*** Φίλες και Φίλοι, συνειδητοποίησα κάτι εξαιρετικά παράξενο.
Τη μέρα οι «Είδα φως και μπήκα…» είναι -ποσοστιαίως- πολύ περισσότεροι απ’ ό,τι τη νύχτα.
* Είναι φορές που νοιώθω την ανάγκη (όντας νυχτερινός τύπος),
να γράψω τη στήλη αργά το βράδυ·
μακριά από νόρμες· απρογραμμάτιστα, άναρχα.
Η Μέρα είναι «αιμορραγία», η Νύχτα είναι «μετάγγιση»!
* Από την Ελληνική Τηλεόραση λείπει μία ωραία νυχτερινή εκπομπή επικοινωνίας·
ναι μεν το «target group» είναι αριθμητικώς περιορισμένο,
αλλά έχει άλλη δυναμική διότι επιζητά εντονότερα την επικοινωνία.
Γιατί αυξάνεται η ένταση τής ζήτησης..;
Διότι, απλούστατα, δεν υπάρχουν πολλές επιλογές.
* Η Πολυτέλεια τής Επιλογής είναι η Ύψιστη Παγίδα.
Όταν η προσφορά είναι μεγάλη,
μπερδεύεσαι με τα «θέλω» σου, με τις επιθυμίες σου, με τις παρορμήσεις σου,
και συχνά η ζωή σου μετατρέπεται σε ένα «μάλε-βράσε».
Τη Νύχτα οι επιλογές είναι ελάχιστες,
αλλά συχνά φαίνονται πολλές διότι κάνουν παρέλαση.
Και όσο να ’ναι, πάντα μια «παρέλαση» έχει θόρυβο.
* Σκέφτομαι ότι αν έκανα νυχτερινή εκπομπή στην τηλεόραση,
ίσως να την έλεγα «Το Άλλο Ημισφαίριο»·
πρωτογενώς, δεν είναι και ο πλέον ελκυστικός τίτλος,
ούτε εμπερικλείει κάποιο υπονοούμενο που να απευθύνεται στα Ένστικτα·
όμως, μετατρέπει τον τηλεθεατή σε έναν international κοινωνό,
τονίζοντας ότι -με δεδομένη τη διαφορά ώρας-
σε άλλα μέρη τού κόσμου μεσουρανεί ο ήλιος.
Αυτό άλλωστε δεν είναι το ζητούμενό μας όταν δεν κοιμόμαστε..;
Δεν κοιμόμαστε, για να κάνουμε τη Νύχτα, «Μέρα».
* Ίσως πάλι να την ονόμαζα «Με Ανοιχτή Τηλεόραση».
Πόσες και πόσες φορές δεν έχουμε κοιμηθεί στη ζωή μας με ανοιχτή τηλεόραση·
ε, λοιπόν, αφού πάμε που πάμε κόντρα στις επιταγές τού «Φενγκ-Σούϊ»,
αφού έχουμε που έχουμε την τηλεόραση στο υπνοδωμάτιο,
θα κλείνουμε τα βλέφαρά μας (όχι για πάντα),
παρακολουθώντας την εκπομπή με αυτόν τον άκρως αβανταδόρικο τίτλο.
* Ναι, ναι, ούτε κουβέντα·
είμαι βέβαιος ότι αν σάς έβαζα να ψηφίσετε
ποιον από τούς δύο τίτλους επιλέγετε,
στη συντριπτική πλειοψηφία σας θα το ρίχνατε «δαγκωτό»:
«Με Ανοιχτή Τηλεόραση»!
– Πώς κοιμήθηκες χτες;
– Με Ανοιχτή Τηλεόραση!
Έτοιμο και το σλόγκαν.
Έτοιμος είμαι κι εγώ, να αρχίσω να στέλνω δελτία Τύπου στα «Μ.Μ.Ε.».
Τι αν δεν έχω βρει τηλεοπτική στέγη για την καταπληκτική ιδέα μου..;
Ίσα-ίσα που θα δημιουργούσα και ανεπανάληπτο μιντιακό χάπενινγκ.
