Ελλάδος.

Οι τηλεοπτικοί σταθμοί που αποτελούν τη «Ναυαρχίδα τής Μαζικής Παρα-Ενημέρωσης»

-και δη, τα δελτία ειδήσεων, σε αγαστή συμφωνία με τις δημοσιογραφικές εκπομπές-

ανέλαβαν αμέσως δράση

προκειμένου να περιεσώζονταν τα όποια εναπομείναντα προσχήματα.

Το μούδιασμα ήταν πασίδηλο, οι προθέσεις ήταν επίσης πασιφανείς,

αλλά το μότο «Καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή.» ήταν εδώ

για να διατυμπανίσει ότι η 108η θέση

που κατέχει η χώρα μας παγκοσμίως στην Ελευθερία τού Τύπου,

είναι άκρως κολακευτική και καλούμαστε να αναμένουμε τα χείριστα.

 

Τα δημοσιογραφικά δουλικά καλούνταν να εκτελέσουν την υπηρεσία τους

με κάθε κόστος και με κάθε χρεία αυτο-διαπόμπευσης.

Το σχέδιο ήταν σαφές,

τα τέσσερα σκέλη έπρεπε -ανάλογα με την περίσταση- να εξετελούνταν κατά γράμμα:

Συγκάλυψη. Αποσιώπηση. Υποβάθμιση. Συμψηφισμός.

 

Ας αφήσουμε τα νούμερα να μιλήσουν…

Ας σταθούμε στις δύο «ημέρες-ορόσημα» τού μείζονος εθνικού σκανδάλου

(το πρώτο ορόσημο είναι η 5η Αυγούστου

με την ανακοίνωση των παραιτήσεων Γρηγοριάδη και Κοντολέοντα,

το δεύτερο ορόσημο είναι η 8η Αυγούστου

με το διάγγελμα που απηύθυνε ο ηλιοκαμένος Μητσοτάκης προς την Ελληνική Κοινωνία

πριν επιστρέψει ξανά στις -στιγμιαία διακοπείσες- διακοπές του). 

 

Πάμε να δούμε πόσος χρόνος αφιερώθηκε για το μείζον θέμα των υποκλοπών

στα δελτία ειδήσεων των τηλεοπτικών σταθμών

που -βάσει επίσημων μετρήσεων- συγκροτούν την κορυφαία 7άδα στον πίνακα θεαματικοτήτων.

 

Παρασκευή 5 Αυγούστου (παραιτήσεις Γρηγοριάδη, Κοντολέοντα)

 

ALPHA

Σύνολο αναφορών: 20 λεπτά και 4ο δευτερόλεπτα

 

OPEN

Σύνολο αναφορών: 20 λεπτά

 

MEGA

Σύνολο αναφορών: 17 λεπτά και 42 δευτερόλεπτα

 

Ε.Ρ.Τ.

Σύνολο αναφορών: 13 λεπτά και 20 δευτερόλεπτα  

 

ΑΝΤ1

Σύνολο αναφορών: 9 λεπτά και 54 δευτερόλεπτα

 

ΣΚΑΪ

Σύνολο αναφορών: 9 λεπτά και 10 δευτερόλεπτα

 

STAR

Σύνολο αναφορών: 6 λεπτά και 52 δευτερόλεπτα

 

 

Δευτέρα 8 Αυγούστου (διάγγελμα Μητσοτάκη για τις υποκλοπές)

 

OPEN

Σύνολο αναφορών: 20 λεπτά και 42 δευτερόλεπτα

 

Ε.Ρ.Τ.

