Όταν το «Me Too» μετατρέπεται σε παιχνίδι εύκολης δημοφιλίας.
Η Φαίη Σκορδά μού δημιουργεί πλέον ολοένα και εντονότερα την αίσθηση
ότι δεν έχει κάτι άλλο να δώσει στην Ελληνική Τηλεόραση·
εδώ και μεγάλο διάστημα άγεται και φέρεται στο «γυαλί» ωσάν «οικούρημα»,
ούσα βαργεστημένη, ούσα ράθυμη (ενίοτε ευρισκόμενη σε καθεστώς υπνηλίας),
ούσα παραδομένη σε μία σύμβαση-πισωγύρισμα
που η ίδια επέλεξε για την επαγγελματική επιβίωσή της.
Η επάνοδος τού Γιώργου Λιάγκα στην εκπομπή «Το Πρωϊνό»,
προξενεί εκκωφαντική ζημία στη χαμηλών τόνων «κεντρικιά»,
διότι -ελέω τής διαλλακτικότητας, τής παραχωρητικότητας, αλλά και τής α(το)νίας της-
όχι μόνο έχει βρεθεί να είναι δευτερεύουσας σημασίας πρόσωπο,
αλλά συν τοις άλλοις υφίσταται τις διαρκείς προσβολές κι υποτιμήσεις
που τής επιφυλάσσει ο πατερναλιστής πρώην σύζυγός της και νυν συμπαρουσιαστής της.
Όμως, ας πάμε δύο εβδομάδες πίσω,
ώστε να βοηθηθούμε στην εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων
για το φαινόμενο τού «Me Too» και για τις υφιστάμενες καπηλείες του…
…
Ήταν λίγο πριν την εκπνοή τού 2021,
όταν ως τηλεθεατές είχαμε τη «χαρά» να «απολαύσουμε»
την «εορταστική» ατμόσφαιρα και την ξεχειλίζουσα «αγάπη»
ανάμεσα στο τηλεοπτικό ζεύγος Λιάγκα-Σκορδά
και στον εκπεσόντα «άντρα παλαιάς κοπής» Παύλο Χαϊκάλη.
Η παράσταση που επεχείρησε να ανεβάσει στην Κύπρο 0 πάλαι ποτέ δημοφιλής ηθοποιός
(και νυν απεχθής, λόγω τής εμπλοκής του σε υπόθεση σεξουαλικής παραβατικότητας),
είχε αποτελέσει αντικείμενο ρεπορτάζ
όπου καταδεικνυόταν η σχεδόν ανύπαρκτη προσέλευση θεατών
και η παγερή αδιαφορία τού κόσμου
για την προσπάθεια τού Χαϊκάλη να επανερχόταν στη θεατρική σκηνή.
Ο άλλοτε κωμικός και τώρα πια θλιβερός,
εμφανίστηκε -σε ζωντανή σύνδεση- αλλόφρων και εντόνως διαμαρτυρόμενος·
ευρισκόμενος σε παραλήρημα, σε παροξυσμό, σε ντελίριο,
κατελόγισε στους δύο παρουσιαστές ότι ήθελαν να τον καταστρέψουν
και η κατ’ ευφημισμόν συζήτηση ήταν στην πραγματικότητα μία ανυπόφορη ηχορύπανση.
Μάλιστα, το αποκρουστικό πλαίσιο κορυφωνόταν στην υποκρισία αμφοτέρων,
καθώς ανάμεσα στις τσιρίδες, στους κορυβαντισμούς και στις υστερίες,
γινόταν πού και πού -έτσι, για το Συναισθηματικόν τού Πράγματος-
μία αναδρομή στην εκτίμηση, στον σεβασμό και στη στήριξη
που κάποτε ήταν τα κυρίαρχα στοιχεία στη σχέση τους.
Οι δύο άρρενες, ο Λιάγκας και ο Χαϊκάλης, οδηγούσαν την κουβέντα σε αδιέξοδο·
μία ατέρμονη ανακύκλωση εξελισσόταν ενώπιόν μας,
έως ότου η Φαίη Σκορδά ενεφανίσθη ως αχτίδα φωτός
και έγινε -δυστυχώς, στιγμιαία- η ελπίδα ότι θα κατηγάγετο θρίαμβος για το Γυναικείο Φύλο.
