Παιδιά όλων των ηλικιών,
καλήν Δευτέρα 2 Απριλίου και καλήν (Μεγάλη) Εβδομάδα να έχουμε…
Να ’μαστε πάλι μαζί, με την αγαπημένη σας στήλη «Τουϊτέρατα»,
την οποία διαβάζετε μανιωδώς καθημερινά
και νοσταλγείτε μανιωδώς τα Σαββατοκύριακα…
Εν’ αρχή,
θα μοιραστώ μαζί σας το δίλημμα που αντιμετώπισα
πριν ετοιμάσω τη σημερινή στήλη.
Χθες ήταν Πρωταπριλιά
και αυτό θα ήταν ένα αβανταδόρικο θέμα για τα «Τουϊτέρατα»•
όμως,
η φετινή 2α Απριλίου
δεν είναι απλώς η επομένη τής ημέρας
που αποτελεί Θεσμοθέτηση τού Ψέματος•
είναι το ξεκίνημα τής Μεγάλης Εβδομάδας.
Έτσι,
επέλεξα κατ’ εξαίρεσιν,
-όπως έχει γίνει και στο παρελθόν,
σε μέρες όπου στοιχειοθετούνται ειδικές συνθήκες-
να μην υπάρξει το «Κορυφαίο Δέκα»,
αλλά να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις…
…
Η Μεγάλη Εβδομάδα είναι αναμφίβολα
το πιο συμπυκνωμένο «Χρονικό Οδοιπορικό»
στην Ιστορία τού Ανθρωπίνου Γένους.
Η Αγάπη, η Αναζήτηση, η Αγωνία, η Ελπίδα, ο Αγώνας, η Πίστη,
η Γενναιότητα, η Δειλία, η Προδοσία, η Μετάνοια, η Δικαιοσύνη,
το Πνεύμα, η Ψυχή, η Υπέρβαση, ο Θάνατος, η Ανάσταση, η Ζωή.
Όλα εδώ. Όλα μέσα σε αυτές τις 7 ημέρες.
Ο αριθμός «7» υπήρξε -πολύ πριν τη Γέννηση τού Χριστού-
«Ιερός Αριθμός» για τον Αρχαίο Άνθρωπο.
Ο διπλασιασμός του, το «14», είναι η Ολοκλήρωση τού Κύκλου!
(βλέπε περιπτώσεις
όπως αυτή με τις επτά ισχνές και τις επτά παχιές αγελάδες
στο όνειρο τού Φαραώ)
Ως εκ’ τούτου
-και συνυπολογίζοντας
ότι η Βίβλος χρησιμοποιεί το Επταήμερο
ως το χρονικό διάστημα που συμβολίζει τη Δημιουργία τού Κόσμου
(περιλαμβάνοντας και την ημέρα… ξεκούρασης τού Θεού)-
δεν χρειάζεται ιδιαίτερη αντιληπτική ικανότητα για να καταλάβουμε
ότι η Μεγάλη Εβδομάδα είναι Μεγάλος Συμβολισμός.
Γενικότερα, οι Θρησκείες είναι Συμβολισμοί και Κράματα Σημειολογιών.
Οι Θρησκείες στηρίζονται στην Παράδοση•
σε αυτό που παρεδόθη από την προηγούμενη γενεά στη νεότερη,
σε αυτό που έχει προσδιοριστεί για τον κάθε λαό ως η αξιωματική του πίστη.
…
Φυσικά,
οι Θρησκείες είναι διάτρητα αξιώματα για κάθε λογικό και δίκαιο άνθρωπο•
όσο και να θέλεις να πιστέψεις,
υπάρχουν αναρίθμητες «Κερκόπορτες» και αναρίθμητα άλματα λογικής
που έχουν ένα -κατά την άποψή μου- εξαιρετικά πτωχό επιχείρημα:
Ό,τι δεν εξηγείται επαρκώς, είναι Θείο.
Εγώ δεν θα αμφισβητήσω απόλυτα και δεν θα ισχυριστώ πως,
ό,τι δεν εξηγείται, ΔΕΝ είναι Θείο.
Ίσως πράγματι να είναι έτσι…
Όμως, οφείλω να θέσω στον δημόσιο διάλογο,
την ένσταση που μού έχει γεννηθεί στον διάλογο με τον εαυτό μου..:
Ό,τι δεν εξηγείται επαρκώς, είναι (και) Απάτη.
Δεν συκοφαντώ τον Χριστιανισμό•
όπως -φαντάζομαι- θα προσέξατε,
επ’ αφορμή τής Μεγάλης Εβδομάδας
αναφέρομαι εν’ γένει στις Θρησκείες.
Ας μιλήσουμε, όμως, για τις Χριστιανικές Γραφές…
…
Πόσοι από αυτούς που δηλώνουν Χριστιανοί
δύνανται να δεχθούν ότι τελικά ο Ιούδας δεν υπήρξε προδότης;
Η απάντηση είναι..: Λίγοι.
Γιατί;
Το «Διότι» βρίσκεται στον Μεγαλειώδη Καβαφικό Στίχο:
«Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς Ιούδα;
Ο άνθρωπος αυτός ήταν μια κάποια λύσις…»!