Φανταστείτε τι ντόρος θα γινόταν
όταν οι τηλεοπτικοί ρεπόρτερς θα λάμβαναν το ακόλουθο μήνυμα..:
«Από αυτήν τη Δευτέρα, και κάθε νύχτα, από τη 1 έως τις 3,
έρχεται η εκπομπή που δεν θα σάς αφήσει να κλείσετε μάτι·
έρχεται η εκπομπή που ακόμη και αν κλείσετε μάτι,
θα το κάνετε επειδή τη γουστάρετε.
Από τη Δευτέρα θα κοιμάστε “Με Ανοιχτή Τηλεόραση”.»!
Τα τηλέφωνα θα παίρναν’ φωτιά·
οι δημοσιογράφοι θα αρχίζαν’ να ρωτούν ο ένας τον άλλον..:
– Ρε ’σύ,
ξέρεις σε ποιο κανάλι ξεκινάει αυτή η καινούργια εκπομπή
που έχει τίτλο «Με Ανοιχτή Τηλεόραση;».
– Όχι, ρε. Έχω φάει τον κόσμο να μάθω, αλλά δεν ξέρει κανείς.».
Πσσς, μιλάμε για «Έπος τού Μάρκετινγκ»!
*** Επί τού Πιεστηρίου..:
Διαπιστώνοντας ότι ο συγκεκριμένος τίτλος
έχει -σε επίπεδο λογοτεχνικότητας- ως μοναδικό αρνητικό του στοιχείο,
το γεγονός ότι ξεκιναει με πρόθεση
και όχι με κάποιο πιο εύχρηστο μέρος τού Λόγου
(άρθρο, ουσιαστικό, επίθετο, ή έστω ρήμα),
κοίταξα τις λέξεις του για να δω τι προκύπτει από τα αρχικά τους.
* Τρελάθηκα…
Η εκπομπή «Με Ανοιχτή Τηλεόραση»,
συγκροτεί με τα αρχικά της, την σκακιστική κορωνίδα «ΜΑΤ»
(είναι και «αστυνομικά αρχικά»,
αλλά εμείς θα είμαστε «Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι»)!
*** Είμαι χαρούμενος…
Είμαι χαρούμενος διότι ξεκίνησα τούτην τη νύχτα
να γράφω απρογραμμάτιστα και άναρχα,
και μού προέκυψε ένα ευχάριστο ταξίδι με δομή, συνάρτηση, καινοτομία,
ευρεσιτεχνία και ερασιτεχνισμό.
Ως Γνήσιος Εραστής τής Τέχνης,
κατέφερα να εντάξω το αποψινό πόνημα στην προσωπική μου αθανασία.
Και, ναι μεν το πιθανότερο είναι,
η εκπομπή «Με Ανοιχτή Τηλεόραση» να μη μετουσιωθεί σε πράξη,
αλλά εξ’ αιτίας της θα θυμάμαι για πάντα αυτήν τη νύχτα.
Θα κοιμηθώ με ένα πλατύ χαμόγελο, με εσωτερική γαλήνη
και… Με Ανοιχτή Τηλεόραση!
* Σάς χαιρετώ,
προτρέποντάς σας να ακούσετε τώρα που θα απομακρυνθείτε από εδώ,
ένα από τα αγαπημένα μου δημώδη άσματα..:
«Το Αμοργιανό Μου Πέραμα», με τούς αδελφούς Κατσιμίχα.
(https://www.youtube.com/watch?v=l5fO8VVWBFM)
* Αμοργιανό Μου Πέραμα, να ’χεις Καλό Ξημέρωμα..!!!
*** Φεύγω για να σάς λείψω
και θα επιστρέψω για να μη σάς λείπω…
*** Ες σήμερον τα σπουδαία, ες αύριον τα σπουδαιότερα…
*** Τα λέμε αύριο…
Ο Υπο-Κοσμικός