Σύνολο αναφορών: 17 λεπτά και 5 δευτερόλεπτα

 

ALPHA

Σύνολο αναφορών: 15 λεπτά και 4 δευτερόλεπτα

 

ΣΚΑΪ

Σύνολο αναφορών: 12 λεπτά και 49 δευτερόλεπτα

 

ANT1

Σύνολο αναφορών: 9 λεπτά και 11 δευτερόλεπτα

 

STAR

Σύνολο αναφορών: 5 λεπτά και 38 δευτερόλεπτα

 

MEGA

Σύνολο αναφορών: 9 λεπτά και 26 δευτερόλεπτα

 

 

Άθροισμα αναφορών 5ης Αυγούστου και 8ης Αυγούστου

OPEN: 40 λεπτά και 42 δευτερόλεπτα

ALPHA: 35 λεπτά και 44 δευτερόλεπτα

Ε.Ρ.Τ.: 30 λεπτά και 25 δευτερόλεπτα

MEGA: 27 λεπτά και 8 δευτερόλεπτα

ΣΚΑΪ: 21 λεπτά και 59 δευτερόλεπτα

ΑΝΤ1: 19 λεπτά και 5 δευτερόλεπτα

STAR: 12 λεπτά και 30 δευτερόλεπτα

 

Αναμφιβόλως είναι εντυπωσιακά τα αποτελέσματα τής στατιστικής,

καθώς -με τούς όποιους αστερίσκους θα επισημάνουμε και θα εξηγήσουμε στη συνέχεια-

στοιχειοθετούν και επαληθεύουν την αντίληψη που έχει η Κοινή Γνώμη

για τούς τηλεοπτικούς σταθμούς και για τον ρόλο τους στη Δημοκρατία.

 

Να, επί παραδείγματι,

ο κατ’ εξοχήν ειδησεογραφικός σταθμός τής χώρας, ο «ΣΚΑΪ»,  

είναι πασιφανές -βάσει των συγκεκριμένων αποτελεσμάτων-

ότι προέβη σε μία εξαιρετικώς ύποπτη αξιολόγηση τού μείζονος θέματος,

αφιερώνοντας λιγοστό χρόνο στα δελτία του

(το ίδιο έπραξε, βεβαίως, και στις δημοσιογραφικές εκπομπές του,

καθ’ όλο αυτό το μηνιαίο διάστημα).

 

Από κοντά κι ο «ΑΝΤ1»,

που κόντρα στη δημοσιογραφική παράδοσή του,

τα τελευταία χρόνια δείχνει να έχει παραδώσει πνεύμα και σώμα

στον «Εκλεκτό τού Θεού», τον περιλάλητο Κούλη Μητσοτάκη.

 

Απ’ την άλλη,

ουδόλως ξαφνιάζει η ικανοποιητική διάρκεια αναφορών στο θέμα,

που διαπιστώνουμε στην «Ε.Ρ.Τ.»·

με δεδομένο ότι ο ανασφαλής πρωθυπουργίσκος την έθεσε από την πρώτη μέρα υπό την εποπτεία του

(για «ευθύνη» ουδείς λόγος, φυσικά),

θα ήταν άγριο «κάρφωμα» αν η «Κρατική Τηλεόραση» κατέπνιγε το ζήτημα.

Αυτή η αποστολή θα ερχόταν εις πέρας από τα ιδιωτικά κανάλια…

 

Βεβαίως, ακόμη κι όταν τα «νούμερα» λένε την Αλήθεια

(όπως, δηλαδή, συμβαίνει στην προκειμένη περίπτωση),

υπάρχουν και ποιοτικά στοιχεία που είναι αδύνατον να εκφραστούν μέσα από τούς αριθμούς.

Σε κατελάμβανε απέραντη συγκίνηση (sic)

και κινητοποιούταν η βαθύτατη συμπόνια σου (sic),

διαπιστώνοντας με πόση ακεφιά και απροθυμία ασχολούνταν με το θέμα

τα απανταχού «Μητσοτάκια Ενεργούμενα».

 

Πώς να κάνεις «αβαβά» ένα τέτοιας δυναμικής γεγονός;

Ακριβώς επειδή κάτι τέτοιο είναι επί τής ουσίας ακατόρθωτο,

αναγκάζεσαι να μιλήσεις, να πεις, να αναφερθείς,

και εν τέλει να αυτο-ανακηρυχθείς ανεπιστρεπτί

ως «φερέφωνο», ως «τσάτσος», ως «λακές», ως «ρουφιάνος».

