Ούτε ο μακαρίτης Τσίρκας δεν θα μπορούσε να φανταστεί, όταν έγραφε την Τριλογία του, πως ο τίτλος του επικού μυθιστορήματός του θα ταίριαζε γάντι στη σύγχρονη γερμανική πραγματικότητα. Ούτε λίγο ούτε πολύ, μπροστά στο αδιέξοδο τα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα της Γερμανίας σκέπτονται τη συγκρότηση ενός πολιτικού σχηματισμού, όπου ο κάθε εταίρος θα έχει το δικαίωμα για επιμέρους συμμαχίες με άλλα κόμματα, ανάλογα με την περίπτωση αλλά και τη δυνατότητα άσκησης αντιπολίτευσης στην ίδια την κυβέρνηση που συμμετέχει.
Ακούγεται σουρεαλιστικό, αλλά είναι σίγουρα πρωτότυπο. Το ζήτημα είναι αν υπάρχουν περιθώρια επιβίωσης ενός τέτοιου σχήματος, αλλά κι αν η στιβαρή Άνγκελα Μέρκελ θα μπορέσει να διαδραματίσει ρόλο χαλαρού μαέστρου σε συμφωνική ορχήστρα.
Το στοίχημα όμως δεν αφορά μόνο την καγκελάριο Μέρκελ και τον ηγέτη των Σοσιαλδημοκρατών Μάρτιν Σουλτς, αλλά και την ίδια την οικονομία, η οποία παίζει τον ρόλο του κυρίαρχου ταμπούρλου που δίνει τον ρυθμό. Αν η γερμανική οικονομία μπορεί να ανεχθεί ένα τέτοιο σχήμα, τότε οι πολιτικοί θα ακολουθήσουν. Αν όχι, τότε η Γερμανία θα προσφύγει σύντομα σε κάλπες.
Τι μεταδίδει η Deutsche Welle:
Μεγάλος συνασπισμός μεταβλητών συνεργασιών είναι η νέα φόρμουλα προκειμένου να ξεπεραστούν οι ενδοιασμοί στο Σοσιαλδημοκρατικό Kόμμα για κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού. Την ιδέα παρουσίασε ο ίδιος ο Μάρτιν Σουλτς.
O κοπιώδης δρόμος σχηματισμού κυβέρνησης συνασπισμού μακράς πνοής ανάμεσα στα κόμματα της Χριστιανικής Ένωσης CDU/CSU και του Σοσιαλδημοκρατικού SPD οδηγεί ιθύνοντα στελέχη του SPD να αναζητούν νέους και πιο «ευέλικτους» τρόπους κυβερνητικής συνεργασίας μεταξύ των δύο κομμάτων.
Σύμφωνα με πηγές από συμμετέχοντες στη χθεσινή συνεδρίαση της Κ.Ο., ο πρόεδρος των Σοσιαλδημοκρατών Μάρτιν Σουλτς ανέλυσε ένα μοντέλο συνεργασίας, το οποίο περιλαμβάνει μόνο ορισμένους βασικούς και πολύ συγκεκριμένους τομείς συνεργασίας με τη Χριστιανική Ένωση στον πυρήνα του. Οι υπόλοιποι τομείς θα μείνουν επί τούτου ανοιχτοί, προκειμένου να υπάρχει χώρος συζήτησης στη Βουλή και σχηματισμού πλειοψηφιών.
Φοβάται το SPD νέα ήττα
Πρόκειται, στην ουσία, για την ιδέα μιας κυβέρνησης μεταβλητών συνεργασιών και όχι πλέον κυβέρνησης αμιγώς μεγάλου συνασπισμού, που προέρχεται από την αριστερή πτέρυγα της παράταξης. Ο εκπρόσωπος αυτής της πτέρυγας Ματίας Μιρς δικαιολόγησε την πρότασή του, μιλώντας στο γερμανικό ειδησεογραφικό πρακτορείο dpa, χρησιμοποιώντας την εμπειρία του SPD από την προηγούμενη τετραετία κυβέρνησης μεγάλου συνασπισμού. «Ήμασταν σε υπερβολικό βαθμό προσδεδεμένοι στο άρμα των Χριστιανικών Κομμάτων» είπε χαρακτηριστικά.
