Με ένα άνευ προηγούμενης προκλητικότητας εξώφυλλο, το αμερικανικό περιοδικό «NEWSWEEK» ασκεί έντονη κριτική σε εκκλησιαστικούς θεσμούς των Η.Π.Α., μετά το σκάνδαλο που ξέσπασε με την περίφημη χριστιανική οργάνωση ΤΒΝ (Trinity Broadcasting Network).
Με τον «βλάσφημο» για τα εκκλησιαστικά δεδομένα τίτλο «Ξεχάστε την Εκκλησία. Ακολουθήστε τον Ιησού», το αμερικανικό περιοδικό ξαναφέρνει στη μνήμη τα λόγια του Τόμας Τζέφερσον «Τι σημασία έχει το πώς θα κηρύξετε αυστηρά την πίστη σας σε διάφορα δόγματα, αν δεν ζείτε όπως απαιτούν τα δόγματα αυτά;». Ο Ιησούς εμφανίζεται να φορά μοντέρνα και ακριβά ρούχα…
Πρόκειται για αντίδραση στην αποκάλυψη πως τα μέλη του «ομίλου ΤΒΝ» ζούσαν ζωή χαρισάμενη με βίλες, ταξίδια, ιδιωτικά τζετ και αμύθητου πλούτου υπηρεσίες, από τον οβολό των πιστών.
Μετά και τις αποκαλύψεις για τις σεξουαλικές κακοποιήσεις αγοριών σε εκκλησιαστικούς θεσμούς της Γερμανίας και της Ιρλανδίας, οι οποίες συνάμα έφεραν στο φως τα «κρυμμένα μυστικά» του Βατικανού αλλά και τις νοοτροπίες συγκάλυψης των κακώς κειμένων από τους εκάστοτε πνευματικούς ταγούς του Χριστιανισμού, η αμερικανική επιθεώρηση ανοίγει τον ασκό του Αιόλου κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας σε μία Αμερική όπου οι Ρεπουμπλικάνοι υποψήφιοι συναγωνίζονται σε συντηρητισμό και πλειοδοτούν σε θρησκευτικό δογματισμό, προπαγανδίζοντας την ιδέα για μία χώρα λευκών, προτεσταντών, χριστιανών και κυρίως πουριτανών. Αυτήν την υποκρισία που έχει προσλάβει διαστάσεις πανδημίας στις Η.Π.Α. επιχειρεί να καταδείξει το περιοδικό «NEWSWEEK».
O αρθρογράφος, Άντριου Σάλιβαν, υπογράφει το κύριο άρθρο της έκδοσης με τον τίτλο «Ο Χριστιανισμός
σε κρίση».
Γράφει ο Aμερικανός δημοσιογράφος: «Όταν ανατρέχουμε στον Τόμας Τζέφερσον ωσάν τον αρχιτέκτονα του διαχωρισμού Κράτους και Εκκλησίας, καταλήγουμε ότι αυτό που ο Τζέφερσον εννοούσε ως ”Εκκλησία” είναι η καθαρότερη, απλούστερη, απολιτική μορφή Χριστιανοσύνης, η οποία έχει εκκαθαριστεί και έχει αποβάλει όλες τις προτεραιότητες εκείνων που χρησιμοποίησαν τον Ιησού για να διασφαλίσουν τη δική τους εξουσία δεκαετίες και αιώνες μετά τον θάνατό του».
Είναι προφανές πως η συστημική κριτική που ασκεί το περιοδικό που εκπροσωπεί τη φιλελεύθερη εκδοχή και άρα τη δημοκρατική πλευρά της αμερικανικής κοινωνίας, αποτελεί την αντίδραση μιας ενδεχομένως και πλειοψηφικής μερίδας της κοινωνίας, η οποία τις τελευταίες δεκαετίες παρακολούθησε την κατηφόρα του αμερικανικού ονείρου που αντικαθίσταται από τις ανεκδιήγητες ευαγγελιστικές – ιδεολογικές αλχημείες της οικογενείας Μπους και του Tea Party.