 

Δεν γαμιέται·

αν συνυπολογίσουμε ότι ο πανηλίθιος νεοελληνικός λαουτζίκος

επιλέγει διαχρονικά να κυβερνάται από δωσίλογους και από γιόκες δωσιλόγων,

εξάγεται αβίαστα το συμπέρασμα

ότι αν σε αυτήν τη σάπια χώρα είσαι φερέφωνο-τσάτσος-λακές-ρουφιάνος, 

έχεις εξασφαλίσει το μέλλον το δικό σου, το μέλλον των παιδιών σου, το μέλλον των εγγονιών σου.

 

Επί έναν μήνα έχουν δει και ακούσει δημοσιογραφικά «τερατουργήματα»·

τηρουμένων των αναλογιών, των συνθηκών και των δυνατοτήτων,

το τετράπτυχο «Συγκάλυψη-Αποσιώπηση-Υποβάθμιση-Συμψηφισμός»

ακολουθήθηκε μέχρι κεραίας.  

 

* Η Συγκάλυψη ήταν εν πολλοίς εξασφαλισμένη από το «Απόρρητο»,  

το οποίο αποτελεί τη δομική πολυτέλεια τής «Ε.Υ.Π.»

(πόσω μάλλον, όταν πρόκειται να συγκαλυφθούν παρακρατικές-εγκληματικές ενέργειες).

 

* Η Αποσιώπηση ήταν εν πολλοίς εξασφαλισμένη,

διότι ποιος «πετσωμένος» δημοσιογράφος θα πετάξει τα φράγκα από τη λιγούρικη τσεπούλα του,

ώστε να φέρει στη δημοσιότητα στοιχεία κατά τού χρηματοδότη του..;

 

* Η Υποβάθμιση ήταν η πιο αισθητή και επαναλαμβανόμενη επιλογή,

καθώς δεν είχε μόνο χρονικό χαρακτήρα, αλλά και λεκτική μορφή·

ιδίως εκείνες τις πρώτες κρίσιμες ώρες και μέρες,

το μέγα πολιτικό σκάνδαλο περιβαλλόταν επιτηδευμένα και απολύτως συνειδητά

από Γενικολογία και Αοριστία μέσω τής χρήσης αποπροσανατολιστικών λέξεων

όπως «Αναταράξεις», «Τριγμοί», «Ένταση», «Αντιπαράθεση», «Κόντρα»  

(εννοείται, πως ούτε λόγος για κάποια έκτακτη εκπομπή επικαιρότητας).

 

Το ευτύχημα για το Παρακράτος ήταν ότι μεσολαβούσε το «Δεκαπενταύγουστο»

και υπήρχε ένα άλλοθι θρησκευτικότητας στην άρνηση για ακαριαίο άνοιγμα τής Βουλής

που απαιτούσαν -απολύτως δικαιολογημένα- τα κόμματα τής Αντιπολίτευσης.  

Έτσι,

έμπλεοι ευγνωμοσύνης για το ανέλπιστο χρονικό περιθώριο

που τούς προσεφέρθη από το μεγάθυμο Χριστιανικό Εορτολόγιο,

ο Κούλης Μητσοτάκης και οι συν αυτώ

πήγαν γονατιστοί να προσκυνήσουν την «Παναγία την Υποκλοπιώτισσα»

και υπό τας ευλογίας της ξεκινήσανε να σβήνουν αρχεία παρακολουθήσεων,  

ενώ μπόρεσαν να δασκαλέψουν επαρκώς τον ομονοιακό παπατζή Κοντολέοντα,

τι ακριβώς να έλεγε όταν θα καλούταν ενώπιον των θεσμικών οργάνων

να δώσει εξηγήσεις για την παρακολούθηση τού Νίκου Ανδρουλάκη και τού Θανάση Κουκάκη.

