Τι να σου κάνει και αυτός ο Πρέσβης. Είναι υποχρεωμένος, για λόγους αβρότητας, να δείχνει κατανόηση. Κάθε τόσο ο Κυριάκος τον επισκέπτεται ή του στέλνει τον Κικίλια που έχει πιάσει στασίδι στην πλατεία Μαβίλη και του εξηγεί την πολιτική παράνοια που τον έχει καταλάβει. Διότι να εξηγούμεθα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιθυμεί περισσότερο από τον καθένα να επικυρωθεί η Συμφωνία των Πρεσπών. Όχι μόνον διότι συμφωνεί επί της ουσίας, αλλά και διότι καταλαβαίνει πως η επικύρωση αυτή επιδιώκεται πάση θυσία από Ουάσινγκτον, Βρυξέλλες και ΝΑΤΟ. Είναι ζήτημα στρατηγικής (δηλαδή αντιρωσικής) προτεραιότητας.
Ο Κυριάκος, λοιπόν, εξηγεί στους δυτικούς διπλωμάτες τα ανεξήγητα. Προβαίνει, δηλαδή, σε μία διπολικού χαρακτήρα ερμηνεία. Τους λέει, λοιπόν, πως ενώ άλλα σκέπτεται και πιστεύει, είναι αναγκασμένος για να «μαντρώσει» τους συντηρητικούς, υπερδεξιούς κομματικούς παράγοντες αφενός αλλά και γενικώς όλους εκείνους τους ψηφοφόρους που έχουν ταχθεί ξεκάθαρα κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών (κατά τις δημοσκοπήσεις το 70% της κοινωνίας) αλλά με ιδιαίτερη δυναμική στη Βόρεια Ελλάδα και στην Κρήτη, είναι υποχρεωμένος αυτός ο ίδιος να καταγγείλει δημοσίως αυτήν τη Συμφωνία. Οι δυτικοί διπλωμάτες τον ακούν, κουνούν το κεφάλι τους, αλλά από μέσα τους βράζουν. Διότι και η πολιτική κατανόηση έχει τα όριά της.
Ωστόσο, αυτό που δεν αντιλαμβάνεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι πως οι Καραμανλικοί, μία ομάδα εξ αυτών για την ακρίβεια, η οποία ορκιζόταν προ ετών στο όνομα της «Γραμμής Βουκουρεστίου», της Ρουμανίας κι όχι της Αθήνας, έχει αναλάβει εργολαβικά την προπαγάνδα υπέρ της Συμφωνίας των Πρεσπών. Πολιτικά ακούγεται λογικό. Πρακτικά σημαίνει πως οι Καραμανλικοί απηχούν περισσότερο από τον Μητσοτάκη τις απόψεις των Αμερικανών, των Ευρωπαίων και των Νατοϊκών.
Ο ταλαίπωρος πρέσβης βρίσκεται λοιπόν σε δύσκολη θέση, από την οποία τον έβγαλε η χειμαρρώδης Άνγκελα Μέρκελ, η οποία «άδειασε» τον Μητσοτάκη δημοσίως και μάλιστα μέσω Μαξίμου (Θου Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου). Έδειξε τον δρόμο δηλαδή.
Ακούγεται πως ο Πρέσβης τα έχει «πάρει στο κρανίο» και για έναν άλλο λόγο. Δεν μπορεί να χωνέψει πως η Νέα Δημοκρατία έχει σπάσει στα δύο για την τιμή (;) των F16. Από τη μία η Ντόρα με την Alter Ego του εφοπλιστή και των δικών τους εμπόρων όπλων. Σημειωτέον, η Ντόρα αποσύρεται από τα πολιτικά εγκόσμια και θέτει υποψηφιότητα για Γενική Γραμματέας στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Πρόκειται για συνταξιοδότηση μετ’ επαίνων και έναν καλό μισθό.
Λοιπόν, οι ανήκοντες στο παραδοσιακό Μητσοτακικό στρατόπεδο έμποροι θέλουν μερτικό από την αναβάθμιση των μαχητικών. Από την άλλη, οι υπόλοιποι (πρώην, παρόντες και επόμενοι) συντάσσονται με τον Χατζημηνά. Μπίνγκο. Από εκεί ξεκινά ο πόλεμος στην Επιτροπή Εξοπλισμών κ.λπ. Όλα τα άλλα είναι για ξεκάρφωμα.
Ο Πρέσβης, λοιπόν, τραβάει τα μαλλιά του με αυτούς που έμπλεξε. Τα F16 είναι αμερικανικά. Η αναβάθμιση είναι κερδοφόρα. Τα δολάρια θα μπουν στα ταμεία της Lockheed. Business is business, αλλά άντε να συνεννοηθείς. Για τον λόγο αυτόν επιλέγουν τον Τσίπρα (άλλωστε ο ξάδελφος ξέρει). Τουλάχιστον, αυτός διά της μεθόδου ταχείας εκμαθήσεως αντελήφθη αμέσως πώς γίνονται οι δουλειές.

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης