«Τουϊτέρατα»

Παιδιά όλων των ηλικιών,
καλήν Παρασκευή 20 Απριλίου να έχουμε…

Σήμερα είναι από τις μέρες που δεν χωράει στη στήλη
ο καθιερωμένος χαριτωμένος πρόλογός μας.
Ακόμα και η ευχητήρια φράση που μάς απηύθυνα
διέπεται από ταπεινότητα και ενοχές•
ταπεινότητα προς την οικογένεια τού Αλέξανδρου Σταματιάδη
και ενοχές για την απολύτως ανθρώπινη Προσδοκία για το Καλό,
που έρχεται σε ευθεία αντιπαράθεση με την ψυχολογική κατάσταση
στην οποία βρίσκονται οι οικείοι τού δολοφονηθέντος.

Κατά παρέκκλιση τής οπτικής με την οποία διαχειρίζομαι αυτήν τη στήλη,
θα φιλοξενήσω τοποθετήσεις με τις οποίες ουδόλως συμφωνώ•
ο λόγος που δεν συνηθίζω να πράττω τοιουτοτρόπως,
δεν είναι από κάποιον προσωπικό φασισμό
ή από διάθεση να λογοκρίνω την αντίθετη άποψη,
αλλά ακριβώς επειδή δεν θέλω να δώσω την παραμικρή αίσθηση
ότι χρησιμοποιώ τη δύναμη τού δημόσιου βήματός μου
για να κάνω προσωπικές επιθέσεις σε πολίτες.
Ως εκ’ τούτου, δεν θα σχολιάσω ξεχωριστά το κάθε ποστάρισμα,
αλλά θα προβώ σε μία συνολική ανάλυση στη συνέχεια.

Πάμε λοιπόν να δούμε κάποιες απόψεις,
και τα ξαναλέμε στο ΥστερόΓιωργο..!
…










 …

ΥστερόΓιωργο..:
Παιδιά (όλων των ηλικιών),
η χειρότερη κατάσταση για έναν λαό
είναι να στήνει εμφυλίους πολέμους πάνω από τούς νεκρούς του.

Είμαι Αριστερός και το δηλώνω•
δεν το δηλώνω από διάθεση επίδειξης
ή ιδρυματοποίησης με τούς ιδεολογικούς συγγενείς μου,
αλλά διότι ακολουθώ την οδηγία που από το 2002 έδωσα στον εαυτό μου..:
«Ο Δημοσιογράφος έχει την Ιερή Υποχρέωση στην Αντικειμενικότητα
και το Ιερό Δικαίωμα στην Υποκειμενικότητα…»!

Σε αυτήν τη δύσκολη ώρα,
με έναν άνθρωπο που έφυγε από τη ζωή
μετά από 18 ημέρες απεγνωσμένης μάχης,
ο μόνος τρόπος για να μη διασύρουμε τη μνήμη τού νεκρού
είναι η Αυτοκριτική και η Ταπεινότητα•
και επιτέλους,
ας πάψει το Πανελλήνιο να παπαγαλίζει ότι
«Έφυγε από τη ζωή ο ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑΣ Αλέξανδρος Σταματιάδης»•
άνθρωπος σκοτώθηκε και όχι επαγγελματική ιδιότητα•
φτάνει με τις Εμφάσεις.
…

Επανέρχομαι…

Ως Αριστερός και Ως Γεννημένος 17 Νοέμβρη,
γνωρίζω απολύτως την αντίληψη τής Αριστεράς για το βαθύ (παρα)κράτος•
ναι, η Αριστερά έχει διωχθεί, έχει υποφέρει,
έχει δολοφονηθεί από το βαθύ (παρα)κράτος•
όμως οι καιροί αλλάζουν, οι εποχές αλλάζουν,
το ίδιο και οι ιστορικές συνθήκες•
η Αριστερά βρίσκεται πλέον στη διακυβέρνηση τής χώρας.

Ο όρος «μπάτσος» συγκεντρώνει 100% πιθανότητες
να ακουστεί από αριστερά ή αναρχικά χείλη,
αλλά αυτό δεν σημαίνει
πως για να τονίσουμε την απέχθεια
που παραδοσιακώς νοιώθουμε για τις «στολές»,
ότι θα πρέπει να συμμαχήσουμε με την Εγκληματικότητα•
φαντάζομαι, επί παραδείγματι,
ότι ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας
έχει επιλέξει -ως θεσμικό πρόσωπο- να φυλάσσεται από «μπάτσους»
και όχι από «μπράβους»
(και ας σκέφτηκαν ήδη κάποιοι ομοϊδεάτες μου
ότι «μπάτσοι» και «μπράβοι» είναι ένα και το αυτό).
…

Κάθε πολίτης έχει δικαίωμα στην Ασφάλεια•
όχι σε εκείνη που ήταν συνώνυμη των βασανιστηρίων και των περιορισμών,
αλλά σε αυτήν που συνεπάγεται την Κοινωνική Ειρήνη.
Η Ελλάδα είναι εδώ και δεκαετίες ένα τελειωμένο κωλοχανείο•
η Διεθνής Εγκληματικότητα γνωρίζει
ότι είμαστε μία βαλκανική χώρα λατινοαμερικανικών προδιαγραφών•
η Ελλάδα είναι η Φαντασμένη Φαβέλα τής Ευρώπης.