 

Οι δηλώσεις και ανακοινώσεις των κομμάτων

μετά το θλιβερό διάγγελμα τού περιφερόμενου τουρίστα πρωθυπουργίσκου,

ήταν επιτηδευμένα «κουτσουρεμένες» σε καίρια και επικοινωνιακώς πιασιάρικα σημεία τους·

επί παραδείγματι,

η εξαιρετική ατάκα «Μητσοτάκης Α.Ε.»

που χρησιμοποιεί αδιαλείπτως ως προσδιορισμό για τη νυν κυβέρνηση το «ΜΕΡΑ25»,

ήταν λογοκριμένη και απούσα από τα περισσότερα κανάλια.

 

Και βεβαίως,

συχνά οι -κατ’ ευφημισμόν, δημοσιογραφικές- διατυπώσεις

έμοιαζαν με δελτίο Τύπου που μόλις είχε εκδώσει η «Νέα Δημοκρατία».

Χαρακτηριστικές ήταν οι πομπώδεις αναφορές που έκανε στο διάγγελμα Μητσοτάκη

ο -σεσημασμένος για την… αντικειμενικότητά του- τηλεοπτικός σταθμός «ΣΚΑΪ».

Απολαύστε, δίνοντας ιδιαίτερη σημασία στις «λέξεις-κλειδιά»:

«Αποφασισμένος να μην αφήσει καμία σκιά

γύρω από τη λανθασμένη -όπως τη χαρακτήρισε-

παρακολούθηση τού κινητού τού Νίκου Ανδρουλάκη από την “Ε.Υ.Π.”,

εμφανίστηκε ο πρωθυπουργός.

Δεσμεύτηκε για την πλήρη διαλεύκανση τής υπόθεσης

και διαβεβαίωσε πως παρ’ ότι η επισύνδεση ήταν νόμιμη

-με την προβλεπόμενη έγκριση ανώτατης εισαγγελέως-

εάν το γνώριζε δεν θα επέτρεπε ποτέ να συμβεί.»

«…Ο πρωθυπουργός, πάντως,

υπογράμμισε την ανάγκη αποφυγής υποβάθμισης

τού κρίσιμου έργου τής “Ε.Υ.Π.” για την Εθνική Ασφάλεια.»

«…Απέρριψε δε, κατηγορηματικά,

τα αντιπολιτευτικά πυρά περί κακοποίησης τού Κράτους Δικαίου

και εξέπεμψε μήνυμα προάσπισης τής Δημοκρατίας και των Θεσμών,

αλλά και θωράκισης απέναντι σε πιθανούς εχθρούς.»

«…Παράλληλα,

ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιχείρησε να βάλει φρένο στην τοξικότητα στην πολιτική ζωή τού τόπου,

με αιχμή την υπόθεση τού κυρίου Ανδρουλάκη.»

«…Ο πρωθυπουργός προανήγγειλε δέσμη τεσσάρων μέτρων

για την ενίσχυση ελέγχου και λογοδοσίας τής “Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών”,

ενώ δήλωσε ανοιχτός σε δημιουργικές προτάσεις από τις πολιτικές δυνάμεις.»

 

Στο ίδιο πλαίσιο κινήθηκαν -σε όλους τούς συστημικούς σταθμούς-

τα δελτία ειδήσεων και οι δημοσιογραφικές εκπομπές.

Να, ας πούμε,

η ανερχόμενη κι αλματωδώς αποθρασυνόμενη

νεόκοπη παρουσιάστρια τού κεντρικού δελτίου ειδήσεων τού «MEGA»,

είπε με νόημα για το περιβόητο τηλεφώνημα τού Γεραπετρίτη στον Νίκο Ανδρουλάκη

«…τον πήρε αρκετές φορές (ο Γεραπετρίτης τον Ανδρουλάκη),

αλλά δεν ανταποκρίθηκε σ’ αυτό το τηλεφώνημα ο κύριος Ανδρουλάκης.»

