*** ΚΙΝΔΥΝΟΣ-ΘΑΝΑΤΟΣ:
Φίλες και Φίλοι,
αυτή εδώ η στήλη αντιλαμβάνεται πλήρως τον κοινωνικό της ρόλο
και έρχεται να σάς προειδοποιήσει για έναν σοβαρότατο κίνδυνο
που ελλοχεύει στην καθημερινότητά σας
και είναι ικανός μέσα σε δευτερόλεπτα
να σάς μετατρέψει από άκακο προβατάκι
σε σχιζοφρενή κατά συρροήν δολοφόνο
(το έπαθα για εσάς και ξέρω…).
* Έχετε ξυπνήσει, λοιπόν, κατά τις 8,
και είστε χαρούμενοι που ο καλός θεούλης σάς ευλόγησε για ακόμη μία μέρα.
Η διάθεσή σας βρίσκεται σε υψηλότατα επίπεδα•
θέλετε να αδράξετε τη ζωή
λες και είστε μέρος τής ταινίας «Ο Κύκλος των Χαμένων Ποιητών».
Κοιτάτε με λατρεία την αγαπημένη σας γυναικούλα,
τον αγαπημένο σας αντρούλη,
τα αγαπημένα σας παιδάκια,
τούς αγαπημένους σας γείτονες•
μόνο ο Ιησούς Χριστός μας είχε τόση αγάπη στην καρδούλα Του
όση έχετε εσείς.
Και ξάφνου…
* Ξάφνου έρχεται η στιγμή που τα καταστρέφει όλα…
Κάνετε ένα πρωινό ζάπινγκ
και σάς τυχαίνει αυτό που λέμε «το κακό συναπάντημα»•
για την ακρίβεια,
η «Κερκόπορτα» από την οποία εισβάλλει ο Διάβολος μέσα σας,
είναι τα αφτιά σας.
Για κακή σας τύχη πέφτετε στον «Alpha»
ακριβώς τη στιγμή που παίζει το σήμα τής εκπομπής «Happy Day».
Το μελιστάλαχτο πρόσωπό σας
μετατρέπεται σε αγουροξυπνημένο «Φρέντι Κρούγκερ»•
μιλάμε ότι αυτό το σήμα είναι ό,τι χειρότερο έχει φτιαχτεί
για την ανθρώπινη ακοή•
μιλάμε για αναβολικό εκνευρισμού,
για τονωτικό παράνοιας,
για την έννοια τού «Αμόκ» διοχετευμένη σε «τραγούδι»•
μίσος κατακλύζει την ψυχούλα σας• θέλετε το κακό όλου τού κόσμου.
* Πάντως, πέρα από το σατιρικό ξεχείλωμα,
δεν θυμάμαι στην Ιστορία τής Ελληνικής Τηλεόρασης
πιο εκνευριστικό και ατάλαντο σήμα εκπομπής.
Ξέρω ότι με την περιγραφή που σάς έκανα,
όσοι δεν το έχετε ήδη ακούσει,
θα σπεύσετε να σχηματίσετε προσωπική άποψη ακούγοντάς το,
αλλά ίσως είναι καλύτερα έτσι•
πρέπει επειγόντως να μαζέψουμε εκατομμύρια υπογραφές
και αυτό το τραγικό σήμα να εξαφανιστεί από τις γήινες συχνότητες.
Όσο για ’κείνους που το διάλεξαν,
αν ποτέ θελήσω να πάω στη λαϊκή για να αγοράσω χαλασμένο κουνουπίδι,
θα τούς πάρω μαζί μου•
εμπιστεύομαι την «αισθητική» τους.
*** Πάμε τώρα σε ακόμη ένα «Βατερλό τής Αισθητικής»
και συγκεκριμένα στο «Power of Love»,
όπου η «πλαστικούρα», η δηθενιά και η αμορφωσιά κάνουν παρέλαση.
Το τελευταίο κρούσμα ήρθε στην πρόσφατη ψηφοφορία,
όπου παίκτης ονόματι Μιχάλης
επεχείρησε να (κατα)ψηφίσει τη συμπαίκτριά του, Μαρίνα,
και κατέφερε να προκαλέσει αιμορραγία στα μάτια των τηλεθεατών.
* Τρία φωνήεντα έχει το συγκεκριμένο όνομα•
στα δύο δεν υπάρχει η δυνατότητα να γίνει ορθογραφικό λάθος,
καθώς το «άλφα» δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του σε αυτά τα θέματα.
