Θα ξαναγεννηθεί η εκπομπή ή θα πεθάνει οριστικά;
«Τίποτα δεν έχει αλλάξει, τίποτα δεν είν’ όπως παλιά…»,
τραγουδούσαν κάποτε οι αξεπέραστοι Κατσιμιχαίοι.
«Όλα τριγύρω αλλάζουνε, κι όλα τα ίδια μένουν…»,
τραγουδούσε κάποτε ο αξεπέραστος και αείμνηστος Νίκος Παπάζογλου.
Στίχοι έμπλεοι αντίφασης, αλλά συνάμα απολύτως ρεαλιστικοί,
καθώς η Ζωή είναι ρευστή από την αρχή της έως το τέλος της·
εξ ου και το διαχρονικό απόφθεγμα
που έχει αφήσει ως παρακαταθήκη στην Ανθρωπότητα ο Ηράκλειτος..:
«Τα πάντα ρει…».
…
Σήμερα κάνουν πρεμιέρα στο «OPEN» ο Αντώνης Κανάκης και η παρέα του·
πρόκειται για μία πρεμιέρα -και εν γένει για ένα καινούργιο ξεκίνημα-
που συνοδεύεται από δύο μεγάλα στοιχήματα…
Το πρώτο είναι η ασυνήθιστη ώρα προβολής·
επί χρόνια οι «Ράδιο Αρβύλα» εμφανίζονταν στις οθόνες μας,
στο λυκόφως τής «prime time» ζώνης
(εκεί που το Βράδυ συναντιέται με τη Νύχτα).
Τώρα, όμως, η εκπομπή θα βγαίνει στον «αέρα» αμέσως μετά το δελτίο ειδήσεων.
Αναμφίβολα πρόκειται για τολμηρή απόφαση,
που προσωπικώς -και ανεξάρτητα από το τελικό αποτέλεσμά της- την επικροτώ·
πλήττω αφόρητα με τα τηλεοπτικά στελέχη
που ακριβοπληρώνονται για να ακολουθούν «πεπατημένες»
και είμαι πάντοτε θετικά διακείμενος προς οτιδήποτε καινοτόμο.
(Παρεμπιπτόντως,
το τρέϊλερ προαναγγελίας τού «Ράδιο-Αρβύλα» είναι απολαυστικό.
Επίσης παρεμπιπτόντως,
η θεϊκή γυναικεία φωνή που κάνει το σπικάζ,
αποτελεί «Συνεισφορά στη Συλλογική Καύλα»)!
…
Βεβαίως, το εγχείρημα φαντάζει δύσκολο·
στην καρδιά τής απογευματινής ζώνης,
μέσα στην ειδησεογραφική αναμπουμπούλα και στην αλληλοδιαδοχή των δελτίων,
έρχεται να χωθεί «σφήνα» μία χιουμοριστική-σατιρική εκπομπή.
Θα πετύχει; Θα αποτύχει;
Πού να ξέρουμε;
Ή μήπως ξέρουμε..;
Η Επιτυχία και η Αποτυχία συχνά απέχουν ελάχιστα
-ιδίως όταν σχετίζονται με την Τηλεόραση
και με τα αιμοσταγή «μηχανάκια» τής Θεαματικότητας-
καθώς εξαρτώνται από σωρεία λεπτομερειών, συγκυριών και παραμέτρων.
Θα αποδεχθούν οι τηλεθεατές τη νέα ώρα προβολής;
Θα αποδεχθούν οι τηλεθεατές τη νέα διάρκεια προβολής
(ωριαία αντί για δίωρη που ήταν μέχρι πρότινος);
Θα είναι ελκυστική η σκαλέτα;
Θα ταιριάξουν οι «Ράδιο-Αρβύλα» με το «OPEN»;
…
Εδώ ακριβώς έρχεται και το δεύτερο μεγάλο στοίχημα,
το οποίο είναι μακράν σημαντικότερο τού πρώτου.