(διότι ως γνωστόν,

το «θύμα» οφείλει να ανταποκρίνεται στα τηλεφωνήματα των «θυτών» του).

 

* Ο Συμψηφισμός ήταν δρομολογημένος για το τέλος,

ώστε -κατά το δυνατόν- να έστελνε στη Λήθη το αρχικό γεγονός

και να οδηγούσε στην  Απαλοιφή μέσω τής ποταπής συνεπαγωγής

«Έγκλημα εσείς, έγκλημα εμείς, δεν υπάρχει έγκλημα.».

Αποστολή εξετελέσθη κατά γράμμα,

με τις δέουσες διαρροές από την «Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών»

που διοχετεύθηκαν στον δημοσιογραφικό απόπατο τής χώρας για τα περαιτέρω. 

Συμπληρωματική Σημείωση:

Φανταστείτε να βρισκόταν στη θέση τού υποκλεπτόμενου Ανδρουλάκη ο Μητσοτάκης

και στη θέση τού υποκλοπέως ο Τσίπρας.

Φανταστείτε την τηλεοπτική κοσμογονία που θα ελάμβανε χώρα.

Φανταστείτε τα μονοθεματικά δελτία ειδήσεων και τις μονοθεματικές δημοσιογραφικές εκπομπές.

Φανταστείτε για πόσους μήνες και για πόσα χρόνια

θα αναφερόταν ο Τσίπρας από τα «Μ.Μ.Ε.» ως «Εθνικός Μειοδότης».

Και τώρα που τα φανταστήκατε όλα αυτά,

αντιλαμβάνεστε στο έπακρο ποια είναι η τρέχουσα ζοφερή πραγματικότητα.

 

Επιμύθιο:

Παρασκευή 5 Αυγούστου-Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου

Ένας ολόκληρος μήνας όπου κορυφώθηκε η Εθνική Ξευτίλα

και κατέστη αδιαμφισβήτητη η Εθνική Σαπίλα.

Η Ελλάδα διασύρεται στο εξωτερικό,

η Ελλάδα διασύρεται μέσα μας,

το Παρακράτος βιάζει επί καθημερινής βάσεως την Ελλάδα,

η Δημοσιογραφία στα χείριστά της,

η Δικαιοσύνη στα χείριστά της,

η Πολιτική στα χείριστά της,

η Κοινωνία στα χείριστά της,

η Ελλάδα στα χείριστά της,

οι Νεοέλληνες στα κάλλιστά τους.  

 

Ο ξευτίλας, λιγούρης, γλοιώδης, δουλικός, κουτοπόνηρος, κάπηλος, ξεπουλημένος Νεοέλληνας,

εξακολουθεί -ακόμη και σήμερα- να στηρίζει το Παρακράτος,

διότι όμοιος ομοίω αεί πελάζει.

 

Η Ελλάδα καταρρέει,

αλλά ο ξευτίλας, λιγούρης, γλοιώδης, δουλικός, κουτοπόνηρος, κάπηλος, ξεπουλημένος Νεοέλληνας,

λικνίζεται αισθησιακά με τον θεόπνευστο και θεόσταλτο γκόμενο Κούλη Μητσοτάκη,

υπό τούς ήχους και τούς στίχους τής καταθλιπτικής ερωτικής ωδής  

«Σ’ έναν μήνα θα ’χουν όλα τελειώσει,

πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός,

ας πεθαίναμε αγκαλιά πριν τελειώσει

ο τελευταίος κοριός.».

 

Επί τού Πιεστηρίου:

Απολογούμαι στον Νίκο Καρβέλα και στην Άννα Βίσση,

που προς χάριν τής Πατρίδας

προέβην σε δυστοπική διασκευή τής υπέροχης μπαλάντας «Ο Τελευταίος Χορός».

