Η αφήγηση ότι η έκρηξη της Βηρυτού ήταν αποκλειστική συνέπεια της αμέλειας και της διαφθοράς από τη σημερινή κυβέρνηση του Λιβάνου έχει αμφισβητηθεί, τουλάχιστον από τα περισσότερα ΜΜΕ. Και όσο, ψάχνουν βαθύτερα, διαπιστώνουν ότι η αμέλεια και η διαφθορά, ακόμη και σαμποτάζ, μπορεί να έπαιξαν ρόλο.
Ο Λίβανος μπορεί να χαρακτηρισθεί ως πρωταρχική επικράτεια του John Le Carré. Ένα πολυεθνικό κρησφύγετο κατασκοπείας όλων των αποχρώσεων – πράκτορες του Οίκου των Saud, σιωνιστές πράκτορες, «μετριοπαθείς επαναστάτες» οπλισμένοι, διανοούμενοι της Χεζμπολάχ, Άραβες λαθρέμποροι – σε πλαίσιο πλήρους οικονομικής καταστροφής που πλήττει την χώρα. Άξονας ενδιαφέροντος, πολυετής στόχος του Ισραήλ παράλληλα με την Συρία και το Ιράν.
Με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Τραμπ να υποστηρίζει ότι «ήταν μια βόμβα κάποιου είδους». Ο Τραμπ απέσυρε τελικά τα σχόλιά του αφού το Πεντάγωνο αρνήθηκε να επιβεβαιώσει τον ισχυρισμό του για το τι είπαν οι «στρατηγοί» και ο υπουργός Άμυνας , Μαρκ Έσπερ, για την έκρηξη.
Ακόμη, αξίζει να σημειωθεί η ανακοίνωση από το πρακτορείο ειδήσεων Mehr του Ιράν ότι τέσσερα αναγνωριστικά αεροσκάφη του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ εντοπίστηκαν κοντά στη Βηρυτό κατά τη στιγμή των εκρήξεων. Γνωρίζουν τα αμερικανικά ΜΜΕ την πληροφορία για το τι πραγματικά συνέβη;
Ποιος κερδίζει, στην περίπτωση αυτή, είναι τα γεωπολιτικά και γεωοικονομικά συμφέροντα των ΗΠΑ, της Σαουδικής Αραβίας και της Γαλλίας.
Δεν είναι τυχαίο που ο Πρόεδρος Μακρόν, με διασυνδέσεις των Ρότσιλντ, έφτασε στη Βηρυτό για να υποσχεθεί τη νεοαποικιακή «υποστήριξη» των Παρισίων.
Ένας διάλογος τύπου Monty Python, πλήρης με έντονη γαλλική προφορά, θα μπορούσε να έχει ακολουθήσει αυτές τις γραμμές: «Θέλουμε να αγοράσουμε το λιμάνι σας».
«Δεν είναι προς πώληση».
«Ω, κρίμα, συνέβη ένα ατύχημα».
Σύνταξη Κ. Μπετινάκης