Όμως, γι’ αυτό υπάρχει το πάντοτε πιο συζητήσιμο «γιώτα».
Το «γιώτα» δεν διαθέτει τον εγωκεντρισμό,
ούτε τον καρεκλοκενταυρισμό τού «άλφα»,
και έτσι καταλήξαμε να αντικρίσουμε το όνομα… «Μαρήνα»
στην ψήφο τού εν λόγω συμμετέχοντος.
Και κάπως έτσι,
φτάνουμε να αντιληφθούμε ότι η διεθνώς γνωστή ελληνική βρισιά,
είναι η πιο αγαπημένη και διαδεδομένη λέξη τής φυλής μας,
διότι δεν εμπεριέχει τον κίνδυνο να κάνεις ορθογραφικό λάθος•
τρία «άλφα» και καθάρισες
(αναμφίβολα, είμαστε λαός τού «3Α»).
* Φυσικά, αφού μιλάμε για σολοικισμό σε ψηφοφορία ριάλιτι,
δεν γίνεται να μη μνημονεύσουμε τη θρυλική Ελισάβετ Αϊνατζόγλου,
η οποία στο περυσινό «Survivor»
είχε σκορπίσει αφειδώς τον γέλωτα στο Πανελλήνιο,
ψηφίζοντας τον συμπαίκτη της, Γουίλι, και γράφοντάς τον «Γίλι».
Χαχαχα, μιλάμε για το άκρο άωτο τής γιλιότητας.
* Γενικότερα μιλώντας,
είναι πραγματικά απορίας άξιον,
πώς καταδέχονται οι άνθρωποι να παραμένουν στούρνοι.
Και ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι το γεγονός,
ότι ψάχνουν εναγωνίως τρόπους να δημοσιοποιούν
και να διατυμπανίζουν την αμάθεια, την ημιμάθεια, την ασχετοσύνη τους.
Άγνοια;
Θράσος;
Προσπάθεια απενοχοποίησης και νομιμοποίησης διά τής Δημοσιοποίησης;
Όλα παίζουν…
* Αυτή, λοιπόν,
είναι η κατάλληλη στιγμή να αναφερθώ
στο -κατά την προσωπική μου άποψη-
σημαντικότερο παιχνίδι τής ελληνικής τηλεόρασης αυτήν τη στιγμή:
(σ)το «Ρουκ-Ζουκ».
Η δομή τού «Ρουκ-Ζουκ» είναι τέτοια,
που τρόπον τινά δίνει την αίσθηση
πως πρόκειται για ένα ανώδυνο παιχνιδάκι
στο οποίο μπορούν να συμμετάσχουν όλοι.
Και, εδώ έχουμε το πρώτο μέγα ολίσθημα…
* Υπάρχουν άνθρωποι
που -ακριβώς επειδή γνωρίζουν τις ελλείψεις τους-
στηρίζονται αποκλειστικώς στην τύχη•
κι όταν αυτή τούς γυρίζει την πλάτη (που συνήθως έτσι συμβαίνει),
έχουν έτοιμο το αυτο-αθωωτικό επιχείρημα: «Ήρθα για τη συμμετοχή».
Ψέμα. Καραμπινάτο.
* Το «Ρουκ-Ζουκ» χέρι τής απολύτου εκτιμήσεώς μου
(χαχαχα, ψαρώσατε με το «χέρι», έτσι;).
Πάμε πάλι από την αρχή…
* Το «Ρουκ-Ζουκ» χαίρει τής απολύτου εκτιμήσεώς μου,
επειδή προάγει την Ελληνική Γλώσσα, τον Πλούτο της, την Ευφυΐα,
την Ευστροφία, τα Αντανακλαστικά, τη Γνώση.
Μάλιστα, σε αυτό το σημείο θα σάς αναφέρω το Υπέρτατο Παράδειγμα,
που αναδεικνύει όλα τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά…
* Συνέβη πριν από αρκετούς μήνες…
Τελικός γύρος, τελευταία λέξη• η λέξη «μυζήθρα».
Η αποστολή μοιάζει εύκολη•
αν η κυρία που βρίσκεται τώρα στην κεφαλή τής ομάδας
καταφέρει να βοηθήσει τον συμπαίκτη της να βρει τη «μυζήθρα»,
η ομάδα τους θα κερδίσει.
Έχουν 40 δευτερόλεπτα στη διάθεσή τους• τεράστιος χρόνος.
