Τούρκος εισαγγελέας ζήτησε την Τετάρτη να επιβληθούν ποινές κάθειρξης σε υπερασπιστές των ανθρώπινων δικαιωμάτων, μεταξύ των οποίων ο πρόεδρος του τοπικού παραρτήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, που δικάζονται για «τρομοκρατία» σε μια δίκη που έχει καταγγελθεί από τις μη κυβερνητικές οργανώσεις.
Ένας εισαγγελέας της Κωνσταντινούπολης ζήτησε την καταδίκη για «συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση» του Τανέρ Κιλίτς, επίτιμου προέδρου της Διεθνούς Αμνηστίας στην Τουρκία ο οποίος φυλακίστηκε τον Ιούνιο του 2017 και στη συνέχεια αφέθηκε ελεύθερος με όρους τον Αύγουστο 2018, ανακοίνωσε στο Twitter η ΜΚΟ. Η κατηγορία που έχει απαγγελθεί σε βάρος του τιμωρείται με ποινή κάθειρξης 15 ετών.
Ο Κιλίτς κατηγορείται από τις τουρκικές αρχές ότι ανήκει στο κίνημα του ιεροκήρυκα Φετουλάχ Γκιουλέν, ο οποίος θεωρείται από την Άγκυρα ο εγκέφαλος της αποτυχημένης απόπειρας πραξικοπήματος του καλοκαιριού του 2016. Δικάζεται μαζί με άλλους 10 υπερασπιστές των ανθρώπινων δικαιωμάτων, μεταξύ των οποίων μία πρώην διευθύντρια της Αμνηστίας.
Ο εισαγγελέας εισηγήθηκε να καταδικασθούν για «παροχή βοήθειας σε τρομοκρατική οργάνωση χωρίς συμμετοχή σ’ αυτήν» οι πέντε από τους δέκα κατηγορουμένους, που δικάζονται μαζί με τον Κιλίτς, και ζήτησε την αθώωση των πέντε άλλων, μεταξύ των οποίων ένας Γερμανός και ένας Σουηδός, ανέφεραν επίσης τουρκικά μέσα ενημέρωσης.
Σε ανακοίνωσή της, η Διεθνής Αμνηστία κατήγγειλε «μια παράλογη δίκη για ‘τρομοκρατία’» και ζήτησε να αθωωθεί ο επίτιμος πρόεδρός της.
Ενώπιον των δικαστών, ο συνήγορος του Κιλίτς υποστήριξε πως δεν υπάρχει «κανένα στοιχείο στον φάκελο» που να τεκμηριώνει την κατηγορία σε βάρος του πελάτη του.
Το βασικό στοιχείο του κατηγορητηρίου είναι η χρήση από τον Τανέρ Κιλίτς της εφαρμογής κρυπτογραφημένων μηνυμάτων ByLock, που η Άγκυρα υποστηρίζει ότι χρησιμοποιούσαν οι υποστηρικτές του Γκιουλέν.
Ωστόσο έκθεση της αστυνομίας αποκάλυψε πέρυσι πως ο Κιλίτς δεν διέθετε στο τηλέφωνό του την εν λόγω εφαρμογή.
Οι δικαστές όρισαν την επόμενη ακροαματική συνεδρίαση της δίκης για τις 19 Φεβρουαρίου 2020.
Για πολλές ΜΚΟ, η δίκη αυτή είναι ενδεικτική της σκλήρυνσης της στάσης των τουρκικών αρχών έναντι της κοινωνίας των πολιτών, μέσα σ’ ένα ευρύτερο πλαίσιο διάβρωσης των ελευθεριών μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος του 2016.
