ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ: Τρία λάθη σε στιχομυθία πέντε λέξεων, σε σποτάκι εκπομπής της Ε.Ρ.Τ. 

Λίγη προσοχή δεν βλάπτει. Ή μήπως βλάπτει; 

Η κατρακύλα που υφίσταται η Ελληνική Γλώσσα 
δεν είναι καινοφανές στοιχείο της ημεδαπής κοινωνίας· 
τουναντίον, η Αμορφωσιά έχει προσλάβει εδώ και χρόνια τις διαστάσεις «lifestyle», 
ενώ όσοι τολμούν να της εναντιωθούν 
κατηγορούνται για έλλειψη πολιτικής ορθότητας 
ή, ακόμη-ακόμη, και για γραφικότητα. 

Οι ιδιωτικοί τηλεοπτικοί σταθμοί, 
οι περισσότεροι εκ των οποίων εκπέμπουν και καλλιεργούν την εθνικιστική ρητορική,  
είναι οι ίδιοι που πρωτοπορούν στην καλπάζουσα γλωσσική παρακμή, 
αλλά φαίνεται ότι ετούτην τη «δόξα» έχει ζηλώσει και η Δημόσια Τηλεόραση 
που εξαντλεί τον ζήλο της στη μετατροπή της σε «Κρατική». 

Έτσι, όσο κι αν μοιάζει απίστευτο, 
άλλο τόσο είναι κι αναμενόμενο αυτό που συνέβη 
με το διαφημιστικό σποτάκι της εκπομπής «Απευθείας»· 
το σπικάζ που κάνουν οι παρουσιαστές της, Κώστας Λασκαράτος και Μάριον Μιχελιδάκη, 
είναι όλο κι όλο πέντε λέξεις, 
μα αυτό δεν στάθηκε εμπόδιο για τα «σαΐνια» της Ε.Ρ.Τ. 
να κάνουν τρία γραμματικά λάθη στη μεταφορά του διαλόγου στους δέκτες μας. 

– Σήκω Μάριον! 
– Που πάμε Κώστα; 

Επειδή προφανώς εκεί στην Ε.Ρ.Τ. δεν έχουν φιλόλογο να ελέγχει τα κείμενα, 
να ενημερώσουμε αυτούς που έβγαλαν στον «αέρα» το συγκεκριμένο σποτάκι πως..: 
1ον) Όταν θέλουμε να εκφράσουμε ερώτηση 
(όπως στην περίπτωση της πρότασης «Που πάμε Κώστα;»), 
το «πού» τονίζεται 
και δεν παίζει τον παραμικρό ρόλο ότι υπάρχει ερωτηματικό στο τέλος της πρότασης· 
ο τόνος πρέπει -ούτως ή άλλως- να μπει. 
Επίσης, σε επίπεδο συνολικής ενημέρωσης, 
το «πού» και το «πώς» -με βάση το ισχύον σύστημα- 
είναι οι μοναδικές μονοσύλλαβες λέξεις της Γλώσσας μας που τονίζονται 
(όταν, φυσικά, εκφράζουν ερώτηση, και δεν έχουν αναφορική σημασία). 
2ον-3ον) Όπως γνωρίζουν και οι πτυχιούχοι Δημοτικού, 
η Κλητική πρέπει να διαχωρίζεται με κόμμα από την υπόλοιπη πρόταση. 

Ως εκ τούτων, η σωστή μορφή του διαλόγου είναι η εξής: 
– Σήκω, Μάριον! 
– Πού πάμε, Κώστα; 

Επιμύθιο: 
Είναι αντιληπτό ότι πρέπει να επαληθευθεί όσο το δυνατόν γρηγορότερα 
η κοινωνική προφητεία τού Τζορτζ Όργουελ, 
ο οποίος στο «1984» κάνει λόγο για τη «Νέα Ομιλία» 
που στο προσεχές μέλλον θα αποτελέσει 
τη μεγαλύτερη βιομηχανία μαζικής παραγωγής ηλιθίων. 
Όμως, όσο κι αν προσπαθούν οι σύγχρονοι μέντορες τής Αμορφωσιάς, 
είμαστε κάμποσοι Έλληνες που αρνούμαστε να ξεχάσουμε (και) τα Ελληνικά που ξέρουμε. 
Γκέγκε; 

μ.Γ.