*** Φίλες και Φίλοι, εσείς πόσα τηλεοπτικά σκουπίδια φάγατε σήμερα;
* Ξέρω ότι σάς έκανα δύσκολη ερώτηση,
αλλά έρχεται ακόμα δυσκολότερη..:
«Τα τηλεοπτικά σκουπίδια που φάγατε, σάς άρεσαν;».
* Όσο κι αν ακουστεί αντιφατικό,
ενδεχόμενη καταφατική απάντησή σας (θα) είναι λιγότερο ανησυχητική·
διότι αν αποκριθήκατε «Όχι»,
ακαριαία προκύπτει αμείλικτη ερώτηση-κόλαφος..:
«Αφού δεν σάς άρεσαν, γιατί τα φάγατε;».
*** Γιατί τρώτε τηλεοπτικά σκουπίδια ενώ δεν σάς αρέσουν;
Είστε άποροι; Είστε άσιτοι; Είστε πένητες;
Αναγνωρίζετε ότι είναι σκουπίδια, αλλά τα τρώτε.
Όταν το κάνετε, δεν αισθάνεστε χειρότεροι από σκουπίδια;
*** Στην εποχή μας, ιδίως στην εποχή μας,
βρίσκεται σε εξέλιξη μία ιδιόμορφη τηλεοπτική σταυροφορία,
η οποία συμπυκνώνεται στο σουρεαλιστικό δόγμα
«Τρώω σκουπίδια για να τελειώσουν
και να σώσω την Ανθρωπότητα από τα σκουπίδια…».
* Δυστυχισμένοι άνθρωποι, καθηλωμένοι στον καναπέ τους,
βρίσκουν τραγικές προφάσεις
για να μπορέσουν να νιώσουν σημαντικότεροι από αυτό που πραγματικά είναι.
Και ποιος είναι ο πιο εύκολος τρόπος
για να φανείς σημαντικότερος τής σημασίας σου..;
Η σύγκριση με ένα τηλεοπτικό σκουπίδι.
* Ποιος θα τολμήσει να σε κατατάξει χαμηλότερα από το Σκουπίδι;
Ουδείς θα προβεί σε μία τέτοια απάνθρωπη ενέργεια·
όλοι -και ιδίως οι ομοδύστυχοί σου- θα σού πουν ότι υπερέχεις.
Οπότε, να, βρήκες επιτέλους το περιβάλλον στο οποίο αισθάνεσαι ανώτερος.
Το περιβάλλον τής ανωτερότητάς σου είναι ο Σκουπιδότοπος.
* Το γεγονός ότι πλήθος κόσμου προσκολλάται σε ένα τηλεοπτικό σκουπίδι,
συνιστά την Κοινωνικοποίηση τού Σκουπιδότοπου.
Παύει να έχει σημασία ο τρόπος·
η Απόγνωση δεν έχει τρόπους· η Απόγνωση έχει μόνο ανάγκες.
Η Ανάγκη που σε οδήγησε στην Απόγνωση,
είναι η Είσοδος τού Σκουπιδότοπου.
*** Τη δεκαετία τού ’50,
ο Αμερικανός ψυχολόγος Σόλομον Ας,
έκανε το επονομαζόμενο ως «Πείραμα Συμμόρφωσης»·
ένα ψυχολογικό πείραμα που απεδείκνυε με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο,
πόσο χαμηλά μπορεί να πέσει ο άνθρωπος
προκειμένου να επιτύχει την κοινωνικοποίησή του,
την ένταξή του στο κοινωνικό σύνολο,
την αποδοχή από την ομάδα.
* Τι έκανε..;
Έβαλε κάποιους «μιλημένους» φοιτητές του σε μία αίθουσα
και έφερνε κι έναν ανυποψίαστο φοιτητή ως «πειραματόζωο».
Κατόπιν,
εσχεδίαζε σε μία λευκή κόλλα χαρτί
κάποιες γραμμές με σαφέστατη διαφορά μήκους μεταξύ τους
και αμέσως μετά ζητούσε από τούς συμμετέχοντες
να επιλέξουν ποια ήταν η μεγαλύτερη.
* Στην αρχή όλα κυλούσαν φυσιολογικά·
οι μιλημένοι φοιτητές έδιναν την οφθαλμοφανέστατα σωστή απάντηση,
το ίδιο έπραττε και το «πειραματόζωο».
Στη συνέχεια, όμως, όλα άλλαζαν.
Οι συνεργοί τού καθηγητή έδιναν επίτηδες λανθασμένες απαντήσεις
και -οποία (μη) έκπληξις-
οι οφθαλμοφανέστατα λανθασμένες απαντήσεις υϊοθετούνταν και από το «πειραματόζωο».
* Τα ανυποψίαστα άτομα που υπέκειντο στο πείραμα,
κομπιάζαν’, διστάζαν’, αλλά εν’ τέλει υπέκυπταν στην ετυμηγορία τής ομάδας,
υπό τον φόβο ότι αν υπεστήριζαν τη «Διαφορετική Άποψη»
θα εξοβελίζονταν και θα απομονώνονταν από το Σύνολο.
* Το «Πείραμα Συμμόρφωσης» εξηγεί επακριβώς τούς λόγους
που υπάρχει τέτοια λαοσύναξη γύρω από τα τηλεοπτικά σκουπίδια.
Μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για συνάντηση, για συναναστροφή,
για κοινωνικοποίηση, για ομαδοποίηση,
για (κίβδηλη) επίδειξη ανωτερότητας,
για (κίβδηλη) υπεράσπιση των κοινωνικών αξιών.
Σημείο συνάντησης: ο Σκουπιδότοπος.
* Και όταν «επιτέλους» εκλείψει το σκουπίδι που λυσσαλέα πολεμήθηκε,
η «λαοσύναξη» ψάχνει εναγωνίως ένα καινούργιο σκουπίδι
για να στήσει το νέο της party.
Και μέχρι να βρει το καινούργιο αγαπημένο της σκουπίδι,
νοσταλγεί το προηγούμενο.
* Όταν η Τηλεόραση γίνεται απορριμματοφόρο,
ο «Χ.Υ.Τ.Α.» τής εποχής είναι ο Καναπές.
*** Φεύγω για να σάς λείψω
και θα επιστρέψω για να μη σάς λείπω…
*** Ες σήμερον τα σπουδαία, ες Δευτέραν τα σπουδαιότερα…
*** Καλό Σαββατοκύριακο να έχετε. Τα λέμε τη Δευτέρα…
Ο Υπο-Κοσμικός
