Π.Κ.
Το όνομα του ιδιόκτητη και οδηγού της μαύρης Corvette η οποία έσπειρε τον θάνατο στη Λεωφόρο Βουλιαγμένης παρέπεμπε όντως σε μία γνωστή οικογένεια των Αθηνών.
Στην αρχή το ρεπορτάζ προσανατολίστηκε προς αυτήν την κατεύθυνση επικεντρώνοντας στο όνομα. Το οποίο «οδηγούσε» σε πολύ γνωστό πρόεδρο μιας πολύ κλειστής και ελιτίστικης λέσχης της πρωτεύουσας. Δεν ήταν ακόμη γνωστή η ηλικία του ιδιοκτήτη και οδηγού του μαύρου αυτοκινήτου. Το zougla.gr ήρθε σε επαφή με τον πρόεδρο της λέσχης αυτής, ο οποίος εξήγησε πως υφίσταται μια μακρινή οικογενειακή συγγένεια με τον οδηγό της Corvette, αλλά ο ίδιος εδώ και πάρα πολλά χρόνια δεν είχε καμία επαφή.
Τελικά ο ιδιοκτήτης και οδηγός της Corvette είναι ένας κομψευόμενος νέος άνδρας ο οποίος εμπορεύεται ακριβά αυτοκίνητα. Αλλά τα ωραία κοστούμια και οι φανταχτερές γραβάτες προφανώς δεν κάνουν και τους σωστούς ανθρώπους. Κυκλοφορούσε στα σαλόνια και τα αλώνια της νυχτερινής Αθήνας, αλλά και στις μεγάλες λεωφόρους της Ποσειδώνος και της Βουλιαγμένης. Αργά τη νύχτα πουλώντας αντριλίκια στο τιμόνι γρήγορων αυτοκινήτων.
Αυτός ο 40χρονος άνδρας, ο οποίος ανακρίνεται, κατέθετε ήδη πως αφού παρέσυρε τον 25χρονο μοτοσικλετιστή επιβιβάστηκε σε αυτοκίνητο φίλων του και εξαφανίστηκε. Ήταν δηλαδή δύο τα αυτοκίνητα, τα οποία έκαναν κόντρες και σφήνες ανάμεσα στον κόσμο.
Τελικά έγινε το αναπόφευκτο όπως συμβαίνει κάθε βράδυ είτε στην παραλιακή, είτε στη Λεωφόρο Βουλιαγμένης. Ανεύθυνα και κακομαθημένα πλουσιόπαιδα ή πιο απλά άτομα του υποκόσμου με πειραγμένα αυτοκίνητα, όλοι μαζί μια παρέα παίζουν τα αντράκια πίσω από τα τιμόνια των αυτοκίνητων τους. Σκοτώνουν και σκοτώνονται.
Ο οδηγός εγκατέλειψε το θύμα του να ξεψυχήσει πάνω στην άσφαλτο και προτίμησε να το σκάσει. Πιθανότατα ήθελε να αποφύγει το αλκοτέστ ή κάποια άλλη ανάλυση, η οποία θα καταδείκνυε χρήση αλκοόλ ή άλλων ουσιών. Συνηθίζεται αυτό στα κακομαθημένα παιδιά των ακόμη πιο κακομαθημένων βορείων και νοτίων προαστίων.
Ο 25χρονος θα μπορούσε να είχε σωθεί εάν κάποιος τον είχε μεταφέρει εγκαίρως στο νοσοκομείο. Είναι ζήτημα ανθρώπινης συμπεριφοράς.
Την Παρασκευή το βράδυ κάπου εκεί μετά τα μεσάνυχτα και λίγο πριν τα χαράματα, στην Παραλιακή από τα «Αστέρια» της Γλυφάδας μέχρι και τη στροφή του Αλίμου, η παραλιακή θύμιζε πίστα αγώνων αυτοκινήτων. Πιτσιρικάδες στα τιμόνια οχημάτων μεγάλου κυβισμού, όλα πειραγμένα, άλλα με nitro και άλλα χωρίς, έπαιζαν με τη ζωή και τον θάνατο ανάμεσα σε ανύποπτους οδηγούς που γύριζαν στο σπίτι τους αργά το βράδυ. Μάταια προσπαθούσε κάποιος να εντοπίσει ένα περιστρεφόμενο φανάρι κάποιου περιπολικού ή έναν τροχονόμο ρε αδελφέ.
Ούτε ένας αστυνομικός, ούτε ένα περιπολικό, ούτε ένα μπλόκο, μετά τα μεσάνυχτα της Παρασκευής προς το Σάββατο και λίγο πριν τα χαράματα στην παραλιακή εκεί κάτω στη Γλυφάδα. Κάθε βράδυ, είτε εκεί, είτε στα λιμανάκια της Βουλιαγμένης, είτε στη Λ. Βουλιαγμένης εκτυλίσσεται το ίδιο σενάριο. Η αστυνομία απούσα. Η Τροχαία απούσα. Το κράτος απόν. Και ο θάνατος βγαίνει παγανιά. Κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσει αυτό το κακό. Κάποια στιγμή αυτή η ανθρωποθυσία πρέπει να πάρει ένα τέλος. Δεν υπάρχουν πολλές επιλογές. Η ΕΛ.ΑΣ., η Τροχαία πρέπει να κάνουν τη δουλειά τους. Γι΄αυτό πληρώνονται, γι΄αυτό τους πληρώνουμε, για τον λόγο αυτό υπάρχουν. Δεν θέλουμε να πιστέψουμε πως επειδή τα στοιχήματα που πέφτουν κάθε βράδυ πάνω στην άσφαλτο είναι πολύ μεγάλα και ο τζίρος των στοιχημάτων του θανάτου είναι τεράστιος, είπαμε, δεν θέλουμε να πιστέψουμε πως η αστυνομία κάνει τα στραβά μάτια για τον λόγο αυτό.
