Ο Κώστας Καραμανλής, αν δεν είχε το όνομα του μπάρμπα του Κωνσταντίνου, θα γινόταν ποτέ πρωθυπουργός; Ούτε καν πρόεδρος της ΝΔ δεν θα γινόταν. Το ίδιο και ο Γιώργος Παπανδρέου. Είχε το όνομα του μπαμπά του και γι’ αυτό στο κόμμα τον έβαλαν μπροστά.
Τρεις φορές έγινε πρωθυπουργός της Ελλάδος ο Σοφοκλής Βενιζέλος (1894-1964), ανύπαρκτος πολιτικός, με τη σκέψη περισσότερο στη χαρτοπαιξία, επειδή ήταν γιος του Ελευθερίου Βενιζέλου.
Και στη δημοκρατία, λοιπόν, παίζει η… κληρονομικότητα, όχι η αξιοκρατία. Γιατί ,όμως; Επειδή ο κόσμος ψηφίζει… όνομα. Κι αφού μετράει το όνομα, το χρησιμοποιούν τα στελέχη του κόμματος. Για το κομματικό συμφέρον, ακόμα και προσωπικότητες της πολιτικής μας ζωής, κάνουν το κορόιδο, στην άκρη μένουν, και αρχηγός αναδεικνύεται το… όνομα.
Έχει γίνει χαμός με την υποψηφιότητα της κυρίας Μυρσίνης Λοΐζου. Γιατί την κατεβάζει ο Σύριζα στις ευρωεκλογές. Επειδή είναι κόρη του σπουδαίου μουσικοσυνθέτη Μάνου Λοΐζου. Γι’ αυτό. Μόνον γι’ αυτό. Που είναι το περίεργο; Όταν, μάλιστα, και ο Σύριζας, η νουβέλ βαγκ της πολιτικής στη χώρα μας, το νέο, το καινούργιο, παίζει μπάλα με παλαιοκομματικές συνταγές.
Μέχρι και η ΝΔ πήρε δημόσια θέση στην επιλογή Σύριζα για την κυρία Μυρσίνη. Η ΝΔ του Μητσοτάκη. Άλλος ένας πολιτικός που κυκλοφορεί στην πιάτσα λόγω… ονόματος.
Φοβερό! Το απόλυτο αντιδημοκρατικό. Να μετράει το όνομα του μπαμπά. Το ίδιο είναι και με την ταμπέλα. Λέει κάποιος είμαι αριστερός, είμαι κεντροαριστερός. Είμαι σοσιαλιστής, είμαι σοσιαλδημοκράτης. Ταμπέλες.
Δεν ζητάνε ψήφο διότι είναι αυτοί που είναι. Αυτοί που έχουν δείξει πόσο ζυγίζουν. Φοράνε την ταμπέλα και κάνουν καριέρα υπουργού, δημάρχου, περιφερειάρχη. Γαμώ τις ταμπέλες.
………………………………….
Η Μυρσίνη και μαγειρεύει, και σκουπίζει, διάβασε apodytiriakias.gr
.jpg)