…
Πόσοι από αυτούς που δηλώνουν Χριστιανοί
θα δέχονταν ότι ο Ιησούς Χριστός είχε ερωτική σχέση
με τη Μαρία τη Μαγδαληνή ή με οποιανδήποτε άλλη γυναίκα;
Η απάντηση είναι..: Ελάχιστοι.
Γιατί;
Διότι το Ταμπού τού Σεξ
αποτελεί Θεμέλια Λίθο τού Θρησκευτικού Οικοδομήματος.
Και βεβαίως θα μπορούσε ένας διαφοροποιημένος Χριστιανισμός
να δεχόταν ότι ο Ιδρυτής τής Θρησκείας είχε σεξουαλική ζωή,
μα πλέον θα μιλούσαμε για άλλο «target group» πιστών.
Οι τωρινοί Χριστιανοί δεν δύναται να αποδεχθούν ότι ο Χριστός έκανε σεξ,
διότι η παράδοση που έχουν (απο)δεχθεί λέει ότι ο Χριστός ΔΕΝ έκανε σεξ.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Δεν έχω την παραμικρή διάθεση
να ενσπείρω δαιμόνια στη Χριστιανική Θρησκεία,
ούτε προπαγανδίζω υπέρ κάποιας άλλης•
το μόνο που πράττω -σε επίπεδο πνευματικής και φιλοσοφικής αναζήτησης-
είναι να καταγράφω ένα στοιχείο
το οποίο είναι απολύτως υπαρκτό σε άλλες θρησκείες
(όπως, βεβαιότατα, και στην αρχαία ελληνική θρησκεία):
Υπήρχαν (και υπάρχουν) θεοί που κάνουν σεξ.
Ο Χριστιανισμός δεν έχει τέτοιαν παράδοση•
το Σεξ αποτελεί απομάκρυνση από την Αγνότητα,
συμμαχία με τον Εωσφόρο,
ει δυνατόν πρέπει να γίνεται για αναπαραγωγή
και όχι με στόχευση την Ηδονή και τη Λαγνεία,
ενώ «απαγορεύεται» να υπάρχει σαρκική επαφή μέσα στη Μεγάλη Εβδομάδα
(και, ακόμα καλύτερα, καθ’ όλην τη διάρκεια τής Σαρακοστής).
Όμως, αφού μιλάμε για Αγνότητα,
θα μιλήσω ως φιλόζωος και θα ρωτήσω το εξής..:
Σαν πολύ βολική δεν είναι αυτή η παραβολή
που στο πέρας τής Νηστείας
μάς επιτρέπει να σφάζουμε χωρίς τύψεις τα άκακα αρνάκια;
Σαν πολύ βολική δεν είναι αυτή η σημειολογία
που -όλως τυχαίως (sic)- καλύπτει και ικανοποιεί με τον καλύτερο τρόπο
τη σαρκοφαγία μας;
Είναι αμαρτία να κάνεις σεξ,
αλλά είναι θεάρεστο έργο να σφάζεις ένα άκακο, ένα αγνό πλασματάκι,
για να γεμίζεις μέχρι σκασμού το στομάχι σου.
Προσωπικώς, ΔΕΝ ΨΗΝΟΜΑΙ.
…
Επιμύθιο: Όλα τα χαρακτηριστικά που εμπεριέχει η Μεγάλη Εβδομάδα
είναι Συμβολισμοί που έχουν έναν όντως θετικό σκοπό•
να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι, να γινόμαστε καλύτεροι συνάνθρωποι.
Εάν, όμως, είμαστε τόσο κοντόφθαλμοι, παρωπιδικοί και στενόμυαλοι,
ώστε να μετατρέπουμε τον Συμβολισμό σε Ιστορία,
καλύτερα να αρχίσουμε τα ναρκωτικά•
λιγότερες παρενέργειες έχουν…
…
ΥστερόΓιωργο..:
Κάθε φορά που ο Χριστιανισμός διανύει περίοδο έντονης θρησκευτικότητας
(Χριστούγεννα, Πάσχα),
εκτός από κατάνυξη και καλοσύνη, νοιώθω και οργή•
οργή για το γεγονός
ότι η Καλοσύνη οφείλει να μην αποτελεί στοιχείο
έκτακτου θρησκευτικού συμβολισμού,
αλλά ψυχική έκφραση τής καθημερινότητας.
Αν θυμόμαστε να είμαστε καλοί άνθρωποι
επειδή αυτό επιτάσσει και επιβάλλει το Ημερολόγιο,
αποτελούμε δυσφήμιση τής όποιας θρησκείας έχουμε επιλέξει.
Η Θρησκεία δεν αποτελεί Εγγύηση Ανθρωπιάς•
αντιθέτως, όποιος κραδαίνει «πιστοποιητικά πίστης»,
έχει στην τσέπη του «τριάκοντα αργύρια».
Αυτά. Με Σεβασμό.
…
Όμως, για μία ακόμη φορά φτάσαμε στην Αρχή Μας,
που για όλους τούς υπόλοιπους είναι το τέλος.
Και το μόνο που απομένει,
είναι η στερεότυπη και -πάνω απ’ όλα- αγαπημένη προτροπή..:
Φωτίστε το βλέμμα σας με την πόλη που φλέγεται.
Γεια Χαρά…
Γιώργος Μιχάλακας
Αλήτης -αλλά όχι ρουφιάνος- Δημοσιογράφος
(Twitter: @GeorgeMihalakas)
