O Engin Bas είναι ένας γνωστός Τούρκος δημοσιογράφος, επικεφαλής του ανταποκριτικού γραφείου του αμερικανικού δικτύου ABC στην Τουρκία.
Την Πέμπτη 5 Οκτωβρίου ο Engin κέρδισε το βραβείο EMMY για το τηλεοπτικό του ντοκιμαντέρ «Steps into a high calm», μία ιστορία που αρχίζει στις εμπόλεμες ζώνες της Συρίας και καταλήγει κάπου στη Γερμανία. Πρόκειται για την πραγματική ιστορία μιας οικογένειας από τη Συρία, η οποία εγκαταλείποντας την πατρίδα όπου έζησε διασχίζει την Τουρκία, φθάνει στη Χίο, ακολουθεί τον δρόμο της προσφυγιάς στην ηπειρωτική χώρα, σταματά στη Δοϊράνη, ακολουθεί τις όχθες του Βαρδάρη, μετά του Μόραβα και κατόπιν του Δούναβη, περνά την ΠΓΔΜ, τη Σερβία, τη Βοϊβοντίνα για να περάσει στην Ουγγαρία και από εκεί στη Γερμανία.
Δείτε το απόσπασμα:
Στην πορεία αυτή εξελίσσεται όλο το δράμα του πρόσφυγα. Καταβάλλει 1.200 δολάρια το άτομο στον διακινητή. Αντιμετωπίζει όλα τα καθημερινά προβλήματα και αδιέξοδα που έχουν αποτυπωθεί στις τηλεοπτικές μας οθόνες, που τις παρακολουθούμε καθήμενοι στους καναπέδες των σαλονιών μας σαν ένα άλλο reality, οι περισσότεροι επιδερμικά, από μακριά, σαν να μη μας ακουμπά αυτή η δυστυχία.
Η οικογένεια τελικά καταλήγει στη «Γη της Επαγγελίας», στη Γερμανία. Θα μπορούσε να καταλήξει σε κάποιο στρατόπεδο της Ουγγαρίας, σε κάποια «Δομή» της Ελλάδας, σε κάποια τρώγλη στην Κροατία ή να ζει ακόμη στο κάτεργο της Μόριας. Ήταν πιο τυχεροί από τους άλλους μέσα στην απόλυτη ατυχία του ξεριζωμού τους. Ο Engin Bas, υπομονετικά, επαγγελματικά αλλά και με μία ευαισθησία που λίγοι διαθέτουν σε αυτήν την επαγγελματική κρεατομηχανή που λέγεται δημοσιογραφία με τους γνωστούς ανταγωνισμούς, προσωπικές φιλοδοξίες και εξαρτήσεις, καταφέρνει να αποτυπώσει στον φακό της κάμερας που καθοδηγεί αυτήν την πολύτιμη στιγμή που είναι μερικά δευτερόλεπτα στο διάβα της Ιστορίας αλλά αρκετά για να καταδείξουν το τι πραγματικά συνέβη εκείνο το εφιαλτικό 2015, από το Κομπάνι ή το Χαλέπι ή τη Χομς στο Τσεσμέ και από εκεί στις άγνωστες θάλασσες, στον φόβο, την ανασφάλεια. Και πίσω μόνον αίμα και νεκροί και γκρεμισμένες περιουσίες και χαμένες πατρίδες. Μπροστά το άγνωστο με βάρκα την ελπίδα κάπου εκεί στη χώρα της Μέρκελ.
Ο Engin Bas βραβεύθηκε για το οδοιπορικό αυτό. Βραβεύθηκε κυρίως μία δημοσιογραφική οπτική, ενός τύπου δημοσιογραφίας που δεν είναι και η κυρίαρχη στις μέρες μας. Ούτε στην Τουρκία μετά και το πραξικόπημα. Ο Engin ζει ανάμεσα σε δύο μυλόπετρες. Αυτήν τη δυσβάσταχτη που αλέθει τα πάντα στη χώρα του φυλακίζοντας, διώκοντας, καταδικάζοντας ψυχές. Και την άλλη, της δημοσιογραφικής ευκολίας, του εφήμερου, του επιδερμικού, της κοινοτοπίας. Μπράβο του. Του άξιζε. Πρόκειται για μία εκδίκηση που παίρνει η δημοσιογραφία της Τουρκίας από τους διώκτες της, το ανελέητο σύστημα Ερντογάν.
