Παρότι ο όρος Chunyun (η ταξιδιωτική περίοδος της Γιορτής της Άνοιξης) έκανε την εμφάνισή του για πρώτη φορά στα κινεζικά μέσα ενημέρωσης το 1954, μόλις το 1979 έγινε γνωστό σε όλη την χώρα καθώς για πρώτη φορά εκείνη τη χρονιά στη διάρκεια της Γιορτής πραγματοποιήθηκαν 100 εκατ. ταξίδια, αριθμός ρεκόρ για εκείνη την εποχή. Τότε οι Κινέζοι είχαν αργία μόνο την Κυριακή και φυσικά δεν υπήρχαν οι «χρυσές εβδομάδες» όπως οι αργίες της Πρωτομαγιάς και της Εθνικής Ημέρας. Η Γιορτή της Ανοιξης ήταν η μοναδική μακράς διάρκειας εορτή όπου μπορούσαν να ταξιδέψουν.

Επίσης οι χαμηλοί μισθοί που δίνονταν τότε στο πλαίσιο της οικονομικής πολιτικής περιόριζαν πολύ τη ζήτηση για ταξίδια. Ελάχιστοι Κινέζοι είχαν τη δυνατότητα να ταξιδέψουν και ως εκ τούτου, δεν υπήρχε σημαντική αύξηση στα ταξίδια για τη Γιορτή της Ανοιξης. Μετά την υιοθέτηση της οικονομικής μεταρρύθμισης και της πολιτικής του ανοίγματος της χώρας το 1978, οι Κινέζοι άρχισαν να κερδίζουν περισσότερα χρήματα και να ταξιδεύουν σε όλη τη χώρα, χάρη στις δυνάμεις της αγοράς που απελευθερώθηκαν. Ενα μεγάλο μέρος του αγροτικού πληθυσμού πήγε στις πόλεις σε αναζήτηση ενός καλύτερου βιοτικού επιπέδου, ενώ και κάτοικοι μικρών αστικών περιοχών μετακινήθηκαν σε μεγαλύτερες προκειμένου να κάνουν καριέρα και να αμειφθούν καλύτερα.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Φέτος, η συνολική επιβατική κίνηση κατά τη διάρκεια των 40μερού ταξιδιού της Γιορτής της Άνοιξης που κορυφώνεται στις 12 Μαρτίου αναμένεται να φθάσει τα 2,98 δισ., σχεδόν 30 φορές πάνω από ό,τι το 1979. Μια άλλη αλλαγή σχετίζεται με την ταχύτητα. Μέσα στα τελευταία 40 χρόνια η υπηρεσιακή ταχύτητα των κινεζικών σιδηροδρόμων αυξήθηκε από 40 χλμ την ώρα, σε 350 χλμ την ώρα. Τότε από το Πεκίνο στην Σανγκάη, μία απόσταση 1.300 χλμ, οι επιβάτες έκαναν 24 ώρες με το τρένο. Σήμερα ο χρόνος του ταξιδιού έχει περιορισθεί στις 4 ώρες.

Πριν από μόλις 20 χρόνια ακόμα και η ουρά για να κόψεις εισιτήρια στο σιδηροδρομικό σταθμό του Γκουανγκτζόου, έφθανε συνήθως αρκετά χιλιόμετρα. Θεωρείτο φυσιολογικό από τους Κινέζους να περιμένουν με τις ώρες. Σήμερα μπορούν να κάνουν κράτηση μέσω κινητών ή να αγοράσουν ηλεκτρονικά εισιτήρια μέσω μίας επίσημης ιστοσελίδας. Στις ώρες αιχμής, τα pageviews στην ιστοσελίδα κράτησης εισιτηρίων φθάνουν κατά μέσο όρο τα 81,34 δισ. Κάθε μέρα εκδίδονται περίπου 15 εκατ. εισιτήρια μέσω της ιστοσελίδας αυτής. Εκτιμάται οτι το 60% των εισιτηρίων εκδίδεται μέσω διαδικτύου.

Σήμερα οι σιδηροδρομικοί σταθμοί τρένων υψηλής ταχύτητας είναι περισσότερο σαν αεροδρόμια, με καφέ και εστιατόρια, όπου οι επιβάτες μπορούν να περιμένουν το τρένο τους τρώγοντας ή πίνοντας. Το 1978, οι εγκαταστάσεις στους σιδηροδρομικούς σταθμούς μπορούσαν να καλύψουν μόνο τις ανάγκες των μεταφορών. Τα κυλικεία ήταν άγνωστα. Πριν από σαράντα χρόνια, ο σιδηρόδρομος ήταν γνωστός ως ο «μεγάλος αδελφός» του κλάδου των μεταφορών, λόγω της κυρίαρχης θέσης του στις εμπορευματικές μεταφορές. Η Κίνα δεν διέθετε σιδηροδρομικό δίκτυο υψηλής ταχύτητας έως το 1988, χρονιά όπου εγκαινιάσθηκε η πρώτη του είδους σιδηροδρομική σύνδεση Σανγκάη -Τσιαντίνγκ.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Τέλος, η Κίνα σήμερα διαθέτει ένα τεράστιο και πυκνό οδικό σύστημα κυκλοφορίας. Φέτος οι μετακινήσεις μέσω οδικού δικτύου αναμένεται να ξεπεράσουν το 80% των συνολικών ταξιδιών που θα πραγματοποιηθούν στη διάρκεια της Γιορτής της Ανοιξης.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης