Ποδοσφαιριστές που δεν έκαναν όνομα στην Ελλάδα, μιλάμε για Eλληνόπουλα, όχι Αλβανόπουλα που γεννήθηκαν εδώ, βγάζουν μεροκάματο στο εξωτερικό.
Και, μάλιστα, έχουν μια αξιόλογη πορεία επαγγελματική, πολύ καλύτερη αν παρέμεναν στην πατρίδα. Πώς γίνεται αυτό, απορούν κάποιοι. Να μην τους γνωρίζουμε στην Ελλάδα και να έχουν παίζουν στο εξωτερικό; Γιατί να μη γίνεται, σχολιάζει ο αποδυτηριάκιας.
Βεβαίως το έξω, όχι μονάχα σε επίπεδο ποδοσφαιρικής ποιότητας, αλλά και ατμόσφαιρας και κλίματος είναι ανώτερο, σε σύγκριση με τα στάνταρ της Ελλάδος. Αξίζει να τονιστεί αυτό επειδή πράγματι έχει τη σημασία του το περιβάλλον στο οποίο κινείται ο επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Το Ελληνόπουλο που ποδοσφαιρικά συνήθισε να κυκλοφορεί για δεκαετίες σε καθεστώς λεχριτοσύνης, στη λογική της γυφτιάς, αν δεν προσαρμοστεί γρήγορα στην αλλαγή περιβάλλοντος, τότε θα νιώσει άβολα, ένας ξένος.
Το πιο σημαντικό. Ο Έλληνας, και βάζω σ’ αυτό φαρδιά πλατιά την υπογραφή μου, δεν υστερεί σε τίποτα από τον Ευρωπαίο ποδοσφαιριστή. Το ποδόσφαιρό μας υστερεί. Άλλο αυτό. Η οργάνωση του ποδοσφαίρου μας μειονεκτεί. Η προβληματική, η αντιεπιχειρηματική «κουλτούρα» με την οποία έχουμε εντάξει στην κοινωνία το ποδόσφαιρο είναι που την πληρώνει ο ποδοσφαιριστής.
Παικτικά, λοιπόν, και δεν το συζητούμε αυτό, ο Έλληνας δεν υστερεί, μην πω ότι υπερτερεί του Ευρωπαίου. Καμία έκπληξη, λοιπόν, να έχει ανοίξει η αγορά και για Έλληνες, οι οποίοι είναι άγνωστοι στην Ελλάδα; Και μοντέλες, μπάνικες και μαγικές στο κρεβάτι, που δεν τις ξέρουν τα πρωινάδικα στην Ελλάδα, εργάζονται και κερδίζουν φανερά και κρυφά χρήματα.
Είχε πάει να παίξει στην Ελβετία, σε άσημη ομάδα, τέλη της δεκαετίας του ’60 ο Γιώργος Σιδέρης και είχε μείνει… κατάπληκτη όλη η ποδοσφαιρική Ελλάς! Μπράβο πρόοδο ο Φόντακας! Μπράβο που ένας Έλληνας βγήκε στο εξωτερικό. Αυτές, τότε, ήταν οι εντυπώσεις του Έλληνα, του «επαρχιώτη της Ευρώπης». Και λίγοι θα έβαζαν στοίχημα ότι σίγουρα θα «έπιαναν» σε ομάδες του εξωτερικού ακόμα και οι Μίμηδες οι αρχιπαικταράδες, ο του ΠΑΟ Δομάζος και ο της ΑΕΚ Παπαϊωάννου.
Δομάζος, Παπαϊωάννου, Σιδέρης, Κούδας. Οι Πελέ, Μαραντόνα, Ρονάλντο και Μέσι της Ελλάδος. Στη φώτο, η εθνική Ελλάδος του 1969, που παρ’ ολίγο να προκριθεί στο Μουντιάλ του 1970. Από αριστερά (όρθιοι) Σπυρίδων, Οικονομόπουλος, Καμάρας, Γκαϊτατζής, Χάιτας, Σταθόπουλος και (καθιστοί) Κούδας, Σιδέρης, Δομάζος, Παπαϊωάννου και Μποτίνος.
Πηγή: apodytiriakias.gr