Θα καταφέρουν ο Κανάκης και η παρέα του
να απαλύνουν τις μνήμες από το τραγικό πέρασμά τους στον «Σκάϊ»;
Ο επεισοδιακός χωρισμός που εσημάδεψε τη συγκεκριμένη συνεργασία
(προσφυγή στα δικαστήρια, δημοσιοποίηση αλληλογραφιών, και άλλες τέτοιες «ομορφιές»),
ήταν το «κερασάκι στην τούρτα» μίας καταστροφικής χρονιάς.
Όμως,
ακριβώς επειδή άπαντες σε ετούτην εδώ τη χώρα γνωρίζουμε τι εστί «Σκάϊ»
και τι πρεσβεύει σε κοινωνικό-πολιτικό επίπεδο ο εν λόγω τηλεοπτικός σταθμός,
η ευθύνη βαραίνει αποκλειστικά τούς «Ράδιο-Αρβύλα».
Ο Αντώνης Κανάκης, ο Γιάννης Σερβετάς, ο Χρήστος Κιούσης και ο Στάθης Παναγιωτόπουλος,
διέθεταν ανέκαθεν ένα δημοκρατικό προφίλ
και ουκ ολίγες φορές είχαν εκφράσει ευθαρσώς και ποικιλοτρόπως τις ευαισθησίες τους.
Όμως, από την πρώτη στιγμή που βρέθηκαν στο κανάλι τού Φαλήρου,
ενεφάνισαν αποκρουστική μετάλλαξη.
Υποκείμενοι σε μία ιδιότυπη τηλεοπτική εκδοχή τού «Συνδρόμου τής Στοκχόλμης»,
οι τέσσερεις φίλοι έγιναν… «ακροδεξιότεροι τού ακροδεξιού».
Ενδεχομένως διαπνεόμενοι από λανθάνουσα επαγγελματική ευσυνειδησία,
υπέστησαν εκούσιο ιδρυματισμό με τα συμφέροντα τού εργοδότη τους
και μετέτρεψαν την πάλαι ζυγισμένη σάτιρά τους
σε έναν τυφλωμένα μεροληπτικό λίβελλο κατά τής -τότε- αριστερής κυβέρνησης.
Και ναι μεν αυτή η στάση έγινε αμέσως αποδεκτή μετ’ επαίνων και αποθέωσης
από το σεσημασμένο τηλεθεατήριο-ακροατήριο τού «Σκάϊ»,
όμως η εκπομπή παρακολουθούταν από πολίτες
που ήταν επί χρόνια θιασώτες της
και εδύναντο να επισημάνουν την ξαφνική και ραγδαία αλλαγή.
Οι συγκρίσεις ανάμεσα στην «εποχή προ “Σκάϊ”» και στην «εποχή “Σκάϊ”»,
ήταν αναπόφευκτες·
καθίστατο διάχυτη -και κλιμακούμενη με γεωμετρική πρόοδο- η αίσθηση,
ότι εδώ δεν επρόκειτο απλώς
για μία αντικυβερνητική-αντισυστημική-αντικομφορμιστική σάτιρα,
αλλά για έμπλεο χολής παραλήρημα.
…
Ως γνωστόν, η Δράση φέρνει Αντίδραση·
έτσι,
εξεκίνησαν ομοβροντηδόν οι δριμείες κριτικές
από ανθρώπους που -σημειωτέον- εστήριζαν πολυετώς την εκπομπή.
Πρώτη φορά στα χρονικά,
οι δημοφιλείς συντελεστές της υπέκειντο σε αρνητική δημοσιότητα·
ήταν πασίδηλο ότι υπήρχε «Κρίση».
