Από 13 χρονώ πιτσιρίκι φόρεσε τη φανέλα της Μπαρτσελόνα ο Μέσι. Στη μεγάλη ομάδα της Καταλονίας γεννήθηκε ποδοσφαιρικά, εκεί έμαθε τα πρώτα γράμματα και ανδρώθηκε μέχρι που έγινε μακράν ο μεγαλύτερος παίκτης της εποχής μας. Κι όμως, αυτό που συνδέει, συναισθηματικά και επαγγελματικά, τον Αργεντινό με την Μπαρτσελόνα είναι ένα… τίποτα. Ένα απόλυτο τίποτα.
Κι ακριβώς επειδή τίποτα δεν γεννήθηκε -μετά από 20 χρόνια- που να συνδέει, που να ταυτίζει τον αρχιπαικταρά Λιονέλ Μέσι με την Μπάρτσα και την Καταλονία, ζήτησε αυτός να αποχωρήσει. Και το ζήτησε με τρόπο κατηγορηματικό. Αποφασιστικό. Γιατί δεν πάει άλλο.
Κάποτε οι ποδοσφαιρικές ομάδες ήταν «λαϊκά κινήματα», από μια άποψη. Πληθυσμοί ένιωθαν ότι εκφραζόντουσαν με την παρουσία της ομάδας στο γήπεδο. Ο Ολυμπιακός, η ΑΕΚ, ο Παναθηναϊκός, ο ΠΑΟΚ δεν εξελίχθηκαν σε λατρεμένες ομάδες διότι ο κόσμος ήθελε τον αθλητισμό ή αγαπούσε το ποδόσφαιρο. Η φανέλα της ομάδας λειτουργούσε συμβολικά και κουβαλούσε την ελπίδα του κοσμάκη, τη δικαίωσή του κοινωνικά, την αντίστασή του στο κατεστημένο.
Όλα αυτά σήμερα πάνε περίπατο. Οι ομάδες είναι ανώνυμες εταιρείες και όπως όλες οι επιχειρήσεις ενδιαφέρονται για την κερδοφορία. Κι όμως, στη συντριπτική τους πλειοψηφία το πελατειακό, το αγοραστικό κοινό κάθε ΠΑΕ είναι οπαδοί. Αγαπάνε την ομάδα και δεν την αλλάζουν με τίποτα.
Οι οπαδοί της Μπαρτσελόνα δεν τα έχουν με τον Μέσι, ο οποίος δεν θέλει να μείνει άλλο. Να συνεχίσει σε ομάδα που τρώει οκτώ γκολ, όπως πρόσφατα από την Μπάγερν Μονάχου. Κανονικά θα περίμενε κανείς οι οπαδοί να στραφούν στον Μέσι που θέλει να τους εγκαταλείψει. Να τον κατηγορήσουν για προδοσία. Για αχαριστία.
Γιατί, αλήθεια, οι οπαδοί της Μπαρτσελόνα δεν αισθάνονται ότι στην πραγματικότητα ο Μέσι φτύνει την ομαδάρα τους. Γέννημα θρέμμα της ομάδας κι όμως σκέφτεται να συνεχίσει σ’ άλλη ομάδα. Με τη διοίκηση τα έβαλαν οι οπαδοί, αυτήν καθιστούν υπαίτια για το φευγιό του Μέσι. Αν άρχιζαν τα μπινελίκια σε βάρος του Μέσι, αυτό σημαίνει πως οι ίδιοι οι οπαδοί απαξίωναν την «ιδεολογική» δυναμική της Μπαρτσελόνα. Μ’ άλλα λόγια, ότι η ομαδάρα τους, το δοξαστικό μεγαλείο και η ιδεολογική ιδιαιτερότητα της ομάδας τους δεν είναι ικανή να κρατήσει τον παίκτη-σημαία.
Κάποιος φταίει για την απόφαση να αποχωρήσει ο Μέσι. Κι αυτός δεν είναι ο ίδιος ο παίκτης, ούτε η ιδέα της ομάδας. Οι κατάρες πέφτουν στον άχρηστο πρόεδρο. Τον ανίκανο να διαχειριστεί την αγωνιστική κρίση της Μπαρτσελόνα. Καθιστώντας ένοχο τον πρόεδρο οι οπαδοί προστατεύουν τη ρομαντική τους σχέση με την ομάδα, ότι αυτή αξίζει την αφοσίωσή τους.
……………………………….
Ο ρεπόρτερ που ήθελε να φωτίσει τον σκοτεινό ψυχισμό των δολοφόνων, διάβασε apodytiriakias.gr
