Ποτέ δεν έγινε έρευνα επιστημονική γιατί ο κόσμος πηγαίνει γήπεδο. Τα ευρήματα της έρευνας σίγουρα θα ήταν αποκαλυπτικά, όχι απλώς ενδιαφέροντα από κοινωνικής πλευράς. Τα τελευταία 30 χρόνια ιδιαίτερα, διαβάζουμε τα αποτελέσματα από τις ατέλειωτες έρευνες διαφόρων πανεπιστημίων σ’ όλο τον κόσμο σχετικά με τη σεξουαλική συμπεριφορά του σύγχρονου ανθρώπου. Αν έχει ή όχι σημασία στη γυναίκα το μέγεθος, ποια σημεία του σώματος την ερεθίζουν περισσότερο, ποιο είναι το ποσοστό των γυναικών και σε ποιες ηλικίες γουστάρουν τα βρομόλογα κατά τη διάρκεια της πράξης κ.λπ.
Θαρρώ, για να το πω στα γρήγορα, ότι αν δεν λειτουργούσε ο οπαδισμός, στα περισσότερα γήπεδα θα παιζόταν ποδόσφαιρο σε άδεια γήπεδα. Ακόμα σε αγώνες που θα κρινόταν μια σπουδαία πρόκριση, μια ιστορική διάκριση, ένας τίτλος. Αυτό με αφορμή το ματς Νάπολι- Άρσεναλ 0-1 που παρακολούθησα από την τηλεόραση. Δεν είδα ποδόσφαιρο, έχασα τζάμπα τον χρόνο μου. Εγώ ο ποδοσφαιρόφιλος. Όχι ο οπαδός της Άρσεναλ που έφυγε ικανοποιημένος από την εξέδρα, γιατί η ομάδα και νίκησε και προκρίθηκε, έστω με κακή εμφάνιση. Όχι ο οπαδός της Νάπολι που μαστουρωμένος ήταν συνεχώς… ενθουσιασμένος και πανηγύριζε με ταμπούρλα και τραγούδια, ενώ η ομαδάρα του έμοιαζε γειτονιάς.
Δεύτερη πίσω από τη Γιουβέντους η Νάπολι, με παίκτες αξίας, τους οποίους μάλιστα θέλουν να αγοράσουν μεγαλύτερα κλαμπ, βγήκε στο χορτάρι να διεκδικήσει την πρόκριση. Με απόδοση ομάδος μπιραρίας. Ούτε μια φάση για γκολ έπειτα από μπαλαδόρικη ενέργεια. Μόνο με «τακτική» αεροπορίας, σέντρες στις σέντρες κι όλες, μα όλες απελπιστικά εκτός… αεροπορικού στόχου. Και ούτε ένα εύστοχο σουτ στον τερματοφύλακα της Άρσεναλ.
Γιατί να πάει ο άλλος στο γήπεδο όταν δεν θα δει μπάλα. Σαν να κόβει εισιτήριο στο θέατρο και οι ηθοποιοί δεν ξέρουν όχι να παίζουν καλά, αλλά και να ξεχνάνε, να μπερδεύουν τις ατάκες τους. Σαν να πάει σε συναυλία μουσικής και οι τραγουδιστές είναι φάλτσοι.
Επανέρχομαι στην έρευνα, αλήθεια γιατί και με ποιους γεμίζουν τα γήπεδα; Οπωσδήποτε η παρουσία στην κερκίδα είναι μια ανάγκη στον άνθρωπο. Πέρα από το θέαμα της ποδοσφαιρικής αναμέτρησης, χαρίζει την έντονη αίσθηση της ελευθεριότητας, Αυτό που δεν προσφέρει η κλειστή αίθουσα του σινεμά. Τέλος πάντων, φοβάμαι ότι και με την αξιοπιστία της επιστημονικής έρευνας θα αποδειχθεί πως το ποδόσφαιρο οφείλει τη δημοφιλία του στη ρομαντική, τη συναισθηματική ή ζωώδη σχέση του οπαδού με την ομάδα του. Σε ποσοστό συντριπτικό.
……………………………………
Μετά τον Μουρίνιο και ο Γκουαρδιόλα… σχολιαστής, διάβασε στο apodytiriakias.gr
