Εκτενές ρεπορτάζ φιλοξενεί στις σελίδες του ο βρετανικός Economist σχετικά με το χρέος του Νότου.
Ο Economist αναφέρεται στην αναδιάρθρωση του χρέους στην Ελλάδα σχολιάζοντας χαρακτηριστικά: «Τον Απρίλιο, δύο χρόνια μετά τη μεγαλύτερη αναδιάρθρωση ιδιωτικού χρέους στην ιστορία, η Ελλάδα άντλησε 3 δισ. ευρώ μέσω πενταετούς ομολόγου με απόδοση μικρότερη του 5%. Τον Ιούλιο, το δεκαετές ελληνικό ομόλογο είχε απόδοση μικρότερη του 6%, όταν οι αποδόσεις στους αντίστοιχους ισπανικούς και ιταλικούς τίτλους ήταν χαμηλότερες του 3%. Οι ταλαιπωρημένες οικονομίες της περιφέρειας έδειχναν να αλλάζουν σελίδα και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα υποσχόταν να κάνει ότι περνάει από το χέρι της για να κρατήσει την ευρωζώνη».
Στο άρθρο που τιτλοφορείται «Πίσω στην πραγματικότητα» τονίζεται ότι όλα αυτά χάθηκαν στο παγκόσμιο sell – off της 15ης και 16ης Οκτωβρίου.
«Οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων ξεπέρασαν για λίγο το 9%, ενώ το spread της απόδοσης του ελληνικού 10ετούς αλλά και άλλων ομολόγων του Νότου έναντι του αντίστοιχου γερμανικού bund διευρύνθηκε απότομα».
Από τότε, σχολιάζει ο αρθρογράφος, τα ομόλογα της ευρωπεριφέρειας έχουν ανακτήσει μέρος των απωλειών τους, με τα εταιρικά να υπεραποδίδουν εν μέσω φημολογίας (που αργότερα όμως διαψεύστηκε) ότι η ΕΚΤ εξετάζει την αγορά εταιρικών ομολόγων στη δευτερογενή αγορά.
Οι ανησυχίες όμως αναφορικά με την επιβράδυνση της οικονομίας στην Ευρωζώνη ενισχύονται, αναφέρει το δημοσίευμα, καθώς ο αποπληθωρισμός ο οποίος επιβαρύνει το χρέος της περιφέρειας, απειλεί να πλήξει και τη ζώνη του ευρώ στο σύνολο της. Οι ελπίδες ότι η ΕΚΤ θα μπορέσει να κάνει κάτι για να επιλύσει οποιοδήποτε πρόβλημα, εξασθενούν.
Μεταξύ του 2007 και του 2013 ο λόγος δημόσιου χρέους προς ΑΕΠ στην ευρωζώνη ανήλθε από το 66% στο 93%. Η επιδείνωση ήταν πιο δραματική στην ευρωπεριφέρεια, με το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ να ανέρχεται στο 175% στην Ελλάδα και στο 129% στην Πορτογαλία. Το υψηλό κρατικό χρέος δεν σημαίνει απαραίτητα επιβράδυνση της οικονομικής δραστηριότητας, αλλά καθώς οι αποδόσεις των ομολόγων αυξάνονται η εξυπηρέτησή γίνεται όλο και πιο δυσβάσταχτη.
Στην Ιταλία για παράδειγμα, η οποία έχει το τρίτο μεγαλύτερος κρατικό χρέος στον κόσμο, η αναχρηματοδότηση του αποτελεί θέμα κάθε χρόνο.
Όμως η εικόνα στα νοικοκυριά είναι τελείως διαφορετική, σημειώνει ο Economist. Τα ιταλικά νοικοκυριά έχουν μικρότερο χρέος απ’ ότι τα αντίστοιχα γερμανικά. Ο ιδιωτικός τομέας στην Ισπανία έχει πραγματοποιήσει σημαντική απομόχλευση τα τελευταία χρόνια, καθώς οι μεγάλες κεφαλαιοποιήσεις του τραπεζικού συστήματος έχουν βελτιώσει την θέση των τραπεζών.
Οι οικονομίες της περιφέρειας, ωστόσο, έχουν κατά κανόνα μεγάλο ιδιωτικό χρέος. Στην Πορτογαλία, το ¼ των εισηγμένων εταιρειών έχουν χρέος πέντε φορές μεγαλύτερο του EBITDA, ήτοι το χειρότερο ποσοστό της περιφέρειας σύμφωνα με τον Alberto Gallo της RBS και το ποσοστό των μη εξυπηρετούμενων δανείων αυξάνεται στην Πορτογαλία, την Ιταλία και της Ελλάδα, συμπληρώνει.
Το κρατικό χρέος φαίνεται πλέον λιγότερο ελκυστικό, ιδιαίτερα λόγω οικονομικής επιβράδυνσης και παγίωσης του αποπληθωρισμού, καταλήγει ο Economist.
Με πληροφορίες από το capital.gr
Διαβάστε επίσης:
