Έγινε κι αυτό. ”Άγνωστοι” κουκουλοφόροι με προγραμματισμένη επαναστατική πράξη χθες, θαρρούν ότι διέσυραν το πολιτικό σύστημα. Με κοψιά χουλιγκάνου ποδοσφαιρικού φιλάθλου διέκοψαν το παιχνίδι Ολυμπιακός-Μπάγερν στο Ρέντη και έστειλαν Γερμανούς θεατές στο νοσοκομείο με σπασμένα κεφάλια.
Να ξεκαθαρίσουμε. Δεν έχει καμιά σχέση ο ”οπαδός” με τον ”φίλαθλο”. Δυο λέξεις και έννοιες άσχετες, εντελώς. Από την πρώτη κιόλας μέρα, πριν 37 χρόνια, που έσκασε μύτη στη μηντιακή και ποδοσφαιρική πιάτσα ο αποδυτηριάκιας δεν αποκαλούσε ”φιλάθλους” τους οπαδούς. Επειδή οι οπαδοί δεν είναι φίλαθλοι. Επειδή οι οπαδοί είναι οπαδοί.
Φίλαθλος είναι ο φίλος, ο λάτρης του αθλητισμού. Ο οπαδός είναι ο τυφλός ακόλουθος της ποδοσφαιρικής ομάδας του. Και το ποδόσφαιρο δεν είναι αθλητισμός. Είναι παιχνίδι.
Η λέξη φίλαθλος είναι σύνθετη, από το φίλος και άθλος. Η λέξη οπαδός σημαίνει ακόλουθος, συνοδός και προέρχεται από το αρχαίο ρήμα οπάζω.
Με το ποδόσφαιρο κυρίως εκφράζεται ο οπαδισμός. Με το ποδόσφαιρο φαίνεται να καλύπτει ο άνθρωπος την ανάγκη του να οπαδοποιηθεί. Δεν είναι το ποδόσφαιρο εκείνο που γεννάει το νοσηρό φαινόμενο του οπαδισμού. Υπάρχει η προδιάθεση του ατόμου να δεθεί συναισθηματικά με μια ομάδα.
Νοσηρός ο οπαδισμός, γιατί; Επειδή βγαίνει νοκ-άουτ η λογική. Η σκέψη. Η κριτική. Ο οπαδός έχει φαντασιακό δεσμό με την ομάδα και δεν την εγκαταλείπει ποτέ. Δεν την προδίδει. Δεν την αλλάζει μ’ άλλη. Ποτέ. Αδιαφορεί αν η ομάδα του παίζει καλά, είναι χάλια. Αν παίρνει ή όχι πρωτάθλημα. Αν κάνει βρωμιές ή οχι. Ο οπαδός είναι αιχμάλωτος με το φάντασμα που θαρρεί ότι εκπροσωπεί ιδεολογικά, θρησκευτικά, κοινωνικά η δική του ομάδα.
Μόνο με το ποδόσφαιρο έχει σχέση ο οπαδισμός; Όχι, βέβαια! Οπαδικού τύπου είναι και η σχέση του θεωρούμενου πιστού με τη θρησκεία του. Και η θεωρούμενη ως πίστη αναδεικνύει υπαρξιακά την ατέλεια του ανθρώπου να αποδέχεται με όρους μεταφυσικού χαρακτήρα μια δήθεν κοινωνικοποίηση μπαίνοντας κάτω από μια ”προστατευτική” ομπρέλα. Με την όχι συνειδητή σκέψη, ότι δεν είμαστε μόνοι σε τούτον τον κόσμο.
Μήπως το άτομο… επιλέγει τη θρησκεία στην οποία υποτίθεται γίνεται πιστός της; Όχι, βέβαια. Πριν ακόμα γεννηθεί έχει αποφασιστεί, όχι από τον ίδιον, σε ποιο θρησκευτικό σουπερμάρκετ θα καταχωρηθεί πελάτης. Και έτσι θα πορευτεί αδιαφορώντας αν έχουν λογική τα παραμυθάκια της θρησκείας του. Ούτε καν θα κάνει τον κόπο να τους ρίξει μια ματιά, αν συμφωνεί ή όχι. Πιστός-οπαδός είναι, με την τύφλα του, όχι ερευνητής, μελετητής.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ στο apodytiriakias;gr