Ξεκινάει με τη βασική περιγραφή: «Είδος τυριού».
Ξεκινάει κι ο συμπαίκτης με τα τυριά που τού έρχονται στο μυαλό:
«Φέτα, κασέρι, κεφαλοτύρι».
Τίποτα.
Υπάρχουν, όμως, ακόμα, πάρα πολλά δευτερόλεπτα…
* Η κυρία σκαλώνει. Κολλάει.
Μένει να κοιτάζει τον συμπαίκτη της, χωρίς να τον βοηθάει…
Χωρίς να τού μιλάει..
Το απεγνωσμένο βλέμμα της γράφει «Μυζήθρα»,
αλλά αυτός που βρίσκεται απέναντί της
δεν έχει μάθει να διαβάζει τυριά στα μάτια.
Ο χρόνος πλέον κυλάει αδυσώπητος.
Αυτή η γυναίκα,
ο άνθρωπος που ηγείται τής προσπάθειας για νίκη,
έχει καταθέσει όπλα.
Δεν βγάζει «κιχ»,
δεν διαθέτει την παραμικρή δυνατότητα πνευματικής ευελιξίας•
έχει παραδώσει πνεύμα αμαχητί.
Χάνουν. «Απίστευτο» θα πει κάποιος.
«Διόλου απίστευτο» θα πω εγώ…
* Ο Μέσος Άνθρωπος έχει μάθει να ζει και να κινείται
με βάση τη Δικαιολογία.
Η πλέον κλασική δικαιολογία είναι το «Αγχώθηκα».
Ψέμα. Καραμπινάτο.
* Το Άγχος είναι η Εύκολη Επίκληση.
Η πραγματικότητα είναι ότι ο Μέσος Άνθρωπος βαριέται να σκεφτεί.
ΒΑ-ΡΙΕ-ΤΑΙ.
Πού νομίζετε ότι στοχεύει ο Λαϊκισμός;
Και γιατί ο Λαϊκισμός είναι μία απολύτως επιτυχημένη μέθοδος Μάρκετινγκ;
Ακριβώς επειδή απευθύνεται σε ανθρώπους που βαριούνται.
Ο Λαϊκισμός δολοφονεί τα θύματά του με δύο τρόπους:
Τα εκθειάζει και τούς δίνει μασημένη τροφή.
Έτσι τα καθηλώνει. Διά παντός.
* Επιστρέφω στο παράδειγμα…
Ναι,
το δέχομαι
ότι η «μυζήθρα» δεν είναι το πιο εύκολο προς ανεύρεση είδος τυριού.
Τι κάνεις, λοιπόν, σε μία τέτοια περίπτωση…;
Επιχειρείς να χρησιμοποιήσεις τη δύναμη τής Σημειολογίας προς όφελός σου.
Προσφέρεις διαφορετική διέξοδο στον συμπαίκτη σου
(όπως, δηλαδή, κάνει κάποιος όταν είναι Ηγέτης).
Τού λες «Όταν ένας πολιτικός χρηματίζεται, τι λέμε ότι παίρνει;»
(ή «Πού βάζουμε το κλειδί για να πάρει μπροστά το αυτοκίνητό μας;»).
Οι πιθανότητες να βρει ο συμπαίκτης σου τη λέξη «μίζα» αγγίζουν το 100%.
Τού λες ότι από αυτήν τη λέξη ξεκινά αυτό που ψάχνετε
και τόσο απλά, τόσο όμορφα, τόσο άνετα παίρνετε τη Νίκη.
Ειδάλλως,
αν έχεις μάθει να ασκείς στη ζωή σου την Ιερή Διαδικασία τής Σκέψης
μόνο για να εφευρίσκεις δικαιολογίες,
θα μένεις να κοιτάς τούς άλλους κατάματα,
εκλιπαρώντας τους να δουν στο βλέμμα σου τη… μυζήθρα.
* Κλείνοντας,
θέλω να πω ένα «Εύγε» στη Ζέτα Μακρυπούλια,
διότι παρουσιάζει το «Ρουκ-Ζουκ» με ιδανικό τρόπο•
μία ευφυής γυναίκα, με χιούμορ, με νάζι, με ειρωνεία, με γλύκα•
όλα στη σωστή δόση.
Εύγε, Ζέτα!
*** Ες σήμερον τα σπουδαία, ες αύριον τα σπουδαιότερα…
*** Τα λέμε αύριο…
Ο Υπο-Κοσμικός