Το ζήτημα είναι αν υπάρχουν περιθώρια επιβίωσης ενός τέτοιου σχήματος αλλά κι αν η στιβαρή Άνγκελα Μέρκελ θα μπορέσει να διαδραματίσει ρόλο χαλαρού μαέστρου σε συμφωνική ορχήστραΑπό τη σημερινή οπτική γωνία των πραγμάτων, η συμφωνία κυβερνητικής συνεργασίας που υπεγράφη το 2013 θα απορριπτόταν ή θα αντιμετωπιζόταν με κριτική διάθεση από τμήματα του SPD. Ο λόγος; Η αυστηρή μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια καταγραφή και περιγραφή στη συμφωνία συνεργασίας 185 σελίδων του κυβερνητικού και νομοθετικού έργου για τα επόμενα τέσσερα χρόνια, με αποτέλεσμα τελικά πολλοί πολίτες να μην μπορούν να ξεχωρίσουν ποιο από τα κόμματα «πιστώνεται» κάθε νομοθετική πρωτοβουλία και προσπάθεια, όπως για παράδειγμα ο κατώτατος μισθός.
Εν ολίγοις, το SPD φοβάται μήπως στο τέλος βγει και πάλι ηττημένο από έναν μεγάλο συνασπισμό. Εάν όμως ορισμένα πρότζεκτ παραμείνουν ανοιχτά, τότε στην προσπάθεια να υλοποιηθούν θα γίνει πολύ πιο ευδιάκριτο ποιος αντιμάχεται τι και ποιος υποστηρίζει τι, εν ανάγκη με τη σύμπτυξη άλλων πλειοψηφιών στη Βουλή. Ως παράδειγμα εδώ δίνεται η καθιέρωση του γάμου για όλους, που επιβλήθηκε από το SPD παρά την αντίδραση της Χριστιανικής Ένωσης.
Μεταβλητές συνεργασίες και συνέργειες
Το νέο μοντέλο κυβερνητικής συνεργασίας κατά τον Μιρς θα μπορούσε να επιτρέψει στο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα περισσότερες ελευθερίες για συνεργασίες και συνέργειες με άλλες κοινοβουλευτικές ομάδεςΣτο dpa ο Ματίας Μιρς τόνισε ότι ένα τέτοιο μοντέλο κυβερνητικής συνεργασίας κάνει το κόμμα του πολύ πιο ελεύθερο από ό,τι ήταν μέχρι τώρα. «Δεν θα περιγράφεται με τόσο εξαντλητικό τρόπο τι θα πρέπει να κάνουμε στους διάφορους τομείς κυβερνητικής ευθύνης. Το Χριστιανοδημοκρατικό, το Χριστιανοκοινωνικό και το Σοσιαλδημοκρατικό αντιμετωπίστηκαν ως ένα ”μονολιθικό μπλοκ” και το Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα απέρριψε προτάσεις της Αριστεράς και των Πρασίνων μόνο και μόνο από συμμόρφωση στον κυβερνητικό εταίρο, μολονότι ορισμένες ανήκαν στο εκλογικό μας πρόγραμμα» είπε χαρακτηριστικά.
Το νέο μοντέλο κυβερνητικής συνεργασίας κατά τον Μιρς θα μπορούσε να επιτρέψει στο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα περισσότερες ελευθερίες για συνεργασίες και συνέργειες με άλλες κοινοβουλευτικές ομάδες. «Υπάρχουν 5 με 10 βασικά πρότζεκτ που θα πρέπει να συμφωνούμε μαζί με την Χριστιανική Ένωση και να εφαρμόζουμε, ανάμεσα σε αυτά είναι προφανώς ο προϋπολογισμός» διευκρινίζει ο Σοσιαλδημοκράτης πολιτικός. Ένας συνάδελφός του περιέγραψε αυτού του είδους την κυβερνητική συνεργασία ως «μια γέφυρα που πιθανώς να μπορούσαν να διαβούν πολλοί μέσα στο SPD», χωρίς να φοβούνται την αλλοίωση του προφίλ του κόμματος από τη σύμπραξη με τα συντηρητικά κόμματα.