 

Κλείνω με αισιοδοξία…

 

Αφιερώνω στην Πατρίδα και σε όλους εμάς τούς Έλληνες

που αρνούμαστε να βάζουμε τις Ιδέες και τα Ιδανικά κάτω από την Τσέπη και το Συμφέρον,

το Μέγιστο Άσμα «Αχ, Ελλάδα».

 

Αφιερώνω στην Πατρίδα και σε όλους εμάς τούς Έλληνες

το Μέγιστο Άσμα «Αχ, Ελλάδα»,  

που είναι συνδεδεμένο με τη γαλανόλευκη χορδή τής ψυχής μας

και πυροδοτεί ακαριαία τούς δακρυϊκούς αδένες μας.

 

Στίχοι: Μανώλης Ρασούλης

Μουσική: Βάσω Αλαγιάννη

Ερμηνεία: Νίκος Παπάζογλου

 

Οι τρεις άνθρωποι που μάς κληροδοτήσανε αυτό το Συναισθηματικό Αριστούργημα

έχουν φύγει από τη ζωή όμως αξίζουν να είναι αείμνηστοι,

διότι -εκεί που άλλοι αφήνουν ως κληρονομιά τις «αποστασίες» και τούς ανίκανους γόνους τους-

ο Ρασούλης, η Αλαγιάννη και ο Παπάζογλου

μάς έχουν αφήσει ως κληρονομιά αυτό το Μέγιστο Άσμα

που ταυτίζει την Ελλάδα Μας με τον Παγκόσμιο Αναστεναγμό.

 

Συνελληνίδες και Συνέλληνες,

μάς προτρέπω -προτού ακούσουμε το Μνημειώδες Τραγούδι-

να αναγνώσουμε και να συνειδητοποιήσουμε τούς μεγαλειώδεις Ρασούλειους Στίχους,

καθώς είναι πιο επίκαιροι από κάθε άλλοτε.

Αχ Ελλάδα, Σ’ Αγαπώ!

 

Χαρά στον Έλληνα που ελληνοξεχνά
και στο Σικάγο μέσα, ζει στη Λευτεριά.
Εκείνος που δεν ξέρει και δεν αγαπά
-σάμπως φταις κι εσύ, καημένη-
και στην Αθήνα μέσα, ζει στην Ξενιτιά.

 

Αχ Ελλάδα, σ’ αγαπώ,
και βαθιά σ’ ευχαριστώ,
γιατί μ’ έμαθες και ξέρω
ν’ ανασαίνω όπου βρεθώ,
να πεθαίνω όπου πατώ
και να μη σε υποφέρω.

 

Αχ Ελλάδα, θα στο πω,
πριν λαλήσεις πετεινό,
δεκατρείς φορές μ’ αρνιέσαι.
Μ’ εκβιάζεις, μού κολλάς,
σαν το νόθο με πετάς,
μα κι απάνω μου κρεμιέσαι…

 

Η πιο γλυκιά Πατρίδα

είναι η Καρδιά
-Οδυσσέα, γύρνα κοντά μου…-
που τ’ άγια χώματά της
πόνος και χαρά.

 

Καθένας είναι ένας
που σύνορο πονά
κι εγώ είμαι ένας κανένας
που σάς σεργιανά.

 

Αχ Ελλάδα, σ’ αγαπώ,
και βαθιά σ’ ευχαριστώ,
γιατί μ’ έμαθες και ξέρω
ν’ ανασαίνω όπου βρεθώ,
να πεθαίνω όπου πατώ
και να μη σε υποφέρω.

 

Αχ Ελλάδα, θα στο πω,
πριν λαλήσεις πετεινό,
δεκατρείς φορές μ’ αρνιέσαι.
Μ’ εκβιάζεις, μού κολλάς,
σαν το νόθο με πετάς,
μα κι απάνω μου κρεμιέσαι…

Γιώργος Μιχάλακας
Αλήτης -αλλά όχι ρουφιάνος- Δημοσιογράφος

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης