*** Φίλες και Φίλοι,
το «Mega» ρίχνει αυλαία μετά από 29 χρόνια λειτουργίας
και αισθάνομαι την ανάγκη
-ως άνθρωπος που αγαπώ την Τηλεόραση,
και έχω εργαστεί επί χρόνια σε αυτήν
(συμπεριλαμβανομένου τού ομίλου Μπόμπολα)-
να πω λίγα λόγια…
*** Το «Mega» εξέπεμψε για πρώτη φορά στις 20 Νοεμβρίου τού 1989
και ήταν ο πρώτος ιδιωτικός σταθμός πανελλαδικής εμβέλειας·
αυτή η χρονική πρωτιά έμελλε να αποτελέσει την παρακαταθήκη
και για τη θέση που επί δύο δεκαετίες θα έπαιρνε το «Μεγάλο Κανάλι»
στους πίνακες τηλεθέασης
(έχοντας πάντοτε ως αντίπαλον δέος τον -νυν εκπεσόντα- «ΑΝΤ1»).
* Την ώρα λοιπόν που ο «ΑΝΤ1» ενεσάρκωνε με τα προγράμματά του
τον καλπάζοντα νεοπλουτισμό τής εποχής,
καθώς και μία βίαιη αστικοποίηση
(η οποία τα επόμενα χρόνια θα έφερνε πολλά παρατράγουδα),
το «Mega» κατέφερνε να είναι ένα κανάλι
που συνεδύαζε τον Πρωταθλητισμό με την Ποιότητα
και απεδείκνυε
ότι η Εμπορικότητα και η Ψυχαγωγία δεν είναι ασύμβατα μεγέθη,
ούτε παράλληλες ευθείες.
* Το «Mega» προσέφερε σοβαρή ενημέρωση, υπέροχες και αξέχαστες σειρές,
τηλεπαιχνίδια, «talk-shows»·
είχε τα πάντα και τα είχε χωρίς να ευτελίζει το Μέσον.
* Το «Mega» προκαλούσε τον σεβασμό, χωρίς να φοβόταν τις προκλήσεις.
Μέχρι που εξέσπασε η κρίση στο εσωτερικό του,
ουδέποτε είχε περιπέσει σε ό,τι καταγράφει η εκπληκτική ρήση
που είπε κάποτε ο Αμερικανός αρχιτέκτονας Φρανκ Λόϊντ Ράϊτ..:
«Η Τηλεόραση είναι η Τσίχλα των Ματιών.»!
Το πρόγραμμα τού «Mega» δεν ήταν φούσκα.
*** Τα χρόνια περνούσαν·
περνούσαν και γίνονταν παράσημα για το «Μεγάλο Κανάλι».
Όμως, κάθε βράβευση φέρει μαζί της τον θανάσιμο ιό τής Αλαζονείας.
Το «Mega» προσεβλήθη και αρρώστησε…
* Η ασθένεια ήταν εκφυλιστική·
το Πρόσωπο που ξέραμε δεν ήταν πια το ίδιο,
μα άλλαζε διαρκώς προς το χειρότερο.
Το τέλος προειδοποιούσε ότι ερχόταν, αλλά δεν υπήρχε αντίδραση·
αντιθέτως, τα πρόσωπα ήταν αυτά που χαντάκωναν και χαράκωναν το Πρόσωπο.
* Πλέον,
το Πρόσωπο είχε γίνει σκιά τού εαυτού του και έμοιαζε σαν πατημένη τσίχλα·
ακόμη και τα λιγότερο απαιτητικά μάτια
δεν αντέχουν να μασήσουν μία πατημένη τσίχλα.
Το οδυνηρό με το «Mega» είναι,
ότι πριν φτάσει το Τέλος, είχε προλάβει να έρθει η Απαξίωση.
*** «Mega»,
όσο σουρεαλιστικό και αν είναι
να απευθύνεται ένας δημοσιογράφος-τηλεθεατής προς ένα κανάλι
μιλώντας σε δεύτερο πρόσωπο,
σε ευχαριστούμε για όλα εκείνα τα υπέροχα που ζήσαμε μαζί σου
προτού αρρωστήσεις.
Σε ευχαριστούμε για όλες εκείνες τις υπέροχες στιγμές,
τότε, στα χρόνια τής αθωότητας και τής -έστω επίπλαστης- ευμάρειας.
«Mega»,
μεγ(κ)αλώσαμε μαζί σου
και το νούμερο «4» στο τηλεχειριστήριό μας θα είναι πάντα δικό σου.
Είναι το ελάχιστο «τιμής ένεκεν» για εκείνα τα ωραία χρόνια.
«Mega», σε αποχαιρετώ με το σήμα σου…
*** Φεύγω για να σάς λείψω
και θα επιστρέψω για να μη σάς λείπω…
*** Ες σήμερον τα σπουδαία, ες Δευτέραν τα σπουδαιότερα…
*** Καλό Σαββατοκύριακο να έχετε. Τα λέμε τη Δευτέρα…
Ο Υπο-Κοσμικός