Η φωνή της ήχησε -επαναλαμβάνω: «δυστυχώς, στιγμιαία»- ως άγρια μελωδία στ’ αφτιά μας:
«Αν θέλουμε να μιλάμε για ευπρέπεια,
όταν ήμουνα στο “TV Μακεδονία” θυμάμαι πάρα πολύ καλά
-επειδή τότε υπήρχαν κάποιες παραστάσεις από το Θέατρο Βορείου Ελλάδος-
πρωταγωνιστές σε παράσταση ήταν ο κύριος Χαϊκάλης με τον κύριο Φιλιππίδη.
(απευθύνεται στον Χαϊκάλη) Μπορώ, αν θέλεις, να βρω το απόσπασμα σ’ εκείνην την εκπομπή,
όπου είχατε έρθει καλεσμένοι
-βέβαια, σάς το ’χα πει και εκτός “αέρα” κάποια στιγμή,
για την ευπρέπεια, για το πώς μιλούσατε, για τα σχόλια που κάνατε-
μπορώ να το κάνω, αλλά δεν θα το κάνω.
(Επειδή μιλάμε) για την “ευπρέπεια” (σας).
Οπότε, όταν κάποιος μιλάει, τουλάχιστον προς εμένα σ’ αυτήν την εκπομπή,
να θυμηθεί και κάποια πράγματα.
Κι εδώ θα βάλω μία τελεία.».
Η Ελπίδα εχάθη ωσάν διάττων αστήρ.
Η Ελπίδα έλαμψε στην πρόκληση «Μπορώ, αν θέλεις…»
και έσβησε αμέσως μετά, με τη φράση «Μπορώ να το κάνω, αλλά δεν θα το κάνω.».
Μάλιστα, η κίβδηλη γενναιότητα τής Σκορδά εξελίχθηκε σε «Βατερλό»,
όταν ο Χαϊκάλης διεπίστωσε τη δειλία της και προέβη σε ελιγμό εκθέτοντάς την.
Ιδού ο λοίσθιος διάλογός τους:
– Τα θυμάμαι όλα, Φαίη μου, σε πληροφορώ· όλα τα θυμάμαι.
Πίστεψέ με, μην το βγάλεις το απόσπασμα γιατί θα εκτεθείς εσύ, όχι εγώ.
Μην το βγάλεις γιατί θα εκτεθείς εσύ, όχι εγώ.
– Δεν θα το έκανα ποτέ, ούτως ή άλλως.
– Για περί Αισθητικής, σε παρακαλώ πάρα πολύ, και περί Ευπρέπειας, μη μού μιλάς.
Εσύ ειδικά, Φαίη μου, σε ’μένα περί Αισθητικής και Ευπρέπειας μη μού μιλάς.
…
Οποία ξευτίλα.
Οποία δειλία.
Οποία αντιφατικότητα.
Οποία φτήνια.
Οποία ύβρις προς το «Me Too».
Οποία καπηλεία τού «Me Too».
Η Φαίη Σκορδά άφησε σαφέστατο υπονοούμενο
ότι την εποχή που έκανε τα πρώτα της βήματα στην Τηλεόραση
είχε υποστεί σεξουαλική παρενόχληση από τούς Φιλιππίδη-Χαϊκάλη.
Απείλησε, λοιπόν, εμμέσως πλην σαφώς τον Χαϊκάλη,
ότι αν αυτός ήθελε -ήτοι, αν δεχόταν την πρόκλησή της-
θα έβγαζε στη φόρα την πάλαι ποτέ απαράδεκτη και ανήθικη συμπεριφορά
που είχε υποστεί από τον ίδιο και από τον νυν προφυλακισμένο «κολλητό» του.
Έλα όμως που η πρόκλησή της έγινε δεκτή,
καθώς η αφελής Σκορδά κατέστησε πασίδηλο με τα συμφραζόμενά της
ότι δεν είχε την παραμικρή διάθεση να έκανε πράξη τα λόγια της.
Και όχι μόνο αυτό·
συνάμα προέβη σε εξόφθαλμη κοροϊδία των τηλεθεατών και εν γένει τής κοινωνίας,
καθώς σε ένα τόσο σοβαρό θέμα ομολόγησε
ότι η πρόκλησή της ήταν απλώς μία πομφόλυγα, μία μπλόφα.