Η διαχείριση τής κρίσης έκανε τρισχειρότερη την κατάσταση·
όχι μόνο ήταν παντελώς απούσα η Αυτοκριτική,
αλλά υπήρξαν και πλείστες περιπτώσεις
όπου οι διαμαρτυρόμενοι πολίτες-τηλεθεατές
αντιμετωπίζονταν από τούς «Ράδιο-Αρβύλα» ωσάν να ήταν σκουπίδια
(ιδίως ο Χρήστος Κιούσης
επεδόθη σε αναρίθμητες ειρωνείες και προσβολές μέσω των «social media»).
Απαράδεκτη συμπεριφορά, καταστροφικοί χειρισμοί·
όταν (φτάνουν να) σού ασκούν κριτική,
άνθρωποι που διαχρονικά είναι θετικώς διακείμενοι σε εσένα,
οφείλεις να συμπεριφερθείς με ταπεινότητα, με ευγένεια και με σφαιρικότητα.
Ειδάλλως, πιστοποιείς ότι δεν σε ενδιαφέρει η Ουσία,
παρά μόνον το «εγώ» σου και το Φαίνεσθαι.
…
Ως εκ τούτων,
στο νέο τους ξεκίνημα στο «OPEN»
οι «Ράδιο-Αρβύλα» κουβαλούν τις πληγές
που οι ίδιοι εδημιούργησαν στη σχέση τους με ένα σημαντικό τμήμα τού κόσμου.
Και ναι μεν η «Μνήμη τού Τηλεθεατή» είναι ό,τι κοντινότερο στη «Μνήμη τού Χρυσόψαρου»,
όμως ο Αντώνης Κανάκης και οι συνεργάτες του θα κληθούν να αντεπεξέλθουν
στη μέγιστη αλήθεια που διετύπωσε τον 19ο αιώνα ο Γερμανός λογοτέχνης Γκέοργκ Μπίχνερ..:
«Μπορεί να ξεχάσουν τι τούς είπες,
αλλά ουδέποτε θα ξεχάσουν τι τούς έκανες να αισθανθούν…».
…
Επιμύθιο:
«Επαγγελματισμός» δεν σημαίνει να ξεπουλάς τις ιδέες σου.
«Επαγγελματισμός» δεν σημαίνει να ξεπουλάς τούς διαχρονικούς υποστηρικτές σου.
«Επαγγελματισμός» δεν σημαίνει να είσαι ένα ιδεολογικό «καρυδότσουφλο»
που άλλοτε εξοκέλλει στον «ΑΝΤ1», άλλοτε στον «Σκάϊ», άλλοτε στο «OPEN».
«Επαγγελματισμός» δεν σημαίνει να πραγματώνεις
την αλήστου μνήμης ειρωνική-(αυτο)σαρκαστική ατάκα τού Γκρούτσο Μαρξ
«Αυτές είναι οι Αρχές μου και αν δεν σάς αρέσουν έχω κι άλλες.».
Εν κατακλείδι,
«Επαγγελματισμός» δεν σημαίνει να συμμετέχεις στα πάσης φύσεως «παιχνίδια»,
ενδιαφερόμενος αποκλειστικώς για τα χρήματα
και ουδόλως για τον (εκάστοτε) εργοδότη σου.
Όπερ μεθερμηνευόμενον και συμπυκνωνόμενον με αποφθεγματικό τρόπο..:
«Δείξε μου τον εργοδότη σου, να σού πω ποιος είσαι…».
Επί τού Πιεστηρίου:
«Τίποτα δεν έχει αλλάξει, τίποτα δεν είν’ όπως παλιά…»,
«Όλα τριγύρω αλλάζουνε, κι όλα τα ίδια μένουν…»·
δύο αντιφατικοί και συνάμα ρεαλιστικοί στίχοι,
που νομιμοποιούν και μία αντιστοίχου περιεχομένου τηλεοπτική συνεπαγωγή..:
Θα ξαναγεννηθεί το «Ράδιο-Αρβύλα» ή θα πεθάνει οριστικά;
Ο Υπο-Κοσμικός
(Twitter: @Ypokosmikos
