Ολοκληρώνοντας το σχολείο στην Κέρκυρα, παιδί ακόμα ο Γιώργος Κατσαρός ήρθε στην Αθήνα για να σπουδάσει στην Πάντειο Σχολή.
Το πρωί ήταν φοιτητής και το βράδυ έπαιζε σε καμπαρέ της Τρούμπας στον Πειραιά για να βγάλει το χαρτζιλίκι του.
Τίποτα δεν του δόθηκε απλόχερα και χρειάστηκε να παλέψει πολύ για να πετύχει. Σε συνέντευξή του στο «Λοιπόν» μιλάει για τα φτωχικά αλλά και τα δύσκολα χρόνια που πέρασε.
Έχετε ζήσει μεγάλο κομμάτι της καλλιτεχνικής ιστορίας της χώρας μας. Ποιες είναι οι διαφορές των καλλιτεχνών τότε από τους σημερινούς;
«Στις δύσκολες αυτές περιόδους ήμουν μωρό, από αυτά που έχω ακούσει… Η διαφορά είναι ότι ο κόσμος τώρα έμαθε σε μία άνεση, με 2 – 3 αυτοκίνητα και σπίτια, με τα καφέ, τα μπαρ, τα εστιατόρια, τις ταβέρνες. Θυμάμαι, μικρός ότι δεν είχα να πιω γάλα, το κρέας δεν ήξερα πως ήταν για να φάω, την εποχή που ήμουν 4 χρονών, παρόλο που ο πατέρας μου στην Κέρκυρα είχε ταβέρνα. Κι όμως, δεν είχαμε να φάμε κρέας. Πέρασα πάρα πολύ δύσκολα παιδικά χρόνια».