Για να επανέλθουμε σε ισορροπία,
πρέπει η Ελαστικότητα να μετατραπεί σε Αυστηρότητα•
και ναι,
δύναται η Δημοκρατία να είναι αυστηρή χωρίς να μετατρέπεται σε Φασισμό.
Εφαρμογή των Νόμων, Επικαιροποίηση των Νόμων
και άτεγκτη αντιμετώπιση τού Εγκλήματος.
Όσο κι αν αποτελεί διεθνή πρακτική
να παριστάνεις τον κοιμισμένο (ότ)αν εισβάλλει κακοποιός στην οικία σου,
δεν το προτάσσεις ως κεντρική οδηγία και συμβουλή•
έτσι μετατρέπεις την Ασφάλεια τού Πολίτη σε Ανέκδοτο.

Ο «Νόμος Παρασκευόπουλου»
είναι το ιδανικό νερό στον μύλο τού Καιροσκοπισμού,
τής Καπηλείας και τής Μονομέρειας.
Μόλις χθες έβλεπα στην εκπομπή τού Αντώνη Σρόϊτερ, «Αυτοψία»,
έναν τύπο που έγινε ληστής για να δημιουργήσει κομπόδεμα
και είχε βάλει ως στόχο του να μαζέψει 150.000 ευρά.
Το επέτυχε.
Τι κι αν συνελήφθη..;
Καταδικάστηκε σε 12 χρόνια φυλάκιση,
έμεινε 2,5 χρόνια πίσω από τα κάγκελα,
βγήκε με τον «νόμο Παρασκευόπουλου»,
και -σύμφωνα με τα λεγόμενά του-
οι Αρχές δεν βρήκαν τα χρήματα
που είχε προσποριστεί από την εγκληματική του δράση•
τώρα, λοιπόν, απολαμβάνει τούς καρπούς των «κόπων» του.

Και ερωτώ..:
Ιστορίες σαν αυτήν, ιστορίες που ευνοούνται από νομοθετικά εκτρώματα,
στέλνουν ή δεν στέλνουν άκρως στρεβλά μηνύματα στην Ελληνική Κοινωνία;
Κάποιοι (δεν λέω «όλοι») θα σκεφτούν ότι
«Γιατί να δουλεύω για 200 ευρά τον μήνα,
χωρίς υπερωρίες, χωρίς ασφάλιση,
και να με εκμεταλλεύεται ο κάθε απατεώνας εργοδότης;
Αφού έτσι κι αλλιώς η κοινωνία είναι μία διαρκής ληστεία,
ρισκάρω δύο-τρία χρόνια από τη ζωή μου
και ποιος ξέρει• ίσως πιάσω την καλή…».
…

Εν’ κατακλείδι…

Ανεξάρτητα από την πολιτική και κοινωνική ιδεολογία
που έχει ο κάθε άνθρωπος
(η οποία ιδεολογία εξαρτάται και προσδιορίζεται από φυσικές ροπές,
αλλά και αναρίθμητες επιρροές και προσλαμβάνουσες),
το Κράτος οφείλει να διδάσκει τη Σφαιρικότητα
και όχι τον «Νόμο τής Σφαίρας».

Μόνο η Αυτοκριτική και η Ταπεινότητα θα μάς σώσουν
από τον Εμφύλιο που ήδη μαίνεται,
αλλά που δεν τον αντιλαμβανόμαστε διότι διεξάγεται με μοντέρνες συνθήκες.
Έγινε ο Εμφύλιος «Μόδα» και άντε να περιμένεις πότε θα περάσει.
Αχ, Ελλάδα, Σ’ Αγαπώ…
…

Όμως, για μία ακόμη φορά φτάσαμε στην Αρχή Μας,
που για όλους τούς υπόλοιπους είναι το «τέλος».

Και το μόνο που απομένει,
είναι η στερεότυπη και -πάνω απ’ όλα- αγαπημένη προτροπή..:
Φωτίστε το βλέμμα σας με την πόλη που φλέγεται.
Γεια Χαρά…

Γιώργος Μιχάλακας
Αλήτης -αλλά όχι ρουφιάνος- Δημοσιογράφος
(Twitter: @GeorgeMihalakas)