Μιλάμε για αίσχος, για όνειδος, για οπορτουνισμό χειρίστης μορφής,
διότι το θέμα είναι εξαιρετικά σοβαρό
ώστε να αναλώνεται σε θλιβερές επικοινωνιακές παρτίδες
όπου το «Me Too» μετατρέπεται σε φτηνιάρικο ποκεράκι.
Οι άνθρωποι που αναγιγνώσκετε συχνά ετούτην τη στήλη
και με τιμάτε με τη διαδικτυακή ακολουθία σας στο «Twitter»,
γνωρίζετε την αμέριστη συμπαράστασή μου στο Γυναικείο Φύλο
και την κάθετη εναντίωσή μου -χωρίς αστερίσκους και «ψιλά γράμματα»-
προς την Πατριαρχί(λ)α, τον Μισογυνισμό, την κάθε είδους κακοποίηση των γυναικών.
Ε, λοιπόν,
η Φαίη Σκορδά, όπως και κάθε αντίστοιχη περίπτωση ριψασπιδισμού,
με κάνουν να αισθάνομαι
ότι βλέπω μία γυναίκα να κακοποιείται στον δρόμο από έναν άνανδρο
και ενώ ακαριαία σπεύδω να τη βοηθήσω,
ακούω -προς οδυνηρή έκπληξή μου- αυτήν την κακοποιούμενη γυναίκα
να μού λέει απαξιωτικά «Τι ανακατεύεσαι εσύ, ρε μαλάκα..;».
…
ΕΞΟΡΓΙΖΟΜΑΙ.
ΕΞΟΡΓΙΖΟΜΑΙ όταν διαπιστώνω ανακολουθία λόγων και έργων
(πόσω μάλλον, όταν πρόκειται για δημόσια πρόσωπα).
ΕΞΟΡΓΙΖΟΜΑΙ όταν η κάθε εκπομπούλα χρησιμοποιεί το «Me Too»
ως ένα παιχνίδι εύκολης δημοφιλίας.
ΕΞΟΡΓΙΖΟΜΑΙ με τις δακρύβρεχτες μεγαλοστομίες
που αποτελούν την υγροποίηση τής σαθρής νοοτροπίας
«Θα σοκαριστούμε με την καινούργια καταγγελία
περί παρενόχλησης, περί κακοποίησης, περί βιασμού,
θα σοκαριστούμε με την καινούργια γυναικοκτονία,
και τσουπ, θα προσποριστούμε την τηλεθέαση και την έξωθεν καλή μαρτυρία.».
ΕΞΟΡΓΙΖΟΜΑΙ όταν η κάθε εκπομπούλα ρωτάει τον (εκάστοτε) καλεσμένο
ή ξαμολάει τούς ρεπόρτερς να πιπιλίζουν τις ερωτήσεις για το «Me Too»·
μία φτηνή, άκοπη και εν τέλει ποταπή ανατροφοδότηση από πάσης φύσεως δηλώσεις,
όπου ένα τόσο σοβαρό ζήτημα προσλαμβάνει καφενειακό χαρακτήρα.
ΕΞΟΡΓΙΖΟΜΑΙ με τις -από καναπέως- προτροπές
που απευθύνουν οι βολεμένες παρουσιάστριες προς τις γυναίκες-θύματα:
«Μιλήστε…», «Βρείτε τη δύναμη και μιλήστε…», «Καταγγείλτε τούς θύτες…».
ΟΧΙ, Φαίη Σκορδά. Ίσαμ’ εδώ, Φαίη Σκορδά.
Είχες χρέος προς το ιερό κοινωνικό κίνημα τού «Me Too»
να έδινες συνέχεια στο θέμα και να έφερνες στη δημοσιότητα το βίντεο που ανέφερες·
όταν πετάμε το «γάντι» κι ο άλλος το σηκώσει, η Μονομαχία είναι Μονόδρομος.
Αντ’ αυτού, Φαίη Σκορδά, εσύ υπέπεσες σε ντροπιαστική λιποψυχία,
κοιτώντας αποκλειστικώς την πάρτη σου.
Είναι προφανές ότι η υποχώρησή σου, η υπαναχώρησή σου,
ήταν καραμπινάτος φιλοτομαρισμός και όχι μία «κίνηση διακριτικότητας»
όπως ανεπιτυχώς προσεπάθησες εκ των υστέρων να την πλασάρεις στον κόσμο.
Φαίη Σκορδά, αυτό το περιστατικό εμαρτύρησε,
ότι η μοναδική σου πρεμούρα ήταν πως δεν ήθελες να μειώσεις το πρεστίζ σου δείχνοντας τι υπέμεινες από τούς Φιλιππίδη-Χαϊκάλη
προκειμένου να μπορέσεις να χτίσεις ανεμπόδιστα την καριέρα σου
(τονίζω ότι αναφέρομαι αποκλειστικά και μόνο στο συγκεκριμένο συμβάν,
χωρίς να προβαίνω στην παραμικρή γενίκευση).
Σύμφωνοι, ανθρώπινη η αντίδρασή σου και απολύτως δικαιολογημένη,
καθώς ο μοναδικός «Κατάλληλος Χρόνος» για να μιλήσει μία γυναίκα-θύμα
είναι ο χρόνος που αυτή -και μόνον αυτή- θα αισθανθεί έτοιμη για να το πράξει.
Όμως, εδώ είχαμε μία εντελώς διαφορετική περίπτωση,
αφού η καταγγελία απεδείχθη εν τη γενέσει της ως λεκτικό πυροτέχνημα.
Κατόπιν τούτων,
διόλου τυχαία υφίστασαι αγόγγυστα τις συχνές προσβολές και τις υποτιμήσεις
που σού απευθύνει σε πανελλήνια μετάδοση ο συμπαρουσιαστής σου.
Επίσης,
διόλου τυχαία σού απέδωσα στον πρόλογο τού παρόντος πονήματος, τον προσδιορισμό «οικούρημα».
Έφτασε τώρα η στιγμή να (σού) εξηγήσω τι εννοώ…
Η θέση που κατείχαν οι γυναίκες τον 5ο π.Χ. αιώνα στην αρχαία Αθήνα
ήταν άκρως υποβαθμισμένη και διέθετε ομοιότητες με τον σύγχρονο Ταλιμπανισμό,
καθώς μόνον οι ιερόδουλες απελάμβαναν μίας εύλογης ελευθερίας κινήσεων,
την ώρα που η σύζυγος ήταν κλειδωμένη στο γυναικωνίτη
και όφειλε υποχρεωτικώς στις λιγοστές εξόδους της
να συνοδευόταν από έναν άρρενα συγγενή ή από μία δούλα.
Ο Ευριπίδης, λοιπόν, χαρακτηρίζει τη γυναίκα αυτής τής εποχής ως «οικούρημα»·
ήτοι, ως κάτι ουδέτερο, ως ένα «αντικείμενο»,
που εχρησίμευε για την παραγωγή παιδιών και για την επιστασία των δούλων.
Φαίη Σκορδά, μού είσαι μεν συμπαθής,
αλλά όταν παρακολουθώ την εκπομπή «Το Πρωϊνό»
αντικρίζω μετά λύπης μου ένα τηλεοπτικό οικούρημα
που εδώ και καιρό σέρνει τα βήματά του άνευ στόχου και νοήματος.
Σε προτρέπω να επαναπροσδιοριστείς
και περιμένω από εσένα -για την ακρίβεια, το απαιτώ-
να βγάλεις στη δημοσιότητα το επίμαχο βίντεο
όπου υπέστης -όπως σαφέστατα υπενόησες- σεξουαλική παρενόχληση
από αυτούς τούς θλιβερούς «άντρες παλαιάς κοπής», τον Φιλιππίδη και τον Χαϊκάλη.
Μόνο τότε θα ανεβείς ξανά στα μάτια μου,
μόνο τότε θα επαναφέρεις πάλι στην επιφάνεια τη συμπάθειά μου.
Επιμύθιο:
Κλείνω με μία φράση γενικής ισχύος, που μού είχε πει το 2004
-αναφερόμενος στα δημόσια πρόσωπα που μάς πουλάνε «μούρη» και ηθικολογία-
ένας από τούς μακροβιότερους σε εμπειρία σκηνοθέτες τής Ελληνικής Τηλεόρασης:
«Ουδείς θα σού μιλήσει για τις υποχωρήσεις του.».
Σήμερα, εν έτει 2022, αυτή η σοφή ρήση είναι πιο επίκαιρη από κάθε άλλη φορά·
καταγγέλλουμε τις υποχωρήσεις, αρκεί να μην είναι δικές μας.
ΑΙΔΩΣ, ΑΧΡΕΙΟΙ.
Ο Υπο-Κοσμικός
(Twitter: @Ypokosmikos